Η μεσαία τάξη δεν είναι απλώς κουρασμένη. Είναι οργισμένη

Να μην ασχολούμαστε σοβαρό με την αλήθεια αλλά με το ποιος τη λέει. Όταν για παράδειγμα, κάποιες διαπιστώσεις γίνονται από Έλληνες επιστήμονες,πολιτικούς δημοσιολόγους, αμέσως τα κόμματα κολλάνε ρετσέτες και αποδομούνται τα πρόσωπα, με τον πλέον εύκολο και ανέξοδο αλλά και Γκαιμπελικό ταυτόχρονα τρόπο.

Ποιος τα λέει αυτά; Ο τάδε.

Α, καλά αυτός είναι γνωστός δεξιός, Μητσοτακικός, Συριζαίος, Πασόκος κλπ. Κι έτσι καθαρίζουν. Αν τα ίδια πράγματα τα πει κάποιος ξένος αναβαθμίζεται μεν η “διαπίστωση” η “έκθεση”, η “ανάλυση”, η “επισήμανση” πλην όμως μετά από λίγο και ανάλογα πως συμφέρει τον καθένα, εντάσσονται και πάλι στα ξένα συμφέροντα, στους συντηρητικούς κύκλους, στους ΔΝΤούδες, στα κοράκια κλπ.

Πριν από τις ευρωεκλογές και με αφορμή το όργιο προεκλογικών παροχών βγήκε ο Στουρνάρας και μίλησε για κίνδυνο δημοσιονομικού εκτροχιασμού από αυτά τα μέτρα, καθώς η οικονομία μας δεν είναι ακόμα έτοιμη για τέτοια ανοίγματα.

Η κυβερνητική απάντηση ήρθε σε χρόνο dt.

Οι δυνάμεις της αντίδρασης και το παλιού, του σάπιου που χρεοκόπησαν τη χώρα κινδυνολογούν ασύστολα και θα διαψευστούν στην πράξη όπως διαψεύστηκαν όλες οι προβλέψεις στα προηγούμενα χρόνια.
Στη συνέχεια τις ίδιες εκτιμήσεις ακούσαμε και από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Η αντίδραση; Ο Βέμπερ και ο Μητσοτάκης οργάνωσαν αυτή την επίθεση στα φιλολαϊκά μέτρα και μας προετοιμάζουν τι περιμένει τον ελληνικό λαό άπαξ και κερδίσουν.
Η δαιμονοποίηση των αντιπάλων θεωρούν πως είναι η συνταγή της νίκης.

Και παρότι αποδείχθηκε περίτρανα στην κάλπη, πως αυτές οι μέθοδοι δεν έπιασαν τόπο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στην ίδια τακτική και εν όψει των Εθνικών εκλογών.

Διχαστικός λόγος ξανά. Εμείς με τους πολλούς κι αυτοί με τους λίγους και τις ελίτ. Εμείς με την πρόοδο κι αυτοί με το πισωγύρισμα. Εμείς με το λαό κι αυτοί με τους πλούσιους που θα τους κάνουν πλουσιότερους.
Στην αρχή της εβδομάδας ,ο Στουρνάρας με βάση τα στοιχεία από την πορεία της οικονομίας, εκτίμησε πως είναι σχεδόν απίθανο να καταφέρει η χώρα στην τρέχουσα χρονιά να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% και ανάπτυξη 2,3%. Ξανά επίθεση στον “καταστροφολόγο” κεντρικό τραπεζίτη που είναι ορντινάντσα του Μητσοτάκη και των εκφραστών του αναίσχυντου και ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού.

Στη συνέχεια έρχονται διεθνείς οίκοι όπως η Pimco, το Bloomberg κλπ που λένε ακριβώς τα ίδιες εκτιμήσεις . Αν και μεταξύ μας, τα ίδια στοιχεία και αριθμούς έχουν κι αυτοί στα χέρια τους όπως και ο Στουρνάρας, αλλά ο Στουρνάρας είναι εύκολος στόχος. Και δεν βλέπουν την τρύπα του 1,1 δισ που μας περιμένει στο τέλος του χρόνου( άλλωστε τι τον νοιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως αυτός θα έχει την ευθύνη στο τέλος του χρόνου;) αλλά ασχολούνται με τις δήθεν σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από τέτοιες εκτιμήσεις .Κατασκευάζουν δηλαδή διαρκώς νέους εχθρούς.

