Κατουρόπληκτοι

Η χώρα στα πρόθυρα ολικής καταστροφής. Το κυβερνητικό προσωπικό «πέρα βρέχει». Δύο υπουργοί πλακώνονται. Πανούσης εναντίον Κωνσταντοπούλου και Κωνσταντοπούλου εναντίον Πανούση. Βάλε από κοντά και τον Μηλιό που προτείνει έξοδο της Ψωροκώσταινας από την ευρωζώνη και χρεοκοπία με βούλα και υπογραφή, και τότε θα έχετε ολόκληρη την εικόνα του Τρελοκομείου!

Φανταστείτε δηλαδή. Μεσούσης της πιο κρίσιμης στιγμής των διαπραγματεύσεων η πρόεδρος της Βουλής εκδίδει φιρμάνια σχετικά με τα κάτουρα των αστυνομικών!

Η σκιά ενός πελώριου ζουρλομανδία απλώνεται πάνω από την Επικράτεια. Μέρος του πολιτικού προσωπικού συμπεριφέρεται και λειτουργεί σα να βρίσκεται σε παιδική χαρά. Κάτι σαν Λούνα Πάρκ

Και τα αποτελέσματα μεταξύ φαρσοκωμωδίας και τραγωδίας. Ολα εκπίπτουν. Ολα κατασυκοφαντούνται. Ολα διασύρονται. Η Αριστερά σε ελεύθερη πτώση. Η Αριστερά, έτσι εκλαμβάνεται από την πλειονότητα των πολιτών, ασχολείται με α ουρητήρια. Η Ελλάδα καίγεται και η Αριστερά στο κατούρημα!

Κατουράει πάνω σε όλα. Η αγωνιστικότητα ταυτίζεται με το κατούρημα. Η σοβαρότητα με το κατούρημα. Το ήθος με το κατούρημα. Η σεμνότητα με το κατούρημα. Η αριστεία με το κατούρημα!

Περίπου μοιάζει σαν όλοι αυτοί οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αριστεροί που ήρθαν, ψηφίστηκαν και ανέλαβαν τα ηνία του τόπου, εξέλαβαν την χώρα σαν ένα τεράστιο αφοδευτήριο. Οπου κατουράνε οπουδήποτε και σε οποιονδήποτε. Κατουράνε ότι τους έρθει στο κεφάλι, ότι τους κατεβάσει και ότι γουστάρουν!

Και το χειρότερο; Με τέτοιο ανελέητο και διαρκές κάτουρο πως μπορείς να πείσεις κάποιον, πως μπορείς σοβαρά να επιχειρηματολογήσεις ότι όλοι αυτοί ουδεμία σχέση με κανονική, ιστορική Αριστερά;

Πως μπορείς να αρθρώσεις κουβέντα ότι όλοι αυτοί οι παράφρονες, οι ανεκδίηγητοι, οι ερασιτέχνες, οι καφενόβιοι, οι αυτόκλητοι σωτήρες, οι νενέκοι, οι ανεπάγγελτοι, οι άκαπνοι. Πως μπορείς να πείσεις ότι όλοι αυτοί ουδεμία σχέση με Αριστερά;

Τα κόκκαλα των ανώνυμων αγωνιστών θα τρίζουν. Το φάντασμα του Χαρίλαου θα έχει εξαφανιστεί από ντροπή. Τα θεωρητικά εγχειρίδια και όλα τα μαρξιστικά πονήματα θα έχου εξοργιστεί έτοιμα να επιπέσουν σε καθενός κατουρόπληκτου την κεφαλή. Και τα λάβαρα θα έχουν οικειοθελώς κουρελιαστεί!

Η χώρα στα πρόθυρα αμετάκλητης καταστροφής. Σε παραλυσία η κοινωνία. Οπως πριν. Σε παραλυσία η κυβερνητική μηχανή. Σε παραλυσία η αντιπολίτευση. Γιατί με την κατάρρευση της έσχατης κυβερνητικής λύσης που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ, ολόκληρο, σχεδόν, το πολιτικό προσωπικό, καταρρέει κι αυτό!

Ποιον να εμπιστευτείς; Τον Σαμαρά; Μα αυτός το μόνο που έκανε ήταν να αφήσει περίπου τα πράγματα όπως πριν. Ιδια φοροκλοπή, ίδια ασυλία στον μεταπρατικό, προστατευμένο, κρατικοδίαιτο καπιταλισμό. Ιδια τακτική. Το ίδιο και ο Βενιζέλος που με το PSI κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες

Τότε ποιος; Το ΚΚΕ; Οι σύντροφοι της κομμουνιστικής αριστεράς οχυρωμένοι πίσω από τα γραφεία τους και τα ευαγέλλιά τους. Τότε ποιος; Ο Μιχαλολιάκος; Θεός φυλάξοι!

Επομένως ποια η λύση; Να σκουπίσει ο Αλέξης τους κατουρόπληκτους και να ξαναφτιάξει το κόμμα του. Πράγμα αδύνατον. Τότε; Ισως η καταστροφή είναι μια λύση. Να σοκαριστεί η κοινωνία. Να συγκονιστούν οι πολίτες. Να μηδενιστεί το κοντέρ και όλα από την αρχή. Ετσι κι αλλιώς με το βασανιστήριο της σταγόνας ο θάνατος είναι αργός αλλά σίγουρος. Μια ψυχή που ναι να βγει ας βγει!

Μπας και από το πολύ κάτουρο ξεφορτωθούμε από τον οργανισμό μας όλα τα μικρόβια, συνέλθουμε και προσγειωθούμε. Κατούρα, κατούρα στο τέλος θα ανακουφιστεί και θα απελευθερωθεί ο ασθενής!