O Τραμπ ως τελευταία ευκαιρία της Ε.Ε.

Ο κ Ζαν- Μαρκ φαν Γεωργίου δήλωσε ακόμα ότι  και η Αλάσκα πρέπει να ενσωματωθεί με την Ρωσία. Επίσης ότι θα σορτάρει το δολάριο καθώς και ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας "δημαγωγός, ανίκανος να κυβερνήσει".

Κάπου εδώ σταματάει η επιστημονική φαντασία και αρχίζει η πραγματικότητα. Δεν υπήρχε περίπτωση οποιοσδήποτε πρεσβευτής της Ε.Ε. στην Ουάσινγκτον να πει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερα ο κ.  Ζαν- Μαρκ φαν Γεωργίου. Ένα ανύπαρκτο πρόσωπο. 

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.  Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραπμ, φαίνεται να προωθεί  ως πρεσβευτή του στις Βρυξέλλες τον κύριο  Τεντ Μάλοχ. Αυτός ο διπλωμάτης (;) υποστήριξε πως “η Ευρωζώνη θα καταρρεύσει” και ότι ο ίδιος “θα σορτάρει το κοινό νόμισμα”. Δήλωσε ακόμα ότι δεν τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια για την “γραφειοκρατική” Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ υπογράμμισε ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν- Κλοντ Γιούνκερ θα έπρεπε “να πάει να αναλάβει την διοίκηση ενός Δήμου στο Λουξεμβούργο”. 

Ο κ.  Μάλοχ δεν είναι ανόητος. Μάλλον δεν είναι απλώς ένας ανόητος.  Είναι ο άνθρωπος που, ενδεχομένως θα βρεθεί στις Βρυξέλλες ως πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Αυτός ο άνθρωπος έχει προσβάλει με απίστευτες εκφράσεις την Ε.Ε. Και όμως αυτός φαίνεται να είναι ο εκλεκτός “διπλωμάτης” του Ντόναλντ Τραμπ στην Ευρώπη.  Η απαξίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την νέα κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πρωτοφανής. Η φυσική συμμαχία των ΗΠΑ με τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αργότερα με αυτές της ΕΟΚ και έπειτα με την Ε.Ε., τίθεται σε κίνδυνο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί πλέον σύμμαχο, αλλά μάλλον μια αυξανόμενη απειλή, για την κυβέρνηση Τραμπ. Τα πλεονάσματα της Γερμανίας αρχίζουν και ενοχλούν εμφανώς την νέα κυβέρνηση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και η ιδέα ότι η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ αποτελεί όχημα για τις γερμανικές εξαγωγές, έχουν μετατρέψει την Ευρωζώνη, από ένα ισχυρό οικονομικό και γεωπολιτικό παράγοντα, σε ανταγωνιστή. 

Μόνο τυχαίο δεν ήταν το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ συμπεριέλαβε την νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ στην λίστα με τους “εξωτερικούς κινδύνους” για την Ε.Ε. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας δεν απασχολεί για πρώτη φορά τις ΗΠΑ. Ήδη η κυβέρνηση Ομπάμα είχε εκφράσει τις έντονες ανησυχίες της ζητώντας όμως την αύξηση των επενδύσεων από το Βερολίνο, ακόμα και την αύξηση μισθών και συντάξεων ώστε να αυξηθούν παράλληλα οι εισαγωγές από την νότια και ανατολική Ευρώπη. Προσέγγιση που συμμερίζεται και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. 

Η διαφορά όμως της νέας κυβέρνησης στην Ουάσινγκτον, με αυτή του Ομπάμα, είναι ότι πλέον οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για τη διατήρηση της ενότητας της Ευρωζώνης, αλλά ίσως επιθυμούν τη διάλυσή της

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2017, φαίνεται περισσότερο απομονωμένη από ποτέ. Υπάρχουν ήδη φωνές όχι μόνο για άμεσες “απαντήσεις” σε εμπορικό επίπεδο, όπως αυτή που ήδη ανακοινώθηκε, για ταχύτερη ολοκλήρωση εμπορικής συμφωνίας Ε.Ε- Μεξικού, αλλά ακόμα και για άρνηση αποδοχής των διαπιστευτηρίων του κ. Μάλοχ.

Η διαδικασία για την αποδοχή ή μη του νέου πρεσβευτή της Ουάσινγκτον στις Βρυξέλλες είναι η ακόλουθη. Η  Ευρωπαϊκή Επιτροπή λαμβάνει τα διαπιστευτήρια του νέου πρεσβευτή των ΗΠΑ. Η κυρία Φεντερίκα Μοκγερίνι, ως ύπατη εκπρόσωπος Εξωτερικών υποθέσεων της Ε.Ε., παραπέμπει την όποια απόφαση στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων. Αν μέσα σε έναν μήνα  δεν υπάρξει καμία αντίδραση από κάποιο κράτος- μέλος, ο κ. Τεντ Μάλοχ ονομάζεται πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Ε.Έ. 

Το διαίρει και βασίλευε φαίνεται να επιστρέφει στην κορυφή της αμερικανικής προσέγγισης. Η μπάλα βρίσκεται πλέον στα κράτη-μέλη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι τόσο ισχυρή, όσο αυτά, τα κράτη-μέλη, επιθυμούν να είναι. Οι ευκαιρίες για την Ε.Ε. περιορίζονται αισθητά. Ο χρόνος περνάει ταχύτατα.