Οι προστάτες των επίορκων είναι κι αυτοί επίορκοι

Ειλικρινά τρελαίνομαι βλέποντας τις τελευταίες ημέρες τους τακτικισμούς και τις κουτοπονηριές του πολιτικού συστήματος προκειμένου να περισώσει -άκουσον άκουσον- τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους από τα… νύχια της τρόικας! Μα, επιτέλους, λίγη σοβαρότητα από τα τρία κόμματα που συγκυβερνούν όχι απλώς δεν θα τους έβλαπτε, τουναντίον θα τους ανέβαζε στην εκτίμηση της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Μου είναι εντελώς ακατανόητο και ψυχοφθόρο να συζητάμε και να επιχειρηματολογούμε για τα αυτονόητα, αλλά, όπως φαίνεται ακόμα και τώρα, αυτό είναι αναγκαίο σε μια χώρα όπου όταν δεν έχουμε ποιον να κοροϊδέψουμε, κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη. Να πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή. Σήμερα στα κιτάπια του Δημοσίου υπάρχουν ονόματα 7.000 περίπου επίορκων υπαλλήλων.

Τα αδικήματα όλων δεν είναι ίδιας βαρύτητας, ωστόσο όλα αφορούν βαριά πειθαρχικά παραπτώματα, τα οποία, αν τα έκαναν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, θα είχαν φύγει χωρίς αποζημίωση την επομένη το πρωί.
Οι υποθέσεις, λοιπόν, αυτών των κακών υπαλλήλων σέρνονται μεταξύ πειθαρχικών συμβουλίων και ποινικών δικαστηρίων κάποια χρόνια τώρα, που σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να φτάνουν έως και τα 10, όσος και ο χρόνος εξάντλησης όλων των βαθμών της Δικαιοσύνης. Στο μεταξύ διάστημα οι υπάλληλοι αυτοί εργάζονται κανονικά και πληρώνονται επίσης κανονικά.

Εξαίρεση αποτελούν εκείνοι που είναι προφυλακισμένοι, οι οποίοι ναι μεν δεν εργάζονται, ο μισθός τους, όμως, έστω κατά το 1/3, μπαίνει κανονικά στον λογαριασμό τους! Μα, θα πει κανείς, να τους διώξουμε πριν τους δώσουμε την ευκαιρία να αποδείξουν ότι είναι αθώοι; Εχουμε κράτος δικαίου ή όχι;

Δεν κατάλαβα; Οταν κατηγορείται κάποιος για σοβαρό ποινικό αδίκημα για το οποίο διατάσσεται η προφυλάκιση και στη δίκη αποδεικνύεται η αθωότητα του κατηγορουμένου δεν ενοχλούμαστε και ενοχλούμαστε αν θα απολυθεί κάποιος που πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη;

Τι φαρισαϊσμός και τι κοροϊδία για τους 1,5 εκατ. ανέργους είναι αυτός; Στο σπίτι τους με συνοπτικές διαδικασίες όσοι έκαναν κατάχρηση της θέσης που τους εμπιστεύτηκε η Πολιτεία, όσοι δεν πατούν το πόδι τους στη δουλειά και απλώς εισπράττουν μισθούς, επίσης προνοιακή σύνταξη σε όσους επικαλούνται ψυχολογικά προβλήματα και αν στα πειθαρχικά και στα δικαστήρια αποδείξουν την αθωότητά τους, τότε να επιστρέψουν στη θέση τους και να αξιώσουν αναδρομικά τους χαμένους μισθούς. Μέχρι τότε, όμως, δεν υπάρχει λόγος να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα αλλά και τους ίδιους τους συναδέλφους τους που κάνουν καλά τη δουλειά τους - και είναι πολλοί αυτοί.

Εξω κι εκείνοι που εμφάνισαν πτυχία και τίτλους σπουδών-«μαϊμού» και προήχθησαν υπηρεσιακά και μισθολογικά διαπράττοντας αυτή την τεράστια απάτη σε βάρος συναδέλφων τους που στη ζωή τους μάτωσαν για να πάρουν κανονικά πτυχία. Αρκετά με την κοροϊδία! Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε ότι πρόσφατα στη Γερμανία αφαιρέθηκε ο τίτλος της δόκτορος από Γερμανίδα υπουργό επειδή αποκαλύφθηκε πως στο διδακτορικό της, πριν από 25 χρόνια, υπήρχαν κομμάτια αντιγραμμένα από άλλες εργασίες!

Κι έρχονται τώρα υπουργοί, βουλευτές και κόμματα, συνεπικουρούμενοι από τα Μέσα, και τα βάζουν για άλλη μια φορά με την κακιά τρόικα που ήρθε και… εκβιάζει πάλι με την επόμενη δόση. Κι εγώ που είμαι ένας από αυτούς που έχει κατακρίνει επανειλημμένα την αναλγησία αυτών των τύπων, λέω πως αυτή τη φορά έχουν δίκιο! Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, όταν παιζόταν κορόνα-γράμματα η διάσωση της χώρας μέσω του τεράστιου δανείου, η Βουλή, διά των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης, ψήφισε κάποιους νόμους και ανέλαβε ορισμένες νομοθετημένες δεσμεύσεις προκειμένου να εκταμιευθεί η δόση. Οι ελεγκτές σήμερα δεν ζητούν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την ικανοποίηση αυτών των δεσμεύσεων. Τουτέστιν να φύγουν 7.500 δημόσιοι υπάλληλοι ως το τέλος του μήνα και συνολικά 25.000 ως το τέλος του χρόνου. Αντί γι’ αυτό βλέπουν και ακούν τη συγχορδία των τριών κομμάτων ότι δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος. Μετά ταύτα πείτε μου αν είναι παράλογοι οι τροϊκανοί ή κάποιοι άλλοι.