Αλήθειες και ψέματα

Είναι αλήθεια πως το Μαξίμου πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη. Αλλωστε το παραδέχτηκε, δημοσίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Είναι, επίσης, αλήθεια πως ο Νίκος Ανδρουλάκης με όλα τα στελέχη της πράσινης παράταξης χρησιμοποιούν την «γίδα» ως εφαλτήριο προβολής και εξασφάλισης ψήφων. Πράγμα, φυσικά, που το ίδιο θα έκανε κάθε άλλο κόμμα, συμπεριλαμβανομένης και της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι αλήθεια πως αυτή η «γίδα» γκρέμισε κάθε γέφυρα επικοινωνίας και μετεκλογικής συνεργασίας των πράσινων με τους γαλάζιους. Αν και οι αλλαγές είναι συνήθεις στο πολιτικό τοπίο και αυτό που σήμερα ακούγεται σαν ανέκδοτο και σαν απίθανο, αύριο, κάτω από άλλες συνθήκες μπορεί να μετεξελιχθεί σε «αναγκαία εθνική, επιλογή».

Είναι αλήθεια, ακόμα, πως ο Αλέξης Τσίπρας μαζί με όλα τα στελέχη της Κουμουνδούρου έχουν αναλάβει, και μάλιστα, εργολαβικά, την προστασία και υπεράσπιση του ΠΑΣΟΚ. Ένα σήμα προς τους οπαδούς και ψηφοφόρους που λέει, πλαγίως, πως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το αυριανό ΠΑΣΟΚ. Η επιστροφή στο παρελθόν το μόνιμο και προσφιλές σπορ των ελληνικών κομμάτων.

Είναι επίσης αλήθεια αυτό που λέει το ΚΚΕ, ό, τι δηλαδή «παρακολουθήσεις και συνακροάσεις συνέβαιναν επί όλων των κυβερνήσεων» με χιλιάδες παγιδευμένους πολιτικούς και δημοσιογράφους.

Είναι επίσης αλήθεια η σχετική και πλάγια διαφοροποίηση κάποιων βουλευτών της γαλάζιας παράταξης που είτε επειδή είναι δυσαρεστημένοι, είτε για άλλους λόγους κραδαίνουν μάχαιραν ως άλλοι Βρούτοι για να την καρφώσουν στην πλάτη του αρχηγού.

Είναι ακόμα αλήθεια πως το πρόβλημα, τα εμπόδια, τα καρφιά και τα μαχαιρώματα είναι συνήθως «συντροφικά», δηλαδή ο εχθρός εντός και όχι εκτός των κομματικών τειχών. Πλείστα όσα παραδείγματα από την πρόσφατη ιστορία.

Είναι επίσης αλήθεια η συσκότιση γύρω από τα πραγματικά αίτια παγίδευσης του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη. Γιατί άραγε; Η φημολογία έρπει από το ένα γραφείο στο άλλο καφενείο, αλλά χωρίς αποδείξεις κανείς δεν δικαιούται να μιλήσει και να τοποθετηθεί.

Είναι ακόμα αλήθεια πως όλες οι παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης και της Νέας Δημοκρατίας, υποστηρίζουν «να πέσει άπλετο φως» σ αυτή την δυσάρεστη και απαράδεκτη υπόθεση. Αν και φοβούμαι πως αντί «φωτός», στο τέλος, θα κυριαρχήσει πλήρης σσυσκότιση.

Και είναι αλήθεια πως ακόμα και οι New York Times με άρθρο τους στηλιτεύουν μιλώντας για Watergate και για «σήψη στην πολιτική ζωή της Ελλάδας».

Με απλά λόγια χαμός στο ίσωμα. Η αποκάλυψη παγίδευσης του κινητού του Νίκου Ανδρουλάκη «έσπειρε ανέμους για να θερίσει θύελλες».

Όμως η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας με γυρισμένη την πλάτη στις παγιδεύσεις, συμφιλιωμένη με την λογική «έλα μωρέ όλοι το ίδιο είναι».

Όμως τα προβλήματα που την απασχολούν είναι, φυσικά, η καλπάζουσα ακρίβεια με την έλευση μιας βαρυχειμωνιάς, ακόμα χειρότερης από εκείνη της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.

Και τέλος ψέματα είναι και αυταπάτη γιγαντιαίων διαστάσεων για όσους πιστέψουν πως μ αυτή την αποκάλυψη και με την αλλαγή της νομοθεσίας, οι παρακολουθήσεις και οι παγιδεύσεις, πολιτικών αντιπάλων, θα εξαλειφθούν και πως η Σωρρακώσταινα με μια ακόμα παρθενορραφή θα μηδενίσει το κοντέρ και όλα από εδώ και στο εξής, θα ακολουθούν και θα υποκλίνονται, με σεβασμό, στην δημοκρατική νομιμότητα.

Το δια ταύτα γνωστό από το παρελθόν. Και πάντα επίκαιρο: ο θόρυβος μεγάλος, οι καταγγελίες ατελείωτες, οι μονομαχίες εξαντλητικές, αλλά στο τέλος «όλα θα αλλάξουν για να μη αλλάξει τίποτα».

ΥΓ και κάτι σχετικά με τα αμερικανικά δημοσιεύματα: αν λάβω υπόψη μου τις επιδόσεις του FBI, το παρελθόν του Τζέι Εντγκαρ Χούβερ που είχε φακελώσει ακόμα και τα εσώρουχα όλων των Προέδρων των ΗΠΑ, όπως επίσης τις «νόμιμες» παρακολουθήσεις και παγιδεύσεις από τη CIA και την NSA που λογαριασμό δεν δίνουν σε κανένα. Ενίοτε ούτε στον εκάστοτε πλανητάρχη, τότε ένα έχω να πω «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα»!