Να σωθούμε όχι μόνο από τον λοιμό αλλά και από τον ...λιμό!

Γιατί κακά τα ψέμματα, είναι κι αυτός ένας μεγάλος φόβος που φωλιάζει πλέον σε κάθε νοικοκυριό που αυτές τις ώρες βρίσκεται σε καραντίνα στο σπίτι του. Η επόμενη μέρα μπορεί να είναι πολύ χειρότερη από αυτά που ζούμε τώρα και περνάμε τις μέρες μετρώντας κρούσματα και θύματα.

Ήδη οι πρώτες εκτιμήσεις τόσο από τους διεθνείς οίκους όσο και από την κυβέρνηση, κάνουν λόγο για μια πολύ βαθιά ύφεση ίσως μεγαλύτερη και από αυτή που είδαμε με την χρεοκοπία και τα μνημόνια.

Η νέκρωση της οικονομικής δραστηριότητας και η ολοσχερώς χαμένη τουριστική χρονιά, προμηνύουν δύσκολες μέρες για όλους. Όταν το πλέον αισιόδοξο σενάριο κάνει λόγο για -5% του ΑΕΠ και το ρεαλιστικό από -10 ή και -15% για το δίσεκτο 2020, τότε καταλαβαίνουμε όλοι τι μας περιμένει. Δεν θα μείνει πέτρα στην πέτρα!

Επομένως, όλα όσα ξέραμε μέχρι τώρα, όλα όσα περιμέναμε και όσα ονειρευόμαστε για καλύτερες μέρες, ανήκουν οριστικά στο παρελθόν και αναστέλλονται επ΄ αόριστον.
Μοιραία η τράπουλα θα ξαναμοιραστεί από την αρχή. Επιχειρήσεις και κλάδοι της οικονομίας θα σβήσουν οριστικά, νοικοκυριά θα φαλιρίσουν, η ανεργία θα εκτιναχτεί, νέα γενιά κόκκινων δανείων θα έρθει σαν τσουνάμι και ένα νέο κύμα νεόπτωχων θα προστεθεί στην ελληνική κοινωνία.

Βλέπετε, η χώρα μας είχε και την ατυχία να βρεθεί σ αυτή τη δύσκολη συγκυρία αδύναμη, εξασθενημένη και χωρίς αποθέματα καθώς μόλις βγήκε από την χρεοκοπία. Δεν υπάρχουν τα διαθέσιμα που έχουν άλλες χώρες στην Ευρώπη και μπορούν να ρίξουν στην οικονομία τους για να στηρίξουν επιχειρήσεις και ανθρώπους.

Τα δικά μέσα είναι γλίσχρα και η Ευρωπαϊκή Ένωση της “αλληλεγγύης” επί του παρόντος φαίνεται διατεθειμένη να μας προσφέρει ελάχιστα. Το είδαμε και χθες στο Eurogroup όπου οι τεχνοκράτες τύπου Ρέγκλιγκ επέμειναν σε βοήθεια μέσω της γνωστής γραμμής στήριξης, ίσης με το 2% του ΑΕΠ κάθε χώρας,τουτέστιν για εμάς 3,8 δισ. περίπου.

Ψίχουλα στην κυριολεξία σκεφτεί κανείς πως τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ήδη φθάνουν τα 10 δισ. και είναι λίγα γιατί επ' ουδενί μπορούν να καλύψουν τη διαφαινόμενη ζημιά.

Οι πιο μέτριοι υπολογισμοί καθώς ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης κάνουν λόγο για τουλάχιστον 30-35 δισ. που θα προκύψουν ως ανάγκη στήριξης των ελληνικών επιχειρήσεων , νοικοκυριών, τραπεζών και κοινωνικού κράτους.

Επομένως οι ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να ξεπεράσουν τις αγκυλώσεις τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό αν θέλουν να δουν την επόμενη μέρα όρθιες τις κοινωνίες και τους λαούς που διοικούν.

Με μέτρα τύπου γραμμής στήριξης ύψους 2% θα καταρρεύσει το σύμπαν. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις και υπερβάσεις από το διευθυντήριο της ΕΕ και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πιέσει όσο μπορεί και η ελληνική κυβέρνηση.

Δεν ξέρω αν πρέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να τυπώσει νέο χρήμα ή να αποφασίσει κάτι άλλο. Το σίγουρα είναι πως πρέπει να καταργηθούν τα δόγματα, τα καταστατικά και οι κανόνες που ίσχυαν πριν τον κορωνοϊό. Γενναίες αποφάσεις στήριξης επιχειρήσεων και ανθρώπων ανάλογες με αυτές του Τραμπ που με μια απόφαση ρίχνει 2 τρισ. δολάρια στην οικονομία της χώρας του. Τα 750 δισ. του QE που ανακοίνωσε η Λαγκάρντ είναι ασπιρίνη στη βαθιά ύφεση που έρχεται καλπάζοντας σε όλη την Ευρώπη.

Το “μαξιλάρι” των 37 περίπου δισ. που έχει δημιουργήσει η χώρα μας για να αποπληρώνει το χρέος της και για να αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα σε περίπτωση που δεν μπορεί να βγει στις αγορές για δανεισμό, είναι η ώρα να μας το ξεκλειδώσουν για να αντιμετωπίσουμε τις έκτακτες ανάγκες.

Τούτες τις ώρες του “πολέμου” πρέπει να αντέξουν όχι μόνο οι δομές υγείας της χώρας αλλά και η ίδια η χώρα με τους πολίτες της. Και εν τέλει θα είναι κρίμα να γλιτώσουμε από την πανδημία και να πεθάνουμε από την επερχόμενη νέα φτώχεια.