Βόθρος

Ο προβληματικός. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Οι ευτραφείς. Ο Αλβανός. Ο Πακιστανός. Οι ομοφυλόφιλοι. Αμφοτέρων των φύλων. Ο αφρικανός. Ο καρκινοπαθής. Ο ανήμπορος. Ο κουτός. Τελευταία μπήκε στο στόχαστρο και ο Γερμανός. Εν γένει ο Αλλος!

Τι σημαίνει «κανονικός»; Ο ελληνάρας. Ο άντρακλας. Ο ξανθός. Αντε ο μελαχροινός. Ο γυμνασμένος. Ο χριστιανός. Φυσικά της Ορθοδοξίας. Ο τζάμπα μάγκας. Εν γένει ο μοδάτος!

Εν έτει 2015. Της υποτιθέμενης πλήρους απελευθέρωσης. Με γρεμισμένο το τείχος. Πάσης φύσεως τείχη. Οπου σχεδόν όλα επιτρέπονται. Οπου η προσωπική ζωή του καθενός θεωρείται προστατευμένη και απαραβίαστη. Και όπου ο καθένας μπορεί να λέει και να φωνάζει την γνώμη του. Εδώ και Τώρα δηλαδή και με αφορμή μερικά περιστατικά βλέπουμε την κοινωνία να επιστρέφει όπισθεν ολοταχώς!

Τι είναι ο κάθε Αλβανός; Μα φυσικά ο Ελληνας του πενήντα και του εξήντα. Το ξεχάσαμε αυτό. Τι είναι η ρημαγμένος Πακιστανός; Μα φυσικά ο κατοχικός Ελληνας του σαράντα. Πάει κι αυτό. Το ξεχάσαμε ολοσχερώς. Τι είναι ο ομοφυλόφιλος. Το αγόρι και το κορίτσι της διπλανής πόρτας!

Το δικό μας; Α πα πα! Του αδελφού μας; Α πα πα! Τότε; Του γείτονά μας. Ο δικό μας είναι άντρακλας. Ο δικός μας είναι sex machine. Ο δικός μας είναι «κανονικός». Ο δικός μας είναι χριστιανός!

Ετσι ολόκληρη, σχεδόν, η ελληνική κοινωνία, χρήζει δύο πραγμάτων. Πρώτα αναδιαπαιδαγώγησης. Και ύστερα μαζικής ψυχοθεραπείας!

Αναδιαπαιδαγώγησης προκειμένου να βάλει καλά στο μυαλό της μερικές ιστορικές και φιλοσοφικές αλήθειες. Οπως ας πούμε, οι ερωτικές «παρεκλίσεις» του γίγαντα Μεγαλέξαντρου. Αντε τώρα να ισχυριστείς-χωρίς να σε πάρουν με τις πέτρες και τις κατάρες-ότι αυτός ο μέγας στρατηλάτης ήταν σφόδρα ερωτευμένος με τον Ηφαιστίωνα!

Αντε τώρα να τολμήσεις και να πεις ότι ο μεγιστοτεράστιος ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας και εφευρέτης Μιχαήλ Αγγελος του 15ου αιώνα, ήταν γκέη!

Με απλά λόγια αυτή η μη «κανονικότητα» δεν εμπόδισε καθόλου-ίσως και το αντίθετο-να διαπρέψουν ο Μάνος Χατζιδάκις στη Μουσική, ο Κώστας Καβάφης στην Ποίηση και ο Γιάννης Τσαρούχης στην Ζωγραφική!

Οσο για την μαζική ψυχοθεραπεία, το ζήτημα φανερό, αποκαλυπτικό και θλιβερό. Ο μέσος έλληνας πάσχει από ακατάσχετη και αθεράπευτη «σχιζοφρένεια». Αδύνατον να συμφιλιωθεί με την πραγματικότητα. Αδύνατον να συμφιλιωθεί με τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις που προκύπτουν μέσα από την ζωή. Αδύνατον να συμφιλιωθεί με την κατάστασή του!

Χειρότερος εχθρός του ο εαυτός του. Από τη μια αρέσκεται και την βρίσκει με την πορνογραφία. Από την άλλη ξορκίζει το «κακό» και κολυμπάει σε ωκεανούς υποκρισίας!

Οπως με την περίπτωση του Βαγγέλη. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον έσπρωξαν στον άλλο κόσμο. Οι ίδιοι άνθρωποι που τον εξευτέλισαν για την δική του «διαφορετικότητα». Οι ίδιο άνθρωποι που ήξεραν αλλά σιώπησαν. Οι ίδιοι αυτοί οι εσαεί «κωφάλαλοι», τώρα με μεσίστια σημαία!

Με λουλούδια. Με κατάρες. Με φωνές. Με προσευχές. Και με χριστιανικά κατευόδια προσκυνούν, κλαίνε και οδύρονται για το χαμό του γελαστού παιδιού!

Αυτό το επίπεδο της χώρας. Αυτή η αξεπέραστη καθυστέρηση. Αυτή η απροσμέτρητη υποκρισία. Αυτή η κατάντια. Πας μη κανονικός ίσον αναλώσιμος! Λένε και πιστεύουν όλοι αυτοί. Εγώ λέω πας υποκριτής ίσον βάρβαρος!

Και για να τελειώνω επιστρέφω ακόμα μια φορά στον Οσκαρ Ουάιλντ. Αυτόν τον κατατρεγμένο βρετανό γκέι. Που οι κοχόνες του, ως δημιουργού και αντάρτη, είναι απείρως μεγαλύτεροι και παραγωγικότεροι απ όλους τους άντρακλες που έβγαλαν μαζί Κρήτη και Μάνη!

Ελεγε λοιπόν «Ολοι κολυμπάμε στον βόθρο, αλλά μερικοί από εμάς κοιτάμε τ αστέρια»!