Δημήτρης Δανίκας

Κατά μία έννοια, το πρόβλημα των πράσινων, μεγαλύτερο από εκείνο των ταχαριστερών.

Αλήθεια είναι ότι το ποσοστό του κόμματος μεγάλωσε. Εστω και ελάχιστα. Αλήθεια είναι επίσης ότι μεγάλωσε και το άθροισμα των ψηφοφόρων. Ε τότε;

Τότε, λέω εγώ, πως η δυναμική του ΠΑΣΟΚ είναι ορατή. Τότε λέω εγώ, πως μεγάλο εμπόδιο για την μετατροπή αυτής της δυναμικής σε ποσοστό ισχυρό είναι ο ίδιος ο αρχηγός. Τότε λέω εγώ και προς τα στελέχη που λιβανίζουν τον αρχηγό, να προσεγγίσουν την κοινωνία, εκτός των κομματικών τειχών. Κι αν γίνουν παραλήπτες έστω ενός κολακευτικού σχολιασμού για τα ηγετικά προσόντα του Νίκου Ανδρουλάκη, θα αναγκαστώ δημοσίως να το παραδεχτώ και να αυτομαστιγωθώ.

Οσους κι αν ρωτήσεις, ούτε ένας, αριθμός 1, δεν θα πει κάτι κολακευτικό. Πράγμα που σημαίνει πως το ΠΑΣΟΚ με άλλον αρχηγό θα είχε καταγάγει νίκη και θα άφηνε τους ταχαριστερούς να τρώνε την σκόνη του.

Πως αποδεικνύεται αυτό; Με το γεγονός της αδιαφορίας του Κυριάκου για τα προεκλογικά ρητορικά στερεότυπα του Ανδρουλάκη. Σου λέει, με ποιον να ασχοληθώ; Με τον αόρατο, τον ασήμαντο και τον ανύπαρκτο;

Γι αυτό μοναδικός αντίπαλος ο Στέφανος Κασσελάκης. Προς τα εκεί τα δηλητηριώδη βέλη του Κυριάκου. Στην πραγματικότητα εχθρός του Ανδρουλάκη και του ΠΑΣΟΚ ο ίδιος ο Ανδρουλάκης. Στοιχειώδες.

Μοναδική ευεργεσία του σημερινού αρχηγού προς το κόμμα του είναι η παραίτησή του και η σύντομη προσφυγή στις κάλπες της κοινωνίας και καθόλου προς τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που τα ελέγχει εδώ και καιρό. Ο Ανδρουλάκης άξιος των κομματικών μηχανισμών. Ανάξιος των ηγετικών προσανατολισμών.

Ασε εκείνα τα πολλά που ακούω και δεν μπορώ να τα μεταφέρω δημοσίως. Ασε που ο Κασσελάκης, και κάτι ξέρει, που του απέστειλε το μήνυμα περί αιχμαλωσίας του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ασε που σε όλες τις γωνιές της Αττικής το ΠΑΣΟΚ προσγειώθηκε ανωμάλως, στην τέταρτη θέση πίσω από το ΚΚΕ του Μήτσου Κουτσούμπα. Ασε που σ αυτές τις περιοχές ο Κασσελάκης θριάμβευσε με ποσοστά κοντά στα 19 με 20%. Και άσε που η διόρθωση έγινε με τα ποσοστά της περιφέρειας, δηλαδή των περιοχών που με χρονοκαθυστέρηση ακολουθούν τον βηματισμό της Αττικής, της Αθήνας και του Πειραιά.

Και άσε το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη πέρασε κάτω από τον πήχη του δεύτερου κόμματος.

Η πρόσφατη και σχεδόν γενικευμένη αντίδραση και φυσικά η αμφισβήτηση του αρχηγού από πλήθος στελεχών, πρέπει πάση θυσία να καταλήξει σε μια σύντομη εκλογική αναμέτρηση κάτω από τα φώτα της κοινωνίας και καθόλου εντός της μούχλας των κομματικών διαδικασιών.

Η τελευταία πράξη αυτού του δράματος θα είναι καθοριστική. Είτε ο Ανδρουλάκης θα γραπωθεί από το γράμμα του κομματικού καταστατικού και έτσι θα κερδίσει χρόνο προς ανασύνταξη και επιρροή. Πράγμα που θα επιτρέψει την διάδοση της επιδημίας εσωστρέφειας και απομάκρυνσης από την κοινωνία. Πράγμα που βολεύει τον Κασσελάκη. Είτε ο ίδιος θα αποδείξει επιτέλους πως έχει έστω ένα χάρισμα: να διαχειρίζεται την προσωπική ήττα του με αξιοπρέπεια τιμώντας έτσι την ιστορία του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

In short που λένε και στο χωριό μου «φύγε τώρα με το κεφάλι ψηλά». Το γοργόν και χάριν έχει!