Θυμαράκια

Εντελώς τυχαία χτες το μεσημέρι έπεσα πάνω σε εκπομπή του Sport FM. Ενα από τα θέματα ήταν η προσφυγή δύο εκπροσώπων ερασιτεχνικών ενώσεων εναντίον της ΕΠΟ . Προσφυγή που κατέληξε στο Πρωτοδικείο. Γιατί, λέει, η διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν τηρεί το Νόμο. Και έτσι παρέχει αδειοδοτήσεις σε πολλά επαγγελματικά ποδοσφαιρικά σωματεία χωρίς να τηρούνται οι νόμιμες προυποθέσεις. Με απλά λόγια, όπως κατάλαβα, οι περισσότεροι προεδράρες αυτών των ομάδων παριστάνουν τον μάγκα με άδεια ταμεία και με ξένα κόλλυβα. Τόσο απλά

Συνηθισμένα πράγματα. Σε μια χώρα εντελώς ανυπόληπτη και διακορευμένη. Οι θεσμοί στα παλιά τους τα παπούτσια. Οι νόμοι ψηφίζονται για να τηρούνται εναντίον φτωχών, απροστάτευτων και μεροκαματιάρηδων. Κάπως έτσι

Το ενδιαφέρον σ αυτή την ραδιοφωνική εκπομπή ήταν η τοποθέτηση του σχολιαστή. Που περίπου αναρωτιόταν, φωναχτά, ως εξής: Καταλαβαίνουν αυτοί οι τύποι τι πάνε να κάνουν; Αν ο Νόμος εφαρμοστεί τότε η ΑΕΚ θα πέσει στην Δ Εθνική και ο ΟΦΗ από την Super League θα κατρακυλήσει στην Β Εθνική. Ε και; Θα πείτε. Τι να κάνουμε. Αν είναι έτσι, τότε πρέπει ο Νόμος να τηρηθεί. Ολα τα πράγματα έχουν κόστος σ αυτή την ζωή. Εδώ καταστράφηκαν τα 2/3 του πληθυσμού. Μπροστά σ αυτή την ανθρωπιστική κρίση, ο υποβιβασμός ποδοσφαιρικών ομάδων θυμίζει την εξής ρήση: Χέστηκε η φοράδα στ αλώνι!

Κι όμως. Η τοποθέτηση του συναδέλφου έκρουε τον κώδωνα μεγάλης συμφοράς. Οτι αν γίνει δεκτή η προσφυγή τότε οι περισσότερες ομάδες θα καταλήξουν στον τενεκέ των σκουπιδιών. Πάπαλα η συμμετοχή σε διεθνείς οργανώσεις. Πάπαλα οι αδειοδοτήσεις. Πάπαλα το επαγγελματικό ποσοδόσφαιρο. Πάπαλα οι προεδράρες. Πάπαλα τα πέτσινα όνειρα εκατοντάδων χιλιάδων οπαδών

Ωραία. Επομένως για να συντηρείται η φούσκα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Να παριστάνουν μερικοί ανεκδιήγητοι τύποι τους προέδρους. Να τροφοδοτείται η παράγκα. Να ενθαρρύνεται ο χουλιγκανισμός. Να καταλήγουν τα απλήρωτα δάνεια στα άδεια πορτοφόλια εκατομμυρίων υποζυγίων. Να πουλάνε-όσα πουλάνε-φύλλα οι ποδοσφαιροεφημερίδες. Και για να σουλατσάρουν στα παρασκήνια πάσης φύσεως και τύπου παράγοντες και παραγοντίσκοι. Για να διαιωνίζονται όλα αυτά, πρέπει πάση θυσία να παραβιάζονται οι νόμοι, οι κανόνες του παιχνιδιού, οι όροι, τα πάντα.

Καταλάβατε; Εκεί που μας βολεύει απαιτούμε να τηρείται το γράμμα του Νόμου. Εκεί που δεν μας βολεύει απαιτούμε από τους αρμόδιους να κλείνουν τα μάτια. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Βάρδα σ αυτή την ζωή να μην είσαι ανοχύρωτος, «ανώνυμος» και ρακένδυτος. Ετσι και βουτήξεις ένα καρβέλι ψωμί θα σε βγάλουν στην σέντρα και θα σε συντρίψουν στο πι και φι. Δικαιοσύνη είπες; Στο θάνατο μοναχά. Γιατί όλοι μα όλοι πορευόμαστε προς τα θυμαράκια κανονικά!