Γυρίσαμε σελίδα; Και πώς δεν το καταλάβαμε;

Μπορεί ημερολογιακά να αλλάξαμε χρονιά, εντούτοις έχω την εντύπωση πως οι λογικές, οι προτεραιότητες και οι στόχοι παραμένουν απαράλλακτοι, παρότι θεωρητικά πήραμε το πακέτο και αποφύγαμε τη χρεοκοπία.

Οι μόνες κυβερνητικές δράσεις που βλέπουμε στην ατζέντα του επόμενου διαστήματος είναι φόροι, περικοπές, χαράτσια και κυνήγι των μόνιμων υποζυγίων.

Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι κυβερνητικοί εταίροι, στα μηνύματά τους, μας καθησύχαζαν πως τώρα που έφυγε ο εφιάλτης της εξόδου από το ευρώ θα ρίξουν όλο το βάρος στην ανάπτυξη ώστε αυτή να γίνει απτή και στην καθημερινότητα του πολίτη.
Μας έλεγαν ακόμα ότι θα λάβουν μέριμνα ώστε το κράτος να εκσυγχρονιστεί, να γίνει αποτελεσματικό και χρήσιμο για τον πολίτη.

Δυστυχώς, όμως -και μακάρι να διαψευστώ-, το 2013 θα κυλήσει όπως και τα προηγούμενα χρονιά και κάθε τόσο θα μπαίνει στο τραπέζι άλλο ένα προαπαιτούμενο για την επόμενη δόση. Οσο για την επανεκκίνηση της οικονομίας, θα περιμένουμε για πολύ στο ακουστικό.

Μπορεί κάποιος να αντιτείνει πως είμαστε προπέτες και αρχίσαμε την γκρίνια με το που μπήκε ο νέος χρόνος. Επ’ αυτού έχω να καταθέσω το εξής: πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι ασχολούνται με την είσπραξη των παντός είδους φόρων από τους πολίτες; Μερικές χιλιάδες. Πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι και σύμβουλοι επεξεργάζονται σχέδια για την ανάπτυξη της οικονομίας; Μετρούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών, άντε και των ποδιών. Κατά συνέπεια, από πού περιμένουμε την αλλαγή της σελίδας; Ή έχουμε αναθέσει και την ανάπτυξη στην τρόικα και τους πιστωτές, οπότε φέξε μου και γλίστρησα.

Με άλλα λόγια, αν η μοναδική πρεμούρα της κυβέρνησης είναι πώς θα εισπράξει περισσότερα από τους απελπισμένους πολίτες, με φορολογικά τερτίπια και νόμους σατανικής εμπνεύσεως, τότε το χάσαμε και πάλι το τρένο, πατριώτη.

Δεν θα αργήσουν οι Κασσάνδρες να πιάσουν το γνωστό τροπάρι ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει και πως απαιτείται και νέο «κούρεμα», δεν θα αργήσουν και πάλι τα σούρ’ τα φέρ’ τα στην Ευρώπη για νέα στήριξη, κάτι που φυσικά θα συνοδεύεται και από νέο πακέτο μέτρων, καθώς τα προηγούμενα δεν πέτυχαν τον στόχο τους!

Αραγε, είναι αρκετό να βγει σε παγκόσμια γύρα για επενδύσεις ο πρωθυπουργός όταν οι εσωτερικές δομές, οι μηχανισμοί υποδοχής επενδύσεων αλλά και η ανυπότακτη γραφειοκρατία είναι σοβιετικού τύπου;

Ποιο fast track και ποιο Invest in Greece και πράσινα άλογα. Στην Ελλάδα της καχυποψίας και της κουτοπονηριάς συνεχίζουμε να βλέπουμε με μισό μάτι οποιονδήποτε κάνει την ατυχή σκέψη να επενδύσει τα λεφτά του, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να συμβάλει στην άνοδο του ΑΕΠ.

«Κερδοσκόπος», «εκμεταλλευτής», «μεγαλοκαρχαρίας που έρχεται να πιει το αίμα των εργαζομένων» είναι οι πιο ήπιοι χαρακτηρισμοί από μεγάλη μερίδα του πολιτικού και συνδικαλιστικού συστήματος, προτού ακόμα τον παραλάβουν οι δημόσιες υπηρεσίες και τον κάνουν να μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισε να στήσει επιχείρηση στην Ελλάδα.

Κατά συνέπεια, αν η κυβέρνηση θέλει να είναι διαφορετική από τις προηγούμενες σε αυτόν τον τόσο κρίσιμο τομέα, πρέπει να αρχίσει αντίστροφα και με συνοπτικές διαδικασίες να καταστήσει τη χώρα ελκυστικό προορισμό επενδύσεων. Από την πιο μικρή ως την πιο μεγάλη. Από το άνοιγμα ενός μαγαζιού ως την εγκατάσταση μιας παραγωγικής μονάδας, η άδεια πρέπει να παραδίδεται στον ενδιαφερόμενο στο σπίτι του μέσα σε μία εβδομάδα το πολύ. Διαφορετικά, δεν ωφελούν ούτε οι διακρατικές συμφωνίες, ούτε τα πρωτόκολλα συνεργασιών, ούτε οι καλές προθέσεις.

Γιατί το να πετυχαίνεις θετικούς προϋπολογισμούς με τη μέθοδο «εισπράττουμε και δεν πληρώνουμε κανέναν» το έχουμε υποστεί αρκετά. Καιρός να ανακοπεί η ύφεση και να μεγαλώσει η πίτα μέσα από την ανάπτυξη.