Δημήτρης Δανίκας

Ποιοι είναι οι αντίπαλοι; Τα άλλα κόμματα. Ποιοι οι εχθροί; Αυτοί που τροχίζουν τα μαχαίρια τους εντός των κομμάτων. Τουτέστιν ο τάχα φίλος είναι εχθρός. Ενώ ο αντίπαλος είναι ορατός και γνωστός.

Ζεσταίνω φίδι στον κόρφο μου. Βοηθάω κάποιον που θα αποδειχτεί ύπουλος, αχάριστος, εχθρός.

Πως θα «μεταφραστεί» αυτό στις μεθαυριανές κάλπες των ευρωεκλογών; Το εξηγώ.

Ας πούμε εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Οπου όχι μόνο αρκετοί εξ αυτών των σημερινών πρωτοκλασάτων στελεχών εύχονται και ελπίζουν ο Κασσελάκης, μέσα στον ασυγκράτητο ναρκισσισμό του και τον ακατανίκητο ερασιτεχνισμό του να αμολήσει κι άλλες κοτσάνες, καθώς και άλλα pdf σχετικά με τα περιουσιακά του στοιχεία. Αλλά από πάνω, το βράδυ των αποτελεσμάτων, στην περίπτωση που τα ποσοστά του κόμματος θα κατρακυλήσουν, θα εκτοξεύουν τις σκούφιες τους. Στον έβδομο ουρανό.

Γνωρίζουν όλοι αυτοί ότι έτσι και ο Κασσελάκης ανεβάσει το ποσοστό του κόμματος, ε τότε από πρωταγωνιστές θα καταλήξουν κομπάρσοι. Ισως και εκτός του τραίνου της Ιστορίας όπως έλεγε ο αείμνηστος Ανδρέας!

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί είναι-πλαγίως-χορηγοί του Νίκου Ανδρουλάκη. Και φυσικά όλοι μαζί, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Κασσελάκης και Ανδρουλάκης οι μεγάλοι χορηγοί του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως ακριβώς το είπε ο σύντροφος Μήτσος Κουτσούμπας.

Το ίδιο, πάνω κάτω, συμβαίνει και εντός της πράσινης παράταξης του Νίκου Ανδρουλάκη. Μάλιστα γνωρίζω χωρίς όμως να αναφέρω το όνομά της (θηλυκού γένους), την περίπτωση μιας πρωτοκλασάτης κυρίας, από τα στελέχη του κόμματος, που διαδίδει το εξής «φιλικό» και εντελώς κομματικό: το βράδυ των αποτελεσμάτων θα απαλλαγούμε από το μνήμα.

Ποιο το «μνήμα»; Μα φυσικά ο Νίκος Ανδρουλάκης! Δηλαδή σ εκείνη την πιθανή περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ κατρακυλήσει στην τρίτη θέση, ε τότε οι διαδικασίες αποκαθήλωσης θα καταλήξουν στην καρέκλα του Ανδρουλάκη. Αρκετοί μάλιστα περιφέρουν ονόματα δελφίνων και διαδόχων.

Αν μάλιστα το κόμμα του Βελόπουλου με τις ιδιόχειρες επιστολές του Ιησού «αρπάξει» την τρίτη θέση από τον Ανδρουλάκη, ε τότε θα γίνει χαμός. Η μάνα θα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα.

Τα ίδια, αλλά κάπως πιο κομψά, λαμβάνουν χώρα εντός των τειχών της γαλάζιας παράταξης. Οι συνήθεις και γνωστοί αντίπαλοι του Κυριάκου ελπίζουν και εύχονται το ποσοστό του κομματικού αποτελέσματος να φέρει το δύο ως πρώτο αριθμό. Κάπου εκεί είναι ο πήχης των φιδιών. Για δύο λόγους: και για να κοντύνουν τον Κυριάκο αλλά και για να περιορίσουν τις μεταρρυθμιστικές του πρωτοβουλίες.

Κάπως έτσι και ανεξάρτητα από τις προσωπικές απόψεις του καθενός, συμβαίνει το εξής: αντί να ευγνωμονούν τον Κυριάκο που σχεδόν μόνος του τρέχει το κόμμα, εκείνοι τον πολεμούν. Το ίδιο και με τον Κασσελάκη αλλά και με τον Ανδρουλάκη. Πράγμα που σημαίνει πως το διακύβευμα δεν έχει να κάνει με την πολιτική και την ιδεολογία αλλά με την καρέκλα και την προσωπική εξουσία.

Εγώ να είμαι καβάλα στην εξουσία και το κόμμα ας πάει στην χρεοκοπία!