Μαζεύτηκαν περισσότεροι σωτήρες απ’ όσους μπορούμε να αντέξουμε!

Οι περισσότεροι μοιάζουν να έχουν πάρει διαζύγιο από την απλή λογική και την αλήθεια εδώ και πολύ καιρό.

Χώρια που οι κλινικές περιπτώσεις που είναι αρμοδιότητα της ψυχιατρικής , δεν λείπουν από το παλμαρέ των υποψηφίων. Και πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν μετ’ επιτάσεως πως αυτοί και μόνο, κατέχουν την πλήρη αλήθεια και τις λύσεις για όλα μας τα προβλήματα ακόμα κι εκείνα που εμείς δεν τα έχουμε αντιληφθεί αλλά αυτοί επειδή βλέπουν το μέλλον εν είδει οράματος, προσπαθούν να μας ανοίξουν τα μάτια και να τους εμπιστευτούμε!

Κανείς φυσικά δεν έχει το θάρρος να μας πει, πως βασικά, δίνει τον αγώνα για την προσωπική του επιβίωση, επιβεβαίωση ή για να καλύψει τα υπαρξιακά του κενά ή αδιέξοδα. Αυτόκλητοι σωτήρες μας όλοι! Και φυσικά όλοι εναντίον όλων γιατί μέσα τους πιστεύουν (μόνο αυτοί) ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια που τους ήρθε δια της επιφοιτήσεως!

Πολιτικοί αρχηγοί και αρχηγίσκοι που δίνουν τα ρέστα της επιβίωσης τους για να μπορούν να παραμείνουν στη θέση τους και τη Δευτέρα και δεν ορρωδούν προ ουδενός.

Κι έτσι μέσα στις μυλόπετρες της προεκλογικής περιόδου ρίχνουν ό,τι βρουν εύκαιρο ή θεωρούν πως θα τους δώσει ψήφους και με βασικά υλικά τη λάσπη, το ψέμα, το life style, τον φθηνό εντυπωσιασμό με δήθεν έξυπνες ατάκες, χιλιοχρησιμοποιημένα συνθήματα κενά περιεχομένου και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας.

Είχαμε κάποιες ελπίδες(φρούδες όπως αποδείχτηκε) πως τα δυο νέα παιδιά που ανέλαβαν την προεδρία στο δεύτερο και τρίτο κόμμα, θα έφερναν ένα νέο αέρα στην πολιτική σκηνή, μια φρεσκάδα και μια απόρριψη της εχθροπάθειας που κυριαρχούσε τα προηγούμενα χρόνια. Να περνούσαν το μήνυμα πως είναι πολιτικοί αντίπαλοι και όχι εχθροί και πως η έγνοια τους ήταν το καλό της πατρίδας και των πολιτών τους. Αντ’ αυτού διαπιστώνουμε πως αυτό είναι το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει. Η μοναδική αγωνία που έχουν είναι να πλήξουν τους αντιπάλους μέσα και έξω από τα κόμματα τους και να πετύχουν ένα ποσοστό που δεν θα επιτρέπει αμφισβητήσεις την επόμενη των εκλογών!

Μάθαμε λοιπόν για την τιμή της φέτας, του ψωμιού, του λαδιού, μάθαμε για περιουσία παλληκαριού που ήρθε να βρει τις ρίζες τους από την ξενιτειά ( και διαπιστώσαμε πως δεν είναι και ζαμπλουτίδης! κι αν δεν βγει σύντομα βουλευτής θα χρειαστεί να αναζητήσει σύντομα εργασία για να καλύψει τις ανάγκες της πολυδάπανης ζωής του) ξαναμάθαμε για τα 39 ακίνητα του πρωθυπουργού καίτοι είναι δηλωμένα από το 2016, μάθαμε για τα χρέη των κομμάτων στις τράπεζες, μας ξαναθύμιζαν κάθε μέρα το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών, το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και τα μπάζωμα, ακούσαμε χαρακτηρισμούς του τύπου Αλ Καπόνε, μας υποσχέθηκαν κατάργηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και τα καύσιμα, μισθός και συντάξεις Λουξεμβούργου.

Κι εκείνη η αλαζονεία του 41% έγινε καθημερινή καραμέλα από όλους, λες κι αυτό το ποσοστό δεν δημιουργήθηκε από την επιλογή Ελλήνων πολιτών.

Για το μόνο που δεν ακούσαμε είναι οι θέσεις τους για την Ευρώπη και πως θα μπορέσουν να συμβάλλουν στην ενίσχυση του Ευρωπαϊκού μέλλοντος υπερασπιζόμενοι τις απαιτήσεις των πολιτών, πως θα σπάσουν τα στεγανά των μεγάλων συμφερόντων προς όφελος της χώρας, πως θα διεκδικήσουν περισσότερα κονδύλια για τη χώρα, πως θα κλείσει το χάσμα Βορρά -Νότου, πως θα δημιουργηθούν περισσότερες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, πως θα χαλαρώσει ο δημοσιονομικός κορσές που μας έχουν επιβάλλει οι ισχυροί της Ευρώπης και όλα εκείνα που δυναμιτίζουν τις προοπτικές της ΕΕ που έχει καταντήσει παρακολούθημα των ΗΠΑ.

Μπορεί να αντιτείνει κανείς πως τα έχουν αυτά οι Δημοκρατίες ή πως οι πολιτευτές απευθύνονται σε πολίτες που ποτέ δεν προβληματίστηκαν για όλα αυτά ή πως αυτή είναι η Ελλάδα. Όμως όχι. Μαζί μ’ αυτούς υπάρχει και η Ελλάδα της δημιουργίας, του μόχθου , της προκοπής, της μάθησης, των επιστημών, της αγωνίας για το αύριο όχι μόνο ημών αλλά και των παιδιών μας. Υπάρχει και η Ελλάδα της λογικής με έντονο το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και της διαιώνισης. Κι είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού στο οποίο, αυτού του τύπου οι πολιτικάντηδες, στρέφουν την πλάτη και καλά κάνουν, γιατί είναι αμοιβαίο.