Τους τρομάξαμε

Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγεν ουδείς, δεδιώς τε και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκώς. Ο Θουκυδίδης, περιέγραφε πώς μία συνωμοσία είχε καθηλώσει το πλήθος γιατί φοβόταν και έβλεπε ότι οι συνωμότες ήταν πολλοί! Η περιγραφή αυτή ταιριάζει απολύτως σε όσα ζούμε οι έλληνες πολίτες τα τελευταία 8 χρόνια, ιδίως όμως τα πρόσφατα 3 χρόνια και μάλιστα από το δημοψήφισμα, το καλοκαίρι του 2015 και μετά.

Τότε τραβήχτηκε οριστικά η κουρτίνα και γνωρίζουμε ότι έκτοτε επισήμως υπάρχει κατοχή στην χώρα μας (πιο ξεκάθαρα από το 2010 όταν ο Παπανδρέου και ο Καρατζαφέρης εκχώρησαν εθνική κυριαρχία, πιο ξεκάθαρα κι από το 2011 οπότε μία μη εκλεγμένη κυβέρνηση, αυτή του Παπαδήμου, αντίθετα στους θεσμούς έγινε παρά ταύτα κυβέρνηση! Και παραιτήθηκε από κάθε ασυλία, πιο ξεκάθαρα κι από το 2012 που ο Σαμαράς μετέτρεψε τα Ζάππεια σε μνημόνια).
Έκτοτε, δίκαιο δεν παράγεται, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για την νομιμότητα των τραγικών σταλμένων από το εξωτερικό, θηριωδών σε έκταση και μένος εναντίον του ελληνικού λαού, της περιουσίας του και της ίδιας του της ύπαρξης, νομοθετημάτων.

Κι ενώ ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγεν ουδείς, παραιτημένοι οι έλληνες κι απελπισμένοι από το μέγεθος της προδοσίας και επειδή ήταν τόσοι πολλοί οι συνωμότες, που εκτείνονταν σε όλο το πολιτικό φάσμα και σε τόσο πολλά πρόσωπα, νάτη πετιέται από ξαρχής κι αντριεύει και θεριεύει. Η ψυχή του Έλληνα.

Ξάφνου, θυμηθήκαμε την ιστορική φράση της Μπενάκη στον Παπούλια στις 8/2/2005: «κ. Πρόεδρε, αναλαμβάνετε την προεδρία της Δημοκρατίας σε μία 5ετία που θα συμβούν τα εξής ΓΕΓΟΝΟΤΑ και εξελίξεις……. ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ και ένα μέρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ θα ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΟΥΝ, χάριν της ειρήνης, της ασφάλειας και της ευημερίας στην διευρυμένη Ευρώπη».

Και την θυμηθήκαμε γιατί κάποιοι αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν το σχέδιο απόσχισης της Μακεδονίας μας και την ένταξή της σε κράτος Μακεδονίας (του Αιγαίου όπως λένε οι φήμες και από παλιά κάποιοι ονειρεύονταν;), που θα φτάνει ως τον Όλυμπο της Πιερίας μας….
Μην είστε προπετείς. Ξέρω τι σας λέω. Δεν είναι το όνομα σκέτο που θέλει η γειτονική λιλιπούτεια και πολύ προβληματική εκ της δημογραφικής της σύνθεσης και των ιστορικών της καταβολών χώρα, που χωρίς την εμπορική μας βοήθεια και την δυνατότητα που της δίνουμε για πρόσβαση σε θάλασσα θα ήταν αδύνατον να επιβιώσει. Γιατί το όνομα σημαίνει ΠΑΝΤΑ ΕΔΑΦΟΣ. 

Ζητάει το όνομα για να θεμελιώσει νόμιμη διεκδίκηση κι αρπαγή εντέλει των εδαφών. Για να βγει αληθινή η ανακοίνωση των γεγονότων της κας Μπενάκη στον κ. Ππαούλια και σύσσωμο τον ελληνικό λαό. Τα εθνικά… σύνορα… θα περιορισθούν…. Χάριν της ειρήνης…..  
Πάντα αναρωτιόμουν γιατί ο κ. Παπούλιας, ο κ. Πετσάλνικος και οι λοιποί βλοσυροί στην θλιμμένη, ενώ θα περιμέναμε οπωσδήποτε χαρούμενη, ορκωμοσία προέδρου της Δημοκρατίας δεν την ρώτησαν «τι είναι αυτά που μας λες κυρά μου, τρελάθηκες;», ούτε καν την κοίταξαν περίεργα. Γιατί γνώριζαν!

Γνώριζαν αυτά που ολόκληρος ένας λαός 568.000 ελλήνων (μηχανικός μας υπολόγισε πόσοι ήμασταν), κατάλαβε και όρθωσε το ανάστημά του να εμποδίσει την προηγούμενη Κυριακή 21 Γενάρη στις 2 το μεσημέρι, σε μία βαριά συννεφιασμένη Θεσσαλονίκη, χωρίς μεγάφωνα να ακούγονται οι ομιλίες, με την αρά του αρχιεπισκόπου να μας συνοδεύει γιατί «δεν έχουν αγάπη τα συλλαλητήρια» και την δημόσια αποδοκιμασία σύσσωμου του πολιτικού προσωπικού και των μέσων μαζικής παραπληροφόρησης.

Το θαύμα έγινε. Η ψυχή του έλληνα όσο κι αν αποκοιμηθεί ξύπνια πάντα μένει. Το γονίδιο του Λεωνίδα, του Καραϊσκάκη, του Μιλτιάδη, του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, των μεγάλων ελλήνων μίλησε. Κι είπε ένα βροντερό όχι στα σχέδια διαμελισμού της Ελλάδας μας. Κι έριξε ένα δυνατό χαστούκι καταπρόσωπο στους ντόπιους διαχειριστές του ελληνικού έθνους.
Κι αυτοί, οι δήθεν κυβερνήτες μας έκανα πως δεν κατάλαβαν. Κι έβαλαν μπροστά τα μεγάλα μέσα. Να ακυρωθεί, άλλως να μην δοθεί άδεια, άλλως να το αναλάβει ο Ιερώνυμος…, υπό την αιγίδα του το συλλαλητήριο της 4 Φλεβάρη στην Αθήνα.

Γιατί τρόμαξαν. Είδαν την ματιά μας, είδαν την περπατησιά μας, είδαν τον ίσκιο μας στον ήλιο και τρόμαξαν. Γιατί γνωρίζουν ότι όσοι βαρύ το χάλκεον χέρι του φόβου αισθάνονται, ζυγόν δουλείας θα έχωσιν. Και φόβο στο βλέμμα  μας δεν είδανε. Μόνο τόλμη και αρετή είδανε. Του έλληνα που πολεμάει για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Θέλουν δεν θέλουν, θα είμαστε εκεί. Στις 2 το μεσημέρι στην πλατεία Συντάγματος. Γιατί η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ της Ελλάδας. Και δεν θα την αφήσουμε να σταματήσει να χτυπάει ΕΛΛΗΝΙΚΑ.

*Ο Βασίλης Ταουξής είναι δικηγόρος