Δυο εβδομάδες τώρα, στον ΣΥΡΙΖΑ ομφαλοσκοπούν και ψάχνουν να βρουν πως θα αντιμετωπίσουν τη λεγόμενη μεσαία τάξη η οποία τους γύρισε την πλάτη και τους εκδικήθηκε στην ευρωκάλπη.

Παράλληλα εγχώριοι αναλυτές και δημοσιολόγοι απαριθμούν, τα βάρη που φόρτωσε στη μεσαία τάξη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα 4,5 χρόνια της διακυβέρνησης, με ένα έντονα ταξικό μίσος αλλά τα στελέχη της κυβέρνησης απορρίπτουν αυτή την κριτική υποστηρίζοντας πως οι προηγούμενοι τους είχαν φορτώσει με 87% περισσότερους φόρους ενώ αυτοί μόνο με 13%.
Υπόσχονται μάλιστα πως αν κερδίσουν είναι η σειρά τους να τους ελαφρύνουν.

Χθες ήρθαν οι Financial Times με άρθρο τους να υποστηρίξουν πως η μεσαία τάξη κουράστηκε από τον κ. Τσίπρα. Τι είπε δηλαδή; Αυτό που λένε οι περισσότεροι Έλληνες αναλυτές αλλά τους αποδομεί συστηματικά ο Συριζα. Βέβαια όταν τα γράφουν οι έγκριτοι Financial Times αποκτά άλλη βαρύτητα η διαπίστωση. Λες κι ήρθαν οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας στην Ελλάδα και έκαναν εξονυχιστική έρευνα και μελέτη για τα αίτια της ήττας του Συριζα κα δεν ξέρουμε πως το άρθρο αυτό έχει γραφτεί από την ανταποκρίτρια της εφημερίδας η οποία συναναστρέφεται Έλληνες συναδέλφους της και διαβάζει τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης για να διαμορφώσει γνώμη και να στείλει ανταπόκριση. Τώρα ο Συριζα θεωρεί πως εξυφαίνεται μια παγκόσμια συνωμοσία εις βάρος του για να πλήξουν τις επιτυχίες του. Όταν όμως όλα τα προηγούμενα τα ίδια μέσα και οι ίδιοι θεσμοί του κτυπούσαν φιλικά την πλάτη και έλεγαν πόσο καλά εφαρμόζει τις μνημονιακές υποχρεώσεις, με εξοντωτική φορολογία και λιτότητα, νόμιζε ότι τον επιβράβευαν για τη σοφή και συνετή του διακυβέρνηση.

Και προφανώς κάπως έτσι θα συνεχιστεί η γραμμή άμυνας -γιατί περί αυτού πρόκειται πλέον- μέχρι την ημέρα των εκλογών και ενδεχομένως και μετά τις εκλογές όταν θα επιχειρηθεί να φορτωθεί και η νέα ήττα στα βοθροκάναλα, τα fake news των εφημερίδων, τη διαπλοκή, τους ολιγάρχες και τους δαίμονες που νυχθημερόν απεργάζονται σχέδια εξόντωσης αυτής της λαοπρόβλητης κυβέρνησης.

Γιατί ποτέ δεν θα καταλάβουν το απλούστατο, πως οι πολλοί δεν κουράστηκαν απλώς από τη διακυβέρνηση του Συριζα αλλά είναι απηυδισμένοι και οργισμένοι από τα συνεχή ψέμματα, τις κωλοτούμπες, τον τοξικό λόγο και τον διχασμό του Ελληνικού λαού και δεν αντέχουν άλλη δαιμονοποίηση της διαφορετικής άποψης και γνώμης.