Δημήτρης Δανίκας

Επομένως οι αριστερές του πεποιθήσεις είναι η βιτρίνα του. Επομένως η Ευρωβουλή είναι το ταμείο του. Και επομένως τα ακίνητά του η περιουσία του!

Τι δουλειά κάνετε; Αριστερός! Δηλαδή; Υπέρ των λαικών συμφερόντων. Ταγμένος να υποστηρίζω φτωχούς. Ταγμένος να πολεμάω το σύστημα. Ποιο είναι το σύστημα; Αυτό που δημιουργεί πολίτες Β κατηγορίας. Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο

Αυτός λοιπόν ο αριστερός δύο απαντήσεις είχε να επιλέξει. Η πρώτη η επιθετική πάει κάπως έτσι: «ναι αγόρασα, ναι εκμεταλλεύτηκα, όπως όλοι, την κρίση και την πτώση στις τιμές των ακινήτων, ναι αγόρασα φτηνά ώστε αύριο να πουλήσω ακριβά, ναι τα χρήματα τα εξασφάλισα από τις ευρωβουλευτικές και προνομιακές μου αμοιβές». Σα να λέει «αυτός είμαι και εσένα δεν σου πέφτει λόγος»

Αυτή την επιλογή για να την ομολογήσεις και χωρίς ενοχές να πορευτείς, δημοσίως μαζί της, απαιτούνται μεγάλοι κοχόνες. Απ αυτή την επιλογή προκύπτουν μερικά ζητηματάκια . Όπως «και εσύ ο αριστερός, στην προσωπική σου ζωή, βολεύεσαι απ αυτό το άνισο σύστημα που διαρκώς, εκ του άμβωνος, καταγγέλλεις». Όπως «άρα μία από τα ίδια». Αρα «με λεφτά φορολογούμενων αμείβεσαι και κερδίζεις». Αρα «τα λόγια αριστερά, οι πράξεις με την δεξιά»

Η δεύτερη επιλογή μοιάζει με παραδοχή συμπλεγματικής ενοχής. Γιατί εκ των υστέρων, ύστερα από αλλεπάλληλες και εκκωφαντικές αποκαλύψεις με τον ευρηματικό τίτλο «Παπαδημούπολη», ο αριστερός ευρωβουλευτής έκανε στροφή και αποφάσισε, λέει, να παραδίδει μέρος των μισθωμάτων στους φτωχούς

Αφού σου λέει με τσακώσανε με τη γίδα στην πλάτη, τι να κάνω, θα την βράσω και μερικά κομμάτια τον απλό κοσμάκη θα τρατάρω. Ελα όμως που όλα αυτά τα διαμερίσματα είναι δική του περιουσία. Ελα που με την προσφορά του είναι σα να παραδέχεται την ενοχή του. Ελα όμως που το πρόβλημα παραμένει. Ελα όμως που λόγω πιέσεων αναγκάζεται να μετατρέψει μικρό μέρος της επιχείρησής του σε φιλανθρωπικό Real Estate. Και έλα που προσπαθώντας να κουκουλώσει το ένα λάθος καταφέρνει να κάνει κι άλλο, ακόμα πιο μεγάλο

Το τελικό συμπέρασμα υπερβαίνει τα μικροσκοπικό μέγεθος του εν λόγω ταχαριστερού. Το πραγματικό μέγεθος είναι ευρύτερο και πιο ουσιώδες. Δηλαδή η ιδιότητα «αριστερός» είναι αφηρημένη και γενική. Ο λόγος ο αριστερός είναι βολικός και παραπλανητικός. Ο «αριστερός» προσανατολισμός, όπως καταλάβαμε με την κυβέρνηση «ΣΥΡΙΖΑ» είναι συμπληρωματικός. Και σε τελευταία ανάλυση ο «αριστερός» είναι συστημικός

Το πρόβλημα, τελικά, δεν είναι τόσο το Real Estate Papademoulis. Το αληθινό πρόβλημα έχει όνομα ΣΥΡΙΖΑ. Θα σας το πω πιο απλά

Ποια η μεγάλη απογοήτευση; ΣΥΡΙΖΑ. Ποια παράταξη διέσυρε την αριστερή εναλλακτική πρόταση εξουσίας; ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος έφερε και νεκρανάστησε τη Νέα Δημοκρατία; ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο κόμμα έκανε τη βρώμικη δουλειά; ΣΥΡΙΖΑ. Ε αν αυτοί είναι αριστεροί τότε χίλιες φορές με την δεξιά!

Καταλάβετε τώρα γιατί στις δημοσκοπήσεις ο Κυριάκος κερδίζει κατά κράτος τον Αλέξη Τσίπρα; Μα είναι στοιχειώδες. Το αυθεντικό και το πρωτότυπο καλύτερα και προτιμότερα από κάθε (ταχαριστερή) ρεπλίκα!