Άλλο κοινωνία κι άλλο επικοινωνία

Ακούμε τον πολιτικό λόγο που βγαίνει από τα χείλη των κυβερνητικών και πέφτουμε σε κατάθλιψη για την κατάντια του μυαλού μας και της λογικής με την οποία ερμηνεύουμε αυτά που βλέπουμε. Νοιώθουμε σα να φυράναμε ξαφνικά και δεν καταλαβαίνουμε τί γίνεται γύρω μας,  ακούγοντας τις θριαμβευτικές ιαχές τους από την πανωλεθρία που επέφεραν στους δανειστές και όλους αυτούς τους εχθρούς της “πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση”.

Κι ενώ όλοι εμείς οι εκτός κομματικών στρατοπέδων, νοιώσαμε μια προσωρινή ανακούφιση γιατί κερδίσαμε αν μη τι άλλο  4 ακόμα μήνες μέσα στην ευρωζώνη ( για το μετά δεν βάζουμε στοίχημα) αίφνης ακούμε τον πρωθυπουργό να κομπορρημονεί στην κοινοβουλευτική του ομάδα  πως κατάφερε να διαχωρίσει τη δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο, να απεμπλέξει το μνημόνιο ως πολιτική λιτότητας, εξασφάλισε την ομαλότητα στις τράπεζες και κατάφερε να αποτρέψει το σχέδιο χρηματοπιστωτικής ασφυξίας δίνοντας ανάσα στο λαό!

Πως έγιναν όλα αυτά δεν μπορώ να το καταλάβω γιατί  διαβάζοντας το e-mail Βαρουφάκη( πως λέγαμε email Χαρδούβελη; Ε, ένα τέτοιο πράμα, στο πιο αναλυτικό) διαπίστωσα πως σχεδόν τίποτα  απ' όσα υπόσχονταν μέχρι προχθές στις προγραμματικές  δηλώσεις, δεν πρόκειται να ισχύσει   τουλάχιστον για τους επόμενους μήνες. Από που επομένως προκύπτει η περήφανη νίκη; Το γεγονός άλλωστε ότι  καραμπινάτοι μνημονιακοί βουλευτές της αντιπολίτευσης  δηλώνουν πως με δύο χέρια θα ψήφιζαν αυτές τις νέες  δεσμεύσεις Βαρουφάκη, δεν ψυλλιάζει τους συντρόφους της νέας τάξης πραγμάτων;

Αν το γεγονός  ότι μπήκε μέσα στο email και η δυνατότητα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης με κουπόνια, μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία, ε τότε τι να πούμε και εμείς που εδώ στο ΘΕΜΑ μοιράζουμε εδώ και 4 χρόνια  130-150.000 κουπόνια της εβδομάδα;

Ποια ακριβώς είναι η επιτυχία; Ότι επιστρέφουμε  εκεί που ήμασταν πριν από  τρεις μήνες, συνεχίζοντας την αξιολόγηση του ίδιου τρισκατάρατου μνημονίου, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις αλλά χωρίς λεφτά αυτή τη φορά, είναι μεγάλη διαπραγματευτική επιτυχία;
Το γεγονός ότι όλες οι προεκλογικές αλλά και μετεκλογικές επί 20ήμερο υποσχέσεις, διπλώθηκαν και μπήκαν στο ντουλάπι με την υπόσχεση να ξαναβγούν μετά τη λήξη του τρέχοντος μνημονίου, θεωρούν  ότι μπορούν να κρυφτούν πίσω από τα τεράστια ποσοστά αποδοχής που εμφανίζει η νέα κυβέρνηση;

Κι είναι πουθενά συμβολαιοποιημένο  ότι αυτή η αποδοχή, αν όντως είναι τόσο μεγάλη όσο την εμφανίζει η ΑΥΓΗ, θα  υφίσταται στο διηνεκές;

Και το γεγονός  πως δεν γίνεται κουβέντα τι μας περιμένει μετά το τετράμηνο και εφόσον όλα πάνε κατ' ευχήν με την αξιολόγηση από τους Θεσμούς πως να το ερμηνεύσουμε; Τουλάχιστον με τους προηγούμενους ακούγαμε πως τελειώνοντας με το μνημόνιο( αφού βέβαια παίρνανε και τα τελευταία μέτρα(ΦΠΑ, συντάξεις, απολύσεις κλπ)  θα περνούσαμε στην προληπτική γραμμή στήριξης με μια πιο χαλαρή επιτήρηση και ελπίδες κανονικότητας με δανεισμό από τις αγορές. Τώρα,  αυτό το νέο Συμβόλαιο  επομένων ετών τι ακριβώς θα είναι; Μήπως  κάτι σε σικουελ μνημονίου  αλλά με άλλους πρωταγωνιστές και την ίδια μανιέρα “μεταρρυθμίσεων”;

 Σε καλό να μας βγει αλλά πολύ φοβάμαι πως μόνο με την επικοινωνία δεν σωζόμαστε και πολύ σύντομα θα αρχίσουμε  πάλι τα βόηθα Παναγιά!

ΥΓ. Η ελαστικοποίηση του ποσοστού του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι σαφώς μια θετική εξέλιξη αλλά  και να μη μας την έδιναν μήπως  βλέπετε να  προκύπτει πλεόνασμα αν συνεχίσει έτσι η πορεία των εσόδων;