Άγνοια κινδύνου

Κι ενώ με τις αποφάσεις και τα μέτρα που έχει πάρει, συνεπεία του δικού της μνημονίου, δεν έχει αφήσει πέτρα στην πέτρα και έχει διασκορπίσει τη φτώχεια  στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, δεν καταφέρνει να βελτιώσει ούτε ένα δείκτη της οικονομίας με αποτέλεσμα να της ζητούν διαρκώς νέα κι ακόμα πιο επώδυνα μέτρα.

 Οι τρύπες στα δημοσιονομικά αντί να κλείνουν  μετά  από τον ορυμαγδό των περικοπών και των νέων φόρων, ανοίγουν νέες, οι οποίες απαιτούν νέες... “μεταρρυθμίσεις”!
Την ώρα που οι συνταξιούχοι παθαίνουν εγκεφαλικά μπροστά στα ΑΤΜ από τις συνεχείς περικοπές και σκίζουν οργισμένοι τις επιστολές Κατρούγκαλου, διαπιστώνεται αίφνης από τους  δανειστές, πως το ασφαλιστικό σύστημα, ακόμα και  μετά τις περικοπές που έγιναν ,συνεχίζει να είναι προβληματικό και μη βιώσιμο με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Την ώρα που προσπαθούν χλιαρά να υποστηρίξουν πως δεν πρόκειται να βγει στο σφυρί καμιά πρώτη κατοικία, διαπιστώνουν στην πράξη πως νομικά  δεν μπορούν να το στηρίξουν και τρέμουν  διαπιστώνοντας πόσες χιλιάδες σπίτια  πρόκειται να βγουν σε πλειστηριασμούς το αμέσως επόμενο διάστημα. Βλέπετε  η αποχή των συμβολαιογράφων και οι κινήσεις πολιτών που μπλοκάρουν προς ώρας τα ειρηνοδικεία, δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν το τσουνάμι που έρχεται.

Την ώρα που  η βασική τους εκτίμηση ήταν, πως η τρέχουσα χρονιά θα κλείσει με θετικό αναπτυξιακό πρόσημο,  τα νούμερα δείχνουν  πως και πάλι θα κλείσει με ύφεση.
Την ώρα που επαίρονται πως δεν πρόκειται να μειωθεί περαιτέρω κανένας μισθός νάσου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και πάλι ο κατώτατος μισθός λες και δεν γνωρίζουν πως ακόμα κι αυτός  πληρώνεται από ελάχιστους εργοδότες και οι περισσότεροι νέοι προσφέρουν την εργασία τους για 300 και 400 ευρώ.

Οσο για τη ρύθμιση του χρέους, μάλλον πρόκειται περί καραμέλας που λιώνει σιγά-σιγά και δεν πρόκειται να δούμε θετική εξέλιξη πριν το 2018 παρά μόνο ανανέωση των υποσχέσεων.
Κι αν η οικονομία πάει από το χειρότερο στην καταστροφή, μέχρι πρότινος ήθελαν να πιστεύουν πως θα μπορούσαν τουλάχιστον να  πουλάνε το παραμύθι του τσακίσματος της διαπλοκής με τα κανάλια και τις διάφορες ανοησίες που εφηύραν για επικοινωνιακούς λόγους. Τώρα  όμως που καταρρίφθηκε με πάταγο κι αυτό το αφήγημα, τι άλλο τους μένει;

Αλλά δεν μας έφταναν όλα αυτά, μας προέκυψαν από το πουθενά και εθνικά ζητήματα από τη μια με τον Ερντογάν που θεωρεί τα σύνορα της “καρδιάς του” κάπου έξω από τη Λαμία και από την άλλη οι Αλβανοί που  με απύθμενο θράσος λένε πως ούτε λίγο ούτε πολύ , αυτοί έσωσαν την Ακρόπολη και δεν απομένει  τίποτα άλλο, από το να μας ζητήσουν και δικαιώματα εκμετάλλευσης!

Όλα αυτά βέβαια, δείχνουν  πως στην παρούσα ιστορική συγκυρία το μεγαλύτερο  έλλειμμα μας, είναι μιας ισχυρή ,αξιόπιστη κυβέρνηση που θα εμπνέει σεβασμό σε φίλους και εχθρούς.
 Κι αυτές τις καταφανείς αδυναμίες της κυβέρνησης μπορεί να τις πληρώσουμε  πολύ πιο ακριβά απ' ότι μέχρι σήμερα, αν συνεχίσει τους πειραματισμούς, τους ερασιτεχνισμούς και  την άγνοια κινδύνου που επιδεικνύει σε όλα τα θέματα.