Δημήτρης Δανίκας

Η τοξικότητα με τίποτα δεν τελειώνει. Αντιθέτως με κάθε ευκαιρία, αναπτύσσεται, θεριεύει και ταυτόχρονα η μακακία προς τη δόξα τραβάει και περισσεύει

Βέβαια καθένας δικαιούται να τα ερμηνεύει όλα με υποκειμενικό κριτήριο το γούστο του, την αισθητική του και τον «κόσμο» του. Το ίδιο κι εγώ

Και κάτι σχετικά με το φαινόμενο «Στέφανος Κασσελάκης»

Ασυγκράτητη η τοξικότητα στο ρετιρέ της προεκλογικής αντιπαράθεσης

Μία η ευχή: ανάσταση αυτογνωσίας. Η αλυσίδα των «πραγμάτων» πάει κάπως έτσι: η αυτογνωσία πορεύεται με την ευθύνη. Η ευθύνη με τον στέρεο χαρακτήρα. Και ο στέρεος χαρακτήρας με έναν υπεύθυνο πολίτη

Βαρέθηκα την γκρίνια σου

Η αμείλικτη λογική των αριθμών

Οπως και ο τίτλος κλασικής, αμερικανικής και τρελής κωμωδίας «Δεν βλέπω, δεν ακούω»

Αυτός ο δύσμοιρος τόπος χωρίζεται σε τέσσερις κατηγορίες: το Τραμπουκιστάν, το Ελλαδιστάν, η Σωρρακώσταινα και η Ελλάδα

Τα νούμερα αμείλικτα. Ποιος ο πρώτος εκλεκτός ως υποψήφιος ευρωβουλευτής στο ψηφοδέλτιο της γαλάζιας παράταξης;

Δημοσιογράφος είμαι, την δουλειά μου κάνω

Ακούγεται σαν ανέκδοτο κι όμως κατά βάθος φωτογραφίζει τη σημερινή πραγματικότητα

Τελικώς εξαιρέθηκε και εκ του ευρω-ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ εκτοπίστηκε ο Δημήτρης Παπανώτας. Αφού προηγουμένως η υποψηφιότητά του σάλο ξεσήκωσε, ορυμαγδό εκσφεδόνισε και η περίπτωσή του άφθονη χλεύη στα πάσης φύσεως media, προκάλεσε

Κι όμως. Ανεξάρτητα σε ποιο «θεό» πιστεύεις