Οι κουτοπονηριές και η απραξία απλά ανεβάζουν το λογαριασμό

Η κυβέρνηση που πριν από 14 μήνες, θα έδιωχνε τη μισητή τρόικα από τη χώρα, να εκλιπαρεί τώρα να έρθουν μια ώρα αρχύτερα , να μας αξιολογήσουν και να υπογράψουμε τις απαιτήσεις τους! Εμείς να επειγόμαστε κι αυτοί ,στο καλό πράγμα που αργεί!

Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η ρημάδα η αξιολόγηση που έχει καθηλώσει για άλλη μια φορά τα πάντα, έπρεπε να είχε τελειώσει από τον περασμένο Νοέμβριο. Και τώρα δεν υπάρχει η δικαιολογία της σκληρής διαπραγμάτευσης που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα είδαμε άλλωστε τα χαΐρια της αδυσώπητης διαπραγμάτευσης από εκείνο το  asset του ΣΥΡΙΖΑ, που το λέγαν Βαρουφάκη!
Νάμαστε λοιπόν στο σημείο όπου για άλλη μια φορά η χώρα να βρίσκεται στο κενό και να μην κινείται τίποτα. Μάλλον για να ακριβολογούμε όχι τίποτα. Υπάρχει ένας τομέας που δουλεύει  ακάματα κι είναι αυτός της έκδοσης ειδοποιητηρίων για φόρους , εισφορές , και δόσεις.
Ενώ η πραγματική οικονομία( τρόπος του λέγειν) απλά περιμένει τις εξελίξεις ανήμπορη πλέον να αντιδράσει και να λειτουργήσει έστω στοιχειωδώς. Το τραπεζικό σύστημα επίσης παραλυμένο περιμένει κι αυτό την επίλυση του θέματος των κόκκινων δανείων μέσω της αξιολόγησης έτσι ώστε να βοηθηθεί στη συνέχεια από την ΕΚΤ στην ενίσχυση της ρευστότητας και την διάχυση  της στην αγορά. Μέχρι τότε νηστεία και προσευχή.

Η κατάσταση όμως δεν πάει άλλο. Όλοι αυτοί  που βγαίνουν καθημερινά στους δρόμους, δεν είναι κατ΄ επάγγελμα διαμαρτυρόμενοι. Ούτε σώνει και καλά καθοδηγούμενοι από κόμματα. Τα αβάσταχτα προβλήματα  και η απόγνωση είναι  που τους βγάζουν στους δρόμους, είτε είναι αγρότες, είτε είναι  ελεύθεροι επαγγελματίες, είτε είναι  εργάτες, υπάλληλοι και  συνταξιούχοι.
Και δεν είναι που άλλα υπόσχονταν προεκλογικά και τώρα δεν τα τηρούν. Είναι που επιχειρούν να πάρουν περισσότερα από αυτά τα λίγα που άφησαν στο διάβα τους όλα τα προηγούμενα μνημόνια εξαφανίζοντας όσα είχαν  καταφέρει 2 και τρεις γενιές πίσω τόσο  στο βιοτικό επίπεδο όσο και στις κοινωνικές παροχές.

Σα να μην έφθαναν αυτά, έχουμε και το άλλο  τεράστιο πρόβλημα. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό, όπου και πάλι η αριστερή μας κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να μετατρέψει  τη χώρα σε μαύρο πρόβατο της Ευρώπης κι εκεί που το πρόβλημα  ήταν κι είναι Πανευρωπαϊκό και μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί, με στενή συνεργασία με όλες τις χώρες στη βάση των συμφωνιών, κατάφερε να το μετατρέψει σε Ελληνικό πρόβλημα. Και να κινδυνεύουμε τώρα να βρεθούμε και πάλι μόνοι , με κάποιες δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές μέσα στα σύνορα μας να μην ξέρουμε τι να τους κάνουμε όταν καλά-καλά δεν μπορούμε να θρέψουμε και να προστατεύσουμε τον εγχώριο πληθυσμό.
Ακόμα να καταλάβουν οι  αριστεροάδεξιοι κυβερνώντες με τις επιλεκτικές ευαισθησίες, πως  οι άλλες χώρες αφορμή  ψάχνουν για να ορθώσουν τείχη στη χώρα μας; 
Ήταν άραγε τόσο δύσκολο αυτά τα Hot spots που φτιάξαμε τώρα εσπευσμένα μέσα σε 15 μέρες να τα είχαμε προχωρήσει όπως είχαμε δεσμευτεί από τον Νοέμβριο και να μη δίναμε τις αφορμές να μας απειλούν ( και στην πράξη να το κάνουν) με κλείσιμο των συνόρων;

Και επιτέλους είναι δυνατόν να είμαστε ανακόλουθοι σε όλες μας τις δεσμεύσεις ως χώρα και στο τέλος υπό την πίεση των γεγονότων να αναγκαζόμαστε σε νέες  υποχωρήσεις και παραχωρήσεις εθνικής ανεξαρτησίας;

 Μήπως αντί να προσπαθεί (όπως ισχυρίζεται) να αλλάξει και να εκδημοκρατίσει την Ευρώπη ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοι του, να προσγειωθούν στην πραγματικότητα και να εκδημοκρατιστούν πρώτα οι ίδιοι, γιατί αυτά που επιχειρούν με τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης δεν μοιάζουν και τόσο δημοκρατικά;

Μήπως να θυμίσουμε μια παλιά ρήση του  Αμερικανού πολιτικού – φιλόσοφου και νομικού και συντάκτη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των Η.Π.Α, Τόμας Τζέφερσον (1743 – 1826), καιΤρίτου Πρόεδρου των ΗΠΑ  που έλεγε “ Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε μια κυβέρνηση χωρίς εφημερίδες – και σε εφημερίδες χωρίς κυβέρνηση δεν θα δίσταζα να διαλέξω το δεύτερο” ;

Την  εποχή βέβαια που το είχε πει , δεν υπήρχε τηλεόραση,ραδιόφωνο και διαδίκτυο αλλά είμαι σίγουρος πως αν ζούσε θα τα περιλάμβανε κι αυτά  και θα έκανε την ίδια επιλογή γιατί διαφορετικά οιαδήποτε κυβέρνηση χωρίς έλεγχο,  κινδυνεύει να διολισθήσει στον απολυταρχισμό,τον ολοκληρωτισμό και την τυραννία.