Ολίγον έγκυος

Αν εξαιρέσουμε εστίαση, καφέ και λιανεμπόριο όλα τ άλλα ορθάνοικτα. Μπακάλικα, μανάβικα, κρεοπωλεία, σούπερ μάρκετ, δικηγορικά γραφεία, υπηρεσίες, οικοδομές, εργοστάσια. Τα πάντα. Και όλοι πηγαινοέρχονται. Μεταξύ αυτών και ο υποφαινόμενος

Και πηγαινοέρχονται χωρίς έλεγχο. Μια ματιά στους δρόμους και θα πειστείς. Ελάτε τώρα. Το κρυφτούλι παίζουμε; Μεγάλα παιδιά ήμαστε. Και για να τα λέμε όλα, απλώς σερνόμαστε. Και όσο σερνόμαστε τόσο ο Covid 19 σέρνεται κι αυτός. Τι σέρνεται; Μάλλον με ιλιγγιώδεις ρυθμού επιτίθεται και σπέρνει τον όλεθρο

Αν από καιρό τώρα είχε επιβληθεί πραγματικό, αυθεντικό και ολοκληρωτικό Lockdown τα πράγματα και οι συνθήκες σήμερα θα ήταν καλύτερες. Η Δημοκρατία, σε τέτοιες περιπτώσεις ο καλύτερος σύμμαχος κάθε θανατηφόρου ιού. Πάει τέλειωσε. Το παράδειγμα χωρών όπως Κίνα και Κορέα είναι χαρακτηριστικό. Εβγαινες; Σε τσακώνανε και σε «διπλώνανε με την απόχη. Μέσα τώρα. Αμέσως! Αυτός είναι εγκλεισμός

Η λογική και τακτική του «ανοίγω και μετά κλείνω» οδηγεί, με μαθηματική ακρίβεια σε παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο. Και απ αυτό το διαρκές «άνοιξε- κλείσε» τι ακριβώς έχουμε κερδίσει; Περισσότερη αγωνία. Μεγαλύτερο τρόμο. Και απίστευτη αβεβαιότητα

Θέλετε παράδειγμα; Ποιος σώφρων πιστεύει ότι το λιανεμπόριο θα ανοίξει από τις 16 Μαρτίου; Κανείς! Οποιον ρωτήσεις το πρώτο που σου λέει είναι «Απρίλιο, ίσως και λίγο πριν από το Πάσχα. Και βλέπουμε». Ετσι συμβαίνει το εξής παράλογο. Από τη μια να ζούμε υπό καθεστώς εγκλεισμού. Να μας απαγορεύεται η μετακίνηση από Δήμο σε Δήμο. Και από την άλλη όλοι σχεδόν στους δρόμους. Να διαβάζουμε για σκληρότερο Lockdown και την ίδια στιγμή να λειτουργούμε, περίπου, όπως πριν

Και κάτι ακόμα. Αναφορικά με το Νομό Αττικής. Εντός του οποίου στεγάζονται πέντε εκατομμύρια ψυχές. Επομένως λογικό η Αττική να μετράει καθημερινά μισά κρούσματα εφ όλης της ελληνικής ύλης. Λογικό

Ποιο το παράλογο; Το γεγονός πώς όλα τα δημόσια νοσοκομεία στην Αττική διαθέτουν κάτι περισσότερο από τριακόσιες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας για τη νοσηλεία ατόμων που πάσχουν από κορονοιό. Μόνο τρακόσιες. Σχεδόν τίποτα. Απίστευτο

Απ αυτή την κατάσταση ο τρόμος των λοιμωξιολόγων για το Αύριο. Αυτός ο εφιάλτης. Αυτή η μεγάλη ανατριχίλα. Μπας και η Αθήνα καταντήσει Μπέργκαμο της Ιταλίας την Ανοιξη του 2020. Οι βαριά ασθενούντες να αφήνουν την τελευταία τους πνοή στους δρόμους, στα ράντζα, στα σπίτια

Με απλά λόγια. Αφού τόσες λίγες οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αφού πρόκειται για το τρίτο το πιο επιθετικό κύμα του Covid-19. Αφού η κατάσταση είναι τόσο κρίσιμη και τόσο επικίνδυνη. Και αφού ο εμβολιασμός δεν καλύπτει, μέχρι σήμερα, το δέκα τοις εκατό. Ε τότε πλήρης εγκλεισμός και ολοκληρωτικός.

Το «ολίγον έγκυος» παραπέμπει στο αερογκάστρι. Και το αερογκάστρι στο τίποτα. Για όνομα του θεού. Λύσεις καθαρές και ολοκληρωμένες. Μπας και κάποια στιγμή δούμε άσπρη μέρα. Γιατί φοβάμαι ότι ακόμα και τον Μάιο η «φυσαρμόνικα» θα παιανίζει και ο κορονοιός θα μπαινοβγαίνει και θα μας δουλεύει ψιλό γαζί!