Βασίλης Τσακίρογλου

Περί το μέσον της δεκαετίας του '80 στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, κάποιος φωτισμένος διδάσκων είχε την έμπνευση να εισάγει το μάθημα «Ψυχοκοινωνιολογία των ΜΜΕ»

Η άφιξη του τεχνολογικού κολοσσού στη χώρα μας με ένα project ύψους 150-200 εκατομμυρίων έχει άμεσα αποτελέσματα, καθώς το προσωπικό που έχει προσληφθεί ξεπερνά τις προβλέψεις και δεκάδες Ελληνες εργαζόμενοι της εταιρείας στο εξωτερικό ζητούν με πιεστικό τρόπο να επιστρέψουν για να δουλέψουν στον τόπο τους

Η φράση «πότε επιτέλους θα σταματήσεις να μου λες ψέματα;» είναι μια απόφανση, δηλαδή μια δήλωση, η οποία απλώς εκφέρεται με ερωτηματικό τόνο. Ξεχνώντας προς στιγμήν τις τρέχουσες συμπαραδηλώσεις, η συγκεκριμένη φράση είναι, γενικώς μιλώντας, χαρακτηριστική μιας σύγκρουσης συνεταιρικής -ή συνηθέστερα ερωτικής- φύσης: Ακούγεται πάντα όταν ο ένας εταίρος ή εραστής κατηγορεί τον έτερο ότι τον απατά. Υπ' αυτή την έννοια, το «πότε επιτέλους θα σταματήσεις να μου λες ψέματα;» έχει μόνο συναισθηματικό βάρος. Είναι το παράπονο ή ίσως και η κραυγή του εξαπατημένου.

Εάν δεν με απατά φριχτά η μνήμη μου, κατά τη διάρκεια της «πρώτης καραντίνας» η πανεπιστημιακή κοινότητα, τόσο οι διδάσκοντες όσο και οι φοιτητές, επέδειξαν υποδειγματική προσαρμοστικότητα στις νέες, έκτακτες συνθήκες

«Πήγαινε παιδί μου σχολείο να μάθεις Γράμματα, να γίνεις Άνθρωπος…». Μία φράση που όλοι έχουμε λίγο πολύ ακούσει, με κάποιες παραλλαγές ίσως, στα μαθητικά μας χρόνια με τη μορφή παραίνεσης από τους γονείς μας.

Η ειλικρινής απορία μου είναι πώς γίνεται να είσαι πεπεισμένος ότι το πουλί σου είναι ακαταμάχητο επί τη εμφανίσει. Τόσο γοητευτικό, τόσο μεγαλοπρεπές και αξιοθαύμαστο, τόσο κυριαρχικό ώστε, αμέσως μόλις το αποκαλύψεις, το εκάστοτε πλάσμα απέναντι θα ερεθιστεί αυτομάτως. Και θα ορμήσει να εγκολπωθεί τη σωλήνα σου με κάθε τρόπο και έως λιποθυμικού οργασμού. Αντί να πάθει πχ μια κρίση υστερικού γέλιου.

Παρόλο που η Europol, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, αποτρέπει επιθέσεις οργανωμένων εξτρεμιστικών ομάδων, οι πιθανότητες των ισλαμιστών τρομοκρατών να πετύχουν τον στόχο τους αυξάνονται όταν δρουν μόνοι - Η σθεναρή στάση του Μακρόν και ο ρόλος του Ερντογάν

Γεννήθηκε το 1970, όταν απαγορεύτηκε ο άμεσος πρόγονός του επειδή γελοιοποίησε τον θάνατο του στρατάρχη και προέδρου της Γαλλίας Σαρλ ντε Γκολ. Αυτό το σχεδόν περιθωριακό έντυπο βρίσκεται για άλλη μiα φορά στο επίκεντρο μιας μείζονος διεθνούς κρίσης. Ο Μακρόν το χρησιμοποιεί ως όπλο εναντίον του Τούρκου ηγέτη και όσων εκπροσωπούν τον φανατισμό και τη θρησκοληψία, ενώ ο «σουλτάνος» βρήκε την ευκαιρία να στοχοποιήσει τη Δύση και να περιβάλει τον εαυτό του με την αίγλη του τιμωρού των απίστων

Πώς η κρίση της πανδημίας βοήθησε τα παραδοσιακά Μέσα να ανακτήσουν τη χαμένη αίγλη τους και έσπρωξε στο περιθώριο fake news και σκοτεινές θεωρίες του Διαδικτύου

Ο κόσμος της πραγματικής εργασίας φαίνεται να είναι αυτός που ωρίμασε από την κρίση, πιο γρήγορα από όλους μας.

Πιο παράξενα και από το μεγαλοπρεπέστατο μαργαριτάρι «η κυβέρνησή μας είναι σαν την ταινία 'Too hard to die'» ήχησε η φράση «όσο είμαι εγώ πρωθυπουργός» που είπε ο Αλέξης Τσίπρας την Παρασκευή. Κατά έναν ανάποδο συνειρμό, είναι μια έκφραση που παραπέμπει σε εκείνη την αλήστου μνήμης απάντησή του στην Ντόρα Μπακογιάννη, το Δεκέμβριο του 2015.

Έστω ότι το φιλμ «Η πιο Σκοτεινή Ώρα» δεν αφορά στην κινηματογραφική δραματοποίηση της στιγμής που ο Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ παίρνει την απόφαση, κόντρα σε όλους και όλα, να μην συνθηκολογήσει με τον Χίτλερ. Έστω ότι, χάριν φανταστικής παιδιάς, ο Γκάρι Όλντμαν δεν μεταμορφώνεται σε Τσόρτσιλ αλλά σε Τσίπρα. Έστω λοιπόν ότι η ήδη πολυσυζητημένη χολυγουντιανή «Σκοτεινή Ώρα» είναι η «Σκοπιανή Ώρα» του Έλληνα πρωθυπουργού

Το βράδυ των εκλογών ο ηγέτης του SPD αρνήθηκε κατηγορηματικά τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση «γιατί σ’ αυτή την περίπτωση το ακροδεξιό AfD θα γινόταν αξιωματική αντιπολίτευση και στις επόμενες εκλογές διεκδικητής της καγκελαρίας». Τι άλλαξε τώρα; Σε τέσσερα χρόνια η Γερμανία θα πάει αντιευρωπαϊκά ή οι Φιλελεύθεροι του Λίντνερ  (γνωστός για τις θέσεις του εναντίον της Ελλάδος) θα τους ανακόψουν τον δρόμο;

Έστω και εάν η ονομασία EUMed θυμίζει μάλλον ιατρικό συνέδριο παρά Σύνοδο Κορυφής, παραδόξως έγινε αφορμή για να εμπλουτιστεί το τρέχον πολιτικό λεξιλόγιο με όρους του μηχανοκίνητου

«Σούμπιτος» θα είχε απολυθεί ο Αλέξης Τσίπρας εάν ο ίδιος ήταν διευθύνων σύμβουλος και εάν η Ελλάδα ήταν μια ανώνυμη εταιρεία.