Ο λογαριασμός ήρθε και δεν είναι ρεφενέ!

Και  μάλιστα μνημόνιο χωρίς λεφτά αλλά μόνο με μέτρα και ενδεχομένως άλλη μια υπόσχεση ρύθμισης του χρέους σε ευθετότερο χρόνο που ας ελπίσουμε  αυτή τη φορά  να μην έχει την ίδια τύχη που είχαν οι δύο προηγούμενες υποσχέσεις, η μία στον Σαμαρά το 2012 και η άλλη στον Τσίπρα το 2016.

Κι όσο κι αν προσπαθεί η κυβέρνηση να στρέψει  την κουβέντα στα περίφημα αντίμετρα, δυστυχώς γι αυτήν, πέφτει στο κενό ,γιατί ουδείς,ούτε καν οι ίδιοι, πιστεύουν πως τελικά θα καταφέρει η χώρα να πιάσει τα ιλιγγιώδη πλεονάσματα που μας έχουν επιβληθεί και μάλιστα για χρόνια, ώστε να ενεργοποιηθούν, έστω και σαν ασπιρίνες σε βαριά άρρωστη περίπτωση.
Το μόνο βέβαιο είναι  τα μέτρα που θα πλήξουν τα πιο ασθενή οικονομικά στρώματα της κοινωνίας όπως είναι οι συνταξιούχοι  και οι χαμηλόμισθοι. Δεν ξέρω κατά πόσο έχει γίνει αντιληπτό από τους άμεσα θιγόμενους, τι τους περιμένει ή αν όλη η κοινωνία έχει προσχωρήσει στη μεγάλου βάθους φιλοσοφική τοποθέτηση του Ζουράρη, που συνοψίζεται στο ποιος ζει και ποιος πεθαίνει  μέχρι το 2019!

 Γιατί όπως και να το κάνουμε, με βάση τη λογική, δυστυχώς για τους δανειστές δεν πρόκειται να αποδημήσουν όλοι οι συνταξιούχοι της χώρας ως το 2019, όσο κι αν θα τους...βόλευε!
Επειδή λοιπόν,  έχουμε  ακόμα ζωντανή την εικόνα  με το υψωμένο δάκτυλο του πρωθυπουργού να κατακεραυνώνει τους Σαμαροβενιζέλους για τις  7 περικοπές στις συντάξεις που έκαναν στα χρόνια των δυο πρώτων μνημονίων, είναι τώρα η ώρα να  βάλουμε κάτω και να υπολογίσουμε τι συνολικά έχασαν μέχρι το 2015 οι συνταξιούχοι και τι χάνουν από το 2015 και μετά. Οι ειδικοί που κάνουν τις συγκρίσεις καταλήγουν πώς  ούτε λίγο ούτε πολύ οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ  έκοψαν άλλες δυο συντάξεις. Ή σε απόλυτα νούμερα, 7,4 δισ. στο πρώτο και δεύτερο μνημόνιο και 10 δισ. στο τρίτο και τέταρτο!

Δεν τη λες και κακή επίδοση για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση! Κι αν υπολογίσουμε και τους νέους άμεσους και έμμεσους φόρους που έχουν επιβληθεί στο ίδιο διάστημα  κι έρχονται προσεχώς, δεν νομίζω να κινδυνεύουν να χάσουν το έπαθλο του καλύτερου συνεργάτη των Γερμανών και του δόγματος τους, λιτότητα μέχρι τελικής πτώσεως!

Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί ανέβηκε  τόσο πολύ ο λογαριασμός κι εκεί που ήταν προδοτικό και επαίσχυντο το mail Χαρδούβελη το 2014, σήμερα καλούμαστε να πληρώσουμε πολλαπλάσια mail Χαρδούβελη, με δύο ακόμα μνημόνια στην πλάτη και διόγκωση του χρέους με πολλές δεκάδες δισ.; Μα γιατί όπως ομολόγησε ο πρωθυπουργός μας, είχε  αυταπάτες και η προσπάθεια του βρήκε τοίχο! Έτσι απλά και ...κατανοητά. Το ενδεχόμενο να έγιναν όλα αυτά για ένα πείσμα να μη γίνει η αριστερά μια κυβέρνηση παρένθεση αλλά να επιδιωχθεί να γίνει η Ν.Δ κυβέρνηση παρένθεση οψέποτε γίνουν οι εκλογές, φυσικά και το απορρίπτουν μετά βδελυγμίας. Όπως δεν δέχονται κουβέντα για την ακαταμάχητη γοητεία της εξουσίας!