Δημήτρης Δανίκας

Τι σημαίνει αυτό; Η δημοκρατική Γερμανία, φερ ειπείν που καταδικάζει την «αναθεωρητική» στάση και τις πολεμικές ορέξεις του μικρού τσάρου με το όνομα Βλαντιμίρ Πούτιν, τροφοδοτεί και ενισχύει τον στρατιωτικό εξοπλισμό του εντελώς «δημοκράτη» και εντελώς πιστού οπαδού των ατομικών ελευθεριών Ταγίπ Ερντογάν. Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Η δημοκρατική Γερμανία συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των θαλάσσιων, στρατιωτικών επιδόσεων της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας. Αφού και τα μωρά βρεφονηπιακών σταθμών γνωρίζουν πως αυτά τα υποβρύχια είναι προορισμένα να αλωνίζουν το Αιγαίο, να απειλούν την ακεραιότητα της συμμάχου και φίλης Ελλάδας και ότι μπορεί να χρησιμοποιηθούν από μια εξουσία που είναι τόσο αναθεωρητική και τόσο επιθετική όσο και η Ρωσία του Πούτιν

Η δημοκρατική Γερμανία λοιπόν προφανώς για τα οικονομικά αλλά και για τα άλλα γεωπολιτικά συμφέροντά της πουλάει υπερσύγχρονο πολεμικό «οπλισμό» για να κερδίζει ασυστόλως από την «προαιώνια» κόντρα ανάμεσα σε δύο φιλικές και συμμαχικές χώρες. Με απλά λόγια ρίχνει λάδι στη φωτιά. Αλλά προφανώς το κάνει και ως έκφραση της δικής της πολιτικής γραμμής που ούτε λίγο ούτε πολύ είναι σα να «συμβουλεύει» την Ελλάδα να «τα βρει» με την Τουρκία. Σα να λέει «ελάτε τώρα, φίλοι και σύμμαχοι είσαστε, τι κάθεστε και τσακώνεστε, επιτέλους βρείτε τα"!

Η δημοκρατική Γερμανία λοιπόν ενθαρρύνει τις αναθεωρητικές προθέσεις της Τουρκίας. Ενισχύει τον εξοπλισμό αυτής της χώρας. Και αποταμιεύει ένα σκασμό λεφτά από τους τραμπουκισμούς, τις απειλές και τις πολεμικές ορέξεις του Ταγίπ Ερντογάν

Που πα να πει ότι όλα αυτά περί ευαισθησιών για τις ατομικές ελευθερίες και την δημοκρατία είναι λόγια του αέρα. Όλα αυτά υπέρ φίλων και συμμάχων είναι προπαγάνδα για τους αφελείς και για τα χαιβάνια. Και όλα αυτά είναι τεκμήρια μιας αλήθειας που γνωρίζουν καλά όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας

Δηλαδή ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτή η «σύμμαχος», αυτή η «φιλική» χώρα, σε περίπτωση θερμού επεισοδίου, θα κουνήσει το μικρό της δαχτυλάκι προς υπεράσπιση της ακεραιότητας της μικρής Ελλάδας; Ούτε ο πιο πολιτικά «αναλφάβητος»

Δηλαδή ποιος μπορεί να πιστέψει όλη αυτή την αερολογία περί υπεράσπισης των ατομικών ελευθεριών και της δημοκρατίας; Ούτε ο πιο πολιτικά «αναλφάβητος»

Και δηλαδή ποιος μπορεί να πιστέψει ότι τέτοιες «φιλικές» και «συμμαχικές» δυνάμεις ακολουθούν πιστά και αυστηρά κάποιες στοιχειώδεις αρχές όπως Δημοκρατία και ακεραιότητα; Ούτε ο πιο πολιτικά «αναλφάβητος»

Ασε που εκτός των άλλων τέτοιες κινήσεις και τέτοιες συμφωνίες που ξεπερνούν τα όρια του κυνισμού, συμβάλλουν στην ηθική αποσταθεροποίηση της συμμαχίας και στην πεποίθηση όλων των Ελλήνων ότι όλα θυσιάζονται στο βωμό των συμφερόντων. Το μεγάλο ψάρι καταβροχθίζει το μικρό

Τουτέστιν το συμπέρασμα τόσο αληθινό όσο και θλιβερό: μόνοι είμαστε. Αφού ακόμα και ο «σύμμαχος» μπορεί να είναι εχθρός. Όπως λέει και ο σοφός λαός «αν έχεις τέτοιους φίλους τι να τους κάνεις τους εχθρούς»!