Να τους πάρω φαλάγγι με μια ταβανόβουρτσα

Γιατί καταλαβαίνω και συμφωνώ με κάθε κριτική. Ακόμα και την πιο ακραία, που ασκείται εναντίον του «πρίγκιπα» των Μεταφορών. Εκείνου ντε, του απογόνου της «γαλαζοαίματης» οικογενείας των Καρά Αμάν Αλήδων, εκ της τόσο αριστοκρατικής περιοχής Πρώτης Σερρών

Τον φαντάζομαι-είναι σαν να τον βλέπω από την κλειδαρότρυπα του πολυτελούς γραφείου του- να αγναντεύει τον ορίζονται, να ρίχνει κλεφτές ματιές στο καθρεφτάκι του και να μαδάει την μαργαρίτα: θα γίνω η δεν θα γίνω πρωθυπουργός της χώρας;

Όπως καταλαβαίνετε αν το επώνυμό δεν ήταν παρόμοιο με εκείνο του κατ όνομα Εθνάρχη, ούτε έξω από το Μέγαρο Μαξίμου δεν θα τολμούσε να περάσει. Και επίσης αναφέρομαι στην μεγιστοτεράστια απάθειά του. Αφού από τον Μάρτιο με το εναρκτήριο λάκτισμα για Lockdown ούτε καν προσπέρασε από το μυαλό του μια απλή υποψία. Όπως, ας πούμε, η απλή ερώτηση «τι θα κάνω εγώ;»

Όταν με το καλό θα λήξει ο συναγερμός τι θα γίνει με τον συνωστισμό σε τρόλει, λεωφορεία και στο Metro; Μπας και αυτός ο συνωστισμός θα μετατραπεί σε πηγή μετάδοσης και ανεξέλεγκτης διάδοσης του Covid-19; Μπας και από τώρα πρέπει να σηκωθώ από το γραφείο μου, να εγκαταλείψω το καθρεφτάκι μου και από τώρα ν αρχίσω να ασχολούμαι με την δουλειά μου; Μπας και πρέπει να σπεύσω και περισσότερα οχήματα να προμηθευτώ; Μπας;

Μπα που τέτοιο πράγμα. Ο «πρίγκιψ» μονίμως διάγει περίοδο καθολικού Ζεν. Ακούνητος. Ατάραχος. Ασυγκίνητος. Απαθέστατος. Και μάλιστα μεγαλοπρεπώς! Ο Κυριάκος, με τον επερχόμενο ανασχηματισμό οφείλει να τον ευχαριστήσει για τις πολύτιμες υπηρεσίες που πρόσφερε στον κορονοιό και να του κλείσει την πόρτα κατάμουτρα. Adios muchachos

Καταλαβαίνω επίσης τις κριτικές για τις παραλείψεις και τις αντιφάσεις της κυβερνητικής πολιτικής. Πάντα σχετικά με τον κορονοιό. Όπως λόγου χάριν πως το καλοκαίρι οι ξένοι επισκέπτες και τουρίστες για να δρασκελίσουν το κατώφλι της Ελλάδα θα έπρεπε, πάση θυσία, να κάνουν το απαραίτητο τεστ

Εκείνο που αρνούμαι να καταλάβω είναι όλος αυτός ο εκκωφαντικός θόρυβος εναντίον του Σωτήρη Τσιόδρα. Ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων και ιδεολογικών σημαιών. Επειδή είναι ανθρωπίνως αδύνατον να μην υποκλιθώ σε τέτοιες ιδιότητες και τέτοιες, εσωτερικές αρετές όπως ευγένεια, σεμνότητα, ταπεινότητα, ήθος και δημοκρατική ανεκτικότητα. Θυμάμαι στο παρελθόν όταν είχε διορθώσει τους άλλους, λέγοντας πως η Ρομά δεν είναι προβληματική, αλλά ευαίσθητη κοινωνική ομάδα

Και επίσης τον θυμάμαι, στην πρόσφατη εμφάνισή του, όταν είχε μιλήσει για τον απαράδεκτο και τόσο εγκληματικό συνωστισμό στα λεωφορεία και όταν αναφέρθηκε, με τόση ευγένεια, στην προσωπική ευθύνη του καθενός καθώς επίσης και στους κανόνες ως παιδεία, άσκησης της προσωπικής μας ελευθερίας

Με πιο απλά λόγια. Εσύ, λόγου χάριν, που κατακρίνεις τον Σωτήρη Τσιόδρα, αναρωτήθηκες ποτέ σου, αν ο δικός σου χαρακτήρας είναι τόσο καλά δομημένος με ανθεκτικά «υλικά» ευγένειας, σεμνότητας, ταπεινότητας και ήθους; Ούτε κατά διάνοια!

Εσένα το λέω. Που δεν τον φτάνεις ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι. Αμάν πια με το ανεξέλεγκτο παραλήρημα. Με το απύθμενο θράσος. Με τον απροσμέτρητο λαικισμό. Και με την μακακία του καθενός.

Τέτοια πράγματα, ειδικώς κάτω από τις σημερινές δραματικές συνθήκες, όχι μόνο σε βγάζουν από τα ρούχα σου, αλλά σε κάνουν τόσο έξαλλο που σου ρχεται να τους αρχίσεις στα χαστούκια. Απαγορεύεται να τον πιάνεις στο στόμα σου. Αντε φύγε απ εδώ! Αλλιώτικα θα αρπάξω ταβανόβουρτσα και θα σε κυνηγάω μέχρι να σε βρω!