Χωρίς εμάς δεν θα φας

Αυτός ο ανεγκέφαλος, ο χαβαλές, ο γελοίος και ο δόλιος εχθρός.

Και όποιος, ως επιχείρημα ανακαλεί από το παρελθόν το πλήθος αλόγιστων, υπέρβαρων παροχών, με επιδοτήσεις από το κοινοτικό ταμείο και με την επίδειξη πλαστών, «πειραγμένων» πιστοποιητικών που περιείχαν ατελείωτες, πέτσινες εκτάσεις ελαιόδεντρων και πέτσινα εκατομμύρια αμνοερίφια, πρέπει να μάθει ότι το τανγκό χορεύεται από δυο.

Τουτέστιν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα ενθάρρυναν τέτοιες ευτελείς τακτικές. Με μοναδικό, αποκλειστικό στόχο την αλίευση ψήφων για την εξασφάλιση κυβερνητικής εξουσίας. Ένα φτηνό, ευτελέστατο, χυδαίο πάρε-δώσε που είχε ως αποτέλεσμα τον διασυρμό της χώρας στην ευρωπαική ένωση, τον εκμαυλισμό συνειδήσεων και την φραγή σε μια απαραίτητη αγροτική μεταρρύθμιση. Η κυβερνητική εξουσία φέρει την πρώτη ευθύνη. Και κυρίως το ΠΑΣΟΚ.

Ο πρωτογενής τομέας ο βασικότερος, ο πιο χρήσιμος και αναντικατάστατος «βραχίονας» για την ύπαρξη μιας κοινωνίας. Πάει τελείωσε. Όπως και το σύνθημα «χωρίς εμάς δεν θα φας». Πάμε παρακάτω.

Το πρώτο, το διαπιστωμένο γεγονός ότι όλες οι κυβερνήσεις, όλων των χωρών, πριμοδοτούν, επιδοτούν και προστατεύουν με συγκεκριμένα μέτρα αγρότες και κτηνοτρόφους. Επομένως, ναι οι αγρότες, σε πολλά από τα αιτήματά τους έχουν δίκιο.

Το δεύτερο το επίσης διαπιστωμένο γεγονός ότι σε μια τόσο ευλογημένη χώρα, από κλιματικές συνθήκες, είναι αδιανόητο ο τζίρος αγροτικών και κτηνοτροφικών «προιόντων» να περιστρέφεται γύρω από τα έξι με οκτώ δισεκατομμύρια ετησίως. Να μην αναφερθώ στα ογδόντα της Ολλανδίας και στα εξήντα του Ισραήλ μιας χώρας με έκταση κάτι περισσότερο από την Πελοπόννησο.

Το τρίτο, ότι οι μικροί κλήροι, μια βολική κατάσταση για τις εκάστοτε κυβερνήσεις, είναι το μεγάλο εμπόδιο για την ανάπτυξη και μεταρρύθμιση του πρωτογενούς τομέα. Μόνο οι μεγάλοι κλήροι, χιλιάδων στρεμμάτων με σύγχρονες μεθόδους και με τεχνολογικές υποδομές είναι το εφαλτήριο για την εκτόξευση του ελληνικού πρωτογενούς τομέα. Πως θα γίνει αυτό; Δεν ξέρω.

Το τέταρτο, σχετικά με την εξωφρενική διαφορά ενός «προιόντος» που από το χωράφι αγοράζεται, έναντι ας πούμε τριάντα δεκάρων και στο ράφι του σούπερ μάρκετ καταλήγει στα τρία με πέντε ευρω. Προφανώς οι μεσάζοντες. Με απλά λόγια ο αγρότης χύνει ιδρώτα, ο μεσάζων γλεντάει και πλουτίζει.

Το πέμπτο και τελευταίο η συρρίκνωση των συνεταιριστικών μονάδων. Μόνο με σταθερές και καλά οργανωμένες συνεταιριστικές μονάδες οι μεσάζοντες θα περιοριστούν, ίσως συνετιστούν και ίσως εξαφανιστούν.

Συνεταιριστικές μονάδες που θα έχουν τον πλήρη έλεγχο από την καλλιέργεια μέχρι την διανομή κάθε προιόντος. Όμως για να γίνει αυτό απαιτούνται τρία πράγματα: εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη. Πρόσληψη νέων που διαθέτουν σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία. Και λειτουργία των συνεταιριστικών μονάδων με υποδομές και στρατηγικές όπως συμβαίνει σε κάθε σύγχρονη, αναπτυγμένη βιομηχανική μονάδα.

Και για να καταλήγω. Η κάθοδος των τρακτέρ είναι παλιά, ξεπερασμένη λύση. Οι συγκροτημένοι συνεταιρισμοί είναι η λύση. Και να ξέρεις: κανείς Μητσοτάκης, Κασσελάκης, Ανδρουλάκης δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και την ευημερία των αγροτών. Μόνο οι ίδιοι. Η ισχύς εν τη ενώσει! Αν δεν μπορείς ε τότε θύμα των μεσαζόντων και προπαγανδιστικό εργαλείο των κυβερνώντων!