Κι όταν ο Τσίπρας θα μπει στις τσέπες μας;

Δεν εξηγείται διαφορετικά  το γεγονός πως παρ' όλα όσα μας έχουν συμβεί τους τελευταίους μήνες και κυρίως το τελευταίο 10ήμερο, τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων εμφανίζουν  ακόμα μια ισχυρότατη δημοφιλία στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και μακράν πρώτο το κόμμα του (ακόμα και χωρίς την αριστερή πλατφόρμα) έναντι των άλλων κομμάτων.

Η επιστημονική έρευνα σηκώνει τα χέρια. Και τούτο γιατί μετά από  αυτή την εξοντωτική συμφωνία που υπέγραψε ο Τσίπρας, ανεξάρτητα αν αυτή  διαμορφώθηκε έτσι, με υπαιτιότητα του ή αν μας την είχαν φυλαγμένη και σ' αυτόν έλαχε να πληρώσει τα σπασμένα όλων των προηγούμενων, η υπογραφή είναι δική του όπως και η ευθύνη.

 Θα περίμενε κανείς λοιπόν, έστω κάποιοι από τους υποστηρικτές του που έχουν κατανοήσει τι μας περιμένει εφεξής, να εκδήλωναν αυτή τη δυσφορία.

Θα μου πείτε εδώ οι 39 του Λαφαζάνη και των λοιπών συνιστωσών της δραχμής, από τη μια καταψηφίζουν  το μνημόνιο που μας φόρτωσε η πρώτη φορά αριστερά και από την άλλη στηρίζουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τι να σου κάνει και ο απλός πολίτης ψηφοφόρος.

Μέσα στη γενική παράνοια και με δεδομένο πως από τον περασμένο Ιανουάριο δεν ήρθε και κανένα ειδοποιητήριο για πληρωμή κάποιου φόρου , λίγο πολύ μέχρι τώρα “τσουλούσε” σχετικά ανώδυνα. Από την άλλη ,απέναντι του ο Τσίπρας έχει μια  ημιπαράλυτη αντιπολίτευση στην οποία με κάθε ευκαιρία  ρίχνει το ανάθεμα και θυμίζει τις ημέρες και τα έργα της, οπότε αυτή η έρμη η κοινή γνώμη, βλέπει περίπου ως μονόδρομο την ελπίδα στον άνθρωπο που μπορεί να ηττήθηκε κατά κράτος, πλην όμως... έδωσε τη μάχη!

Το επόμενο διάστημα όμως και δυστυχώς για όλους μας, είτε ανήκουμε στους υποστηρικτές του είτε όχι, θα είναι σκληρότατο και θα ισοπεδώσει και τους τελευταίους που κατάφεραν μετά από 6 χρόνια ανάλγητης λιτότητας να στέκονται ακόμα όρθιοι.

Μια μικρή πρόγευση παίρνουμε από τη Δευτέρα, με τις ανατιμήσεις που ακολουθούν  τους νέους συντελεστές ΦΠΑ σε όλα τα καθημερινά είδη πρώτης ανάγκης.  Και έπονται  λίαν συντόμως, ο φόρος εισοδήματος, ο ΕΝΦΙΑ που θα πέθαινε αλλά ξαναζωντάνεψε και βλέπω να να μας θάβει όλους, η έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης που θα εμφανιστεί στα εκκαθαριστικά στο τέλος του μήνα  σε όσους  εργαζόμενους πληρώνονται ακόμα και φυσικά μια σειρά από άλλους φόρους και τέλη που προοπτικά δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα  παραπονεμένο.

Όταν λοιπόν θα έρχονται οι λογαριασμοί, οι τράπεζες θα συνεχίζουν να δίνουν τα 60ευρα ημερησίως και συνάμα όλο και λιγότεροι τραπεζικοί λογαριασμοί θα τροφοδοτούνται με μισθούς, φρονώ ότι η κοινή γνώμη θα αλλάξει την άποψη της για την κυβέρνηση.

Εκτός κι αν αυτό είναι που φοβάται κυρίως ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του και γι αυτό διαρρέουν με κάθε ευκαιρία το σενάριο των εκλογών από Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Να προλάβουν δηλαδή την δυσαρέσκεια πριν φουσκώσει και γίνει οργή.

Το ενδεχόμενο βέβαια η χώρα να μπει σε νέα περιπέτεια, ο λογαριασμός να αυξηθεί και να επαναφέρουν ο Σόιμπλε και η παρέα του το Grexit, προφανώς δεν τους ενδιαφέρει. Η κύρια έγνοια το κομματικό μαγαζί. Όπως έκαναν  και οι προηγούμενοι με τους μικροϋπολογισμούς τους. Και να σκεφτεί κανείς πως πολλοί πίστεψαν πως τούτοι εδώ είναι διαφορετικοί!