Δημήτρης Δανίκας

Προσέξτε τώρα μερικές λεπτομέρειες. Χαρακτηριστικές και αποκαλυπτικές. Καλά τώρα, σ αυτές τις εστίες ουδείς εποπτεύει; Ουδείς θυρωρός; Ουδείς ιδιωτικός φρουρός;

Πάμε παρακάτω. Και οι πρυτανικές αρχές; Και οι φοιτητές; Που όπως λένε, όλοι ήξεραν. Τότε; Και τι έκαναν όλες αυτές οι φοιτητικές παρατάξεις, όλων των παρατάξεων και όλων των ιδεολογικών χρωμάτων; Απλώς έβλεπαν, παρατηρούσαν και όλα τα έκαναν γαργάρα; Απίστευτα πράγματα

Τα αυτονόητα εντελώς ξένα και εχθρικά γι αυτή την ελληνική, την τριτοκοσμική πραγματικότητα. Ετσι η ασυλία ευτελίζεται. Ετσι το καθηγητικό προσωπικό διασύρεται. Ετσι οι φοιτητικοί αγώνες κατασυκοφαντούνται. Και έτσι τάξη βάζουν οι αστυνομικοί

Το συλλαμβάνετε; Οι φοιτητικές εστίες που πληρώθηκαν με τον ιδρώτα, το αίμα και τον μόχθο απλών, καθημερινών, του μεροκάματου, πολιτών, είχε μετατραπεί σε άντρο συμμοριών. Και όχι μόνο αυτό. Φανταστείτε ακόμα ότι αυτοί οι συμμορίτες έκαναν face control σε όποιον έμπαινε και έβγαινε σ αυτές τις εστίες. Οι λύκοι να προστατεουν τα πρόβατα

Η μεγάλη ανατριχίλα. Η Ελλάδα στην ευρωπαική πρωτοπορία επειδή το φοιτητικό άσυλο στην υπηρεσία εγκληματιών και εμπόρων ναρκωτικών. Το υπουργείο Παιδείας να καταφεύγει, ως λύση, στη δημιουργία σώματος Πανεπιστημιακής αστυνομίας. Οι φοιτητές να εξεγείρονται με μολότοφ. Οι αστυνομικοί να εκτοξεύουν χημικά. Και την ίδια στιγμή οι εστίες αφύλακτες, απροστάτευτες ως δωρεάν ξενοδοχειακά καταλύματα για συμμορίτες που ο φάκελό τους συνοδεύεται από τον μισό και πλέον ποινικό κώδικα!

Και τα κόμματα να αλληλοσπαράσσονται για πράγματα εντελώς αυτονόητα. Όπως, λόγου χάριν, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα έπρεπε να ήταν περιφρουρημένα. Όπως συμβαίνει παντού. Ακόμα και στη Ρωσία. Όπως οι πόρτες να είναι «σφραγισμένες» για κάθε ξένο. Και ανοικτές μόνο για φοιτητές, καθηγητές και διοικητικό προσωπικό. Όπως οι πύλες να ανοίγουν και να κλείνουν με τη χρήση ηλεκτρονικής κάρτας. Τα στοιχειώδη δηλαδή

Τίποτα απ όλα αυτά. Στου κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα. Οι πόρτες ανοικτές. Μπάτε σκύλοι αλέστε. Πλήθος μικροπωλητών, χαβαλετζήδων και εγκληματιών να πηγαινοέρχονται με την άνεση και τη βεβαιότητα πως εδώ δεν μας κουνάει κανείς. Οι πρυτανικές αρχές με τα χέρια σηκωμένα ψηλά. Και οι φοιτητικές οργανώσεις να υπερασπίζονται έναν θεσμό που οι ίδιοι, με τις ιδεοληψίες τους, πορεύονται, υποτίθεται, προς τον αγώνα και την επανάσταση

Και την ίδια στιγμή, η ύπαρξη πανεπιστημιακής αστυνομίας, να ρίχνει λάδι στη φωτιά. Τίποτα μα τίποτα δια της κανονικής, της στοιχειώδους λογικής. Όλα προς εργαλειοποίηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Με αποτέλεσμα η Αριστερά να ταυτίζεται με το ποινικό έγκλημα και τις συμμορίες. Και το υπουργείο Παιδείας με αυταρχικές μεθόδους και ακραίες δεξιές τακτικές

Μα για όνομα του θεού. Πως προέκυψε αυτό το περιστατικό σε φοιτητικές εστίες; Και πως θα συνυπάρξουν φοιτητές με αστυνομικούς; Πανδημία παράνοιας παντού!