Βασίλης Στεφανακίδης

Η εκτίμηση βέβαια της ελληνικής κυβέρνησης στον προϋπολογισμό είναι στο 2,5% αλλά για το ποιος θα έχει δίκιο θα το ξέρουμε στη λήξη της χρονιάς. Αυτό που έχει σημασία , είναι πως άλλη μια έκθεση έρχεται να προστεθεί στις θετικές προβλέψεις και ελπίζουμε να επιβεβαιωθεί η πιο αισιόδοξη.

Πέραν όμως από αυτές τις θεωρητικές εκτιμήσεις, επί του πεδίου είχαμε για άλλο ένα μήνα κακά νέα κι αυτά έχουν να κάνουν με τον πληθωρισμό και πολύ περισσότερο με την ακρίβεια στα τρόφιμα. Έτσι με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ τον Απρίλιο ο πληθωρισμός έτρεχε με 3,1% αλλά οι τιμές στα τρόφιμα κατέγραψαν αύξηση 5,4% , λίγο περισσότερο από το 5,3% του Μαρτίου. Κι αν οι τιμές των τροφίμων έμεναν στα ίδια επίπεδα του περυσινού Απρίλη που ήταν ήδη πολύ υψηλά, τότε σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ο πληθωρισμός θα ήταν μόλις 2%!

Όπερ σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά σε όλη την αλυσίδα από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση των τροφίμων είτε πρόκειται για τα φρέσκα φρούτα και κηπευτικά είτε για τα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Οι λόγοι που προβάλλονται για τις συνεχείς αυξήσεις στα τρόφιμα και οι οποίες πλήττουν βάναυσα τη αγοραστική δύναμη των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας, μπορεί εν μέρει να είναι δικαιολογημένοι( κόστος παραγωγής, έλλειψη εργατικών χεριών, υψηλά μεροκάματα, τιμές καυσίμων, φυσικές καταστροφές κλπ) αλλά πάντως όχι στο βαθμό εκείνο που βλέπουν οι καταναλωτές στο ράφι.

Κι αυτό γιατί υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας που διαμορφώνει τις τελικές τιμές κι έχει να κάνει με τις τεράστιες διαφορές που προκύπτουν από το χωράφι στο ράφι όπως και πληθωρισμός της απληστίας όπως μάθαμε να τον αποκαλούμε.

Το γεγονός πως από το χωράφι στο ράφι μεσολαβούν πολλοί μεσάζοντες( χονδρέμποροι, μεταφορείς, ψυγειοαποθήκες κλπ) οι οποίοι στην πράξη είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι, ίσως και νάναι και το κλειδί για την ανακοπή των αυξήσεων και ο τρόπος να προσεγγίσουμε τις μέσες αυξήσεις στην υπόλοιπη Ευρώπη που τον περασμένο Απρίλιο ήταν στο 1,8% έναντι του 5,3% στην Ελλάδα. Αλλά και ο πληθωρισμός της απληστίας παίζει τον ρόλο του αφού στα επεξεργασμένα τρόφιμα, οι βιομηχανίες τροφίμων διατηρούν τα υψηλά ποσοστά κέρδους τους που φαίνεται άλλωστε και στους ισολογισμούς τους με τη διαρκώς αυξανόμενη κερδοφορία τους η οποία δεν προκύπτει από την αύξηση του κύκλου εργασιών και του όγκου πωλήσεων.

Με άλλα λόγια, είναι προφανές, πως κάτι δεν γίνεται σωστά στο επίπεδο ελέγχων. Υπάρχουν πολλές μαύρες τρύπες που αδυνατεί να φωτίσει ο αρμόδιος μηχανισμός παρά τις φιλότιμες προσπάθειες με τα πρόστιμα και τα καλάθια του καταναλωτή, όταν στην τελική αποδεικνύεται πως οι ανατιμήσεις τραβούν το δικό τους δρόμο, ανεμπόδιστα. Όμως η κυβέρνηση η οποία σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες θα κριθεί συνολικά και στις κάλπες, πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη τις αντιδράσεις και την αγανάκτηση του κόσμου και να κάνει κάτι για να ανακοπεί αυτή η οδυνηρή κατάσταση για τους πολίτες. Μια οξεία κατάσταση καθώς η μέση αγοραστική δύναμη των ελληνικών νοικοκυριών είναι κατά 33% χαμηλότερη από το μέσο όρο της ΕΕ, καθιστώντας τους Έλληνες τους δεύτερους φτωχότερους καταναλωτές στην Ευρώπη των 27!

Χρειάζονται δραστικότερες παρεμβάσεις και ενδεχομένως συγκρούσεις με συμφέροντα , όταν στην πράξη φαίνεται πως με το καλό και τις συμφωνίες κυρίων, η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά επιδεινώνεται διαρκώς!