Δημήτρης Δανίκας

Αφού δύο στους τρεις εντός και εκτός Βουλής είναι δικηγόροι. Πολιτικοί φυσικά. Και αφού, κόβω το σβέρκο μου γι αυτό, οι βουλευτές αλλά και υπουργοί-δικηγόροι, της γαλάζιας παράταξης θα πνέουν μένεα εναντίον του με την επωδό «Κυριάκο διώξτον μας κάνει κακό».

Και είναι σωστός γιατί επιχειρεί να βάλει μια κάποια τάξη τόσο στο σύστημα των ποινών όσο και στον πολυπληθή κλάδο των δικηγόρων. Η Ελλάδα πρωταθλήτρια στην παραγωγή δικηγόρων. Κι εσείς; Κι εγώ! Μα πως γίνεται αυτό; Θα σας πω. Ο, τι έχει να κάνει με διαμεσολάβηση, μόνο με παρουσία δικηγόρων γίνεται. Για οτιδήποτε. Ακόμα και για τα συναινετικά διαζύγια. Μα δεν τον θέλω! Όχι πρέπει.

Και επειδή ο μέσος νεοέλληνας είναι δικομανής. Ακόμα και για μια ρίζα ελιάς. Και επειδή το σύστημα των «αναβολών», των αλλεπάλληλων αναβολών, καταλήγει σε χρήμα ποθητό. Και επειδή οι συχνές αναβολές μετατρέπουν κάθε δικαστική διαμάχη σε νεκρανάσταση της «Δίκης» του Κάφκα. Και επειδή έτσι η χρονική διάρκεια κάθε υπόθεσης ξεπερνάει ακόμα και τα δέκα χρόνια. Κι επειδή αυτή η παραλυσία, προς όφελος δικηγόρων, ξεπερνάει ακόμα και τις επιδόσεις χωρών της Υποσαχάριας Αφρικής, για όλους αυτούς του λόγους, ο Φλωρίδης με σχετική τροπολογία, περιορίζει το σύστημα στις τέσσερις αναβολές. Και πολλές είναι.

Γι αυτό πλήθος δικηγόρων εφορμούν εναντίον του. Γι αυτό κι εγώ, πάντα καχύποπτος, έλεγα από μικρός «για να πολεμούν όλοι τον τάδε κάτι καλό έχει κάνει ο «τρελός». Και πράγματι κάνει. Γι αυτό πλήθος επώνυμων δικηγόρων εκφράζονται με δυσπιστία για τις παρεμβάσεις του Αρείου Πάγου σχετικά με την υπόθεση του «εκλεκτού συναδέλφου και αυτοδημιούργητου» Απόστολου Λύτρα.

Γι αυτό, πλαγίως, παίρνουν το μέρος του Λύτρα. Γι αυτό αποσιωπούν τη δική τους προσφιλή τακτική. Πως όταν οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν τους αρέσουν, σπεύδουν να ζητήσουν την παρέμβαση του Αρείου Πάγου εναντίον «κακών» δικαστών που δεν συμφώνησαν μαζί τους. Τώρα που η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγουν ζήτησαν πειθαρχικό έλεγχο σχετικά με την αποφυλάκιση του Λύτρα, έσπευσαν όλοι να καταγγείλουν συνταγματικό ολίσθημα.

Και τέλος πρέπει, επιτέλους, το λειτούργημα του Δικηγόρου να αναβαθμιστεί. Πράγμα που σημαίνει ότι η απόκτηση άδειας άσκησης του επαγγέλματος θα εξασφαλίζεται ύστερα από αυστηρές διαδικασίες. Ώστε το πλήθος να περιοριστεί. Ώστε κάποια στιγμή η Σωρρακώσταινα με το ευρωπαικό μέσο όρο να πορευτεί. Ώστε να μπει φραγή στη μανία του Νεοέλληνα, για ψύλλου πήδημα στα δικαστήρια να μπαινοβγαίνει και δικηγόρους να χορηγεί.

Ώστε να μην συμβαίνει, όπως τώρα, ο δικαστικός κλάδος να είναι το καταφύγιο κάθε αποτυχημένου δικηγόρου. Εν ολίγοις κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Αυστηρότερες ποινές σε κάθε βίαιο κακοποιητή Γυναικών. Λιγότερες αναβολές. Συντόμευση των διαδικασιών. Αναβαθμισμένες προυποθέσεις για την απόκτηση άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος. Και διαχωρισμός του κλάδου των δικηγόρων από εκείνη των δικαστών.

Αγαπητέ κύριε Φλωρίδη προχώρα και άλλαξέ τα όλα. Επιτέλους να φύγουμε από την εποχή της «Δίκης» του Κάφκα για να πλησιάσουμε τον μέσο, ευρωπαικό, όρο!