Δικτατορία

Το  πρώτο  (σούργελο) όταν όλες οι  κυβερνήσεις,  από   το 1990  μέχρι  σήμερα, παρέδιδαν δωρεάν  το   δημόσιο  αγαθό των  συχνοτήτων. Πάρε  να χεις. Πάρε χωρίς να πληρώνεις  σε χρήμα. Κάνε ότι  γουστάρεις.  Πειρατεία τακτοποιημένη με  κρατική  βούλα και υπογραφή!

Ετσι,  αυτονόητη η καχυποψία.  Μπας  και   τα κανάλια οφείλουν  στις  κυβερνήσεις και  τους κάνουν τα  χατίρια; Μπας και  η τράπουλα είναι  σημαδεμένη; Μπας και τα  ιδιωτικά  κανάλια είναι   φερέφωνα  κυβερνητικής προπαγάνδας προπαγάνδας;

Και     το  πιο  ανατριχιαστικό  ότι καναλάρχες  μοσχοπουλούσαν  την τζάμπα  συχνότητα  σε άλλους  επίδοξους καναλάρχες.  Εβγαζαν λεφτά  με  το αέρα. Ανάμεσε σ αυτούς και ο  902  του ΚΚΕ!

Το σούργελο της εναέριας πειρατείας πρόκειται να  αντικατασταθεί από το   έτερο «αριστερό»  σούργελο  του ελέγχου και της Μιντιακής «δικτατορίας». Μόνο  τέσσερις οι άδειες   για τους έντεκα  υποψήφιους  εναέριους «γαμπρούς».  Με το επιχείρημα  ότι   η διαφημιστική πίτα  τόσους αντέχει.  Πάει  τέλειωσε!

Χάριν    συζητήσεως  ας  δεχτώ  το επιχείρημα  των τεσσάρων  της   διαφημισιτκής πίτας. Πάμε παρακάτω.  Εγώ  όμως είμαι  τρελός.  Εγώ  θέλω να σκορπάω  τα λεφτά  μου   στην περιπέτεια  των  καναλιών.  Εγώ,  γουστάρω  να περιφέρομαι κορδωμένος στα σαλόνια  ως καναλάρχης  τρομερός.  Εγώ είμαι  φιλόδοξος και ανατρεπτικός!

Εγώ  λοιπόν  δεν έχω πρόβλημα.  Γιατί έχω αποφασίσει να πληρώνω από  την τσέπη μου. Να κάνω το κέφι μου. Να  φιλοξενώ κουκλάρες στο κανάλι μου.  Να  παρεμβαίνω  στην πολιτική και  την κοινωνία.  Να είμαι ο  κάποιος, ο  μεγιστάνας που σκορπάει  τα λεφτά του έτσι  για την προβολή του!

Εσένα κύριε Νίκο μου και  κύριε Παππά μου τι  σε μέλλει; Μου το απαγορεύεις   για να μην   ξοδεύω  τα λεφτά μου; Τι είσαι; Ο μπαμπάς και η μαμά μου;  Ο προστάτης και  ο παιδονόμος  μου;

Αν  εγώ πληρώσω   το τίμημα  της άδειας  για το κανάλι μου.  Αν πληρώνω  τους φόρους μου. Αν  είμαι  συνεπής στην μισθοδοσία του προσωπικού.  Και  αν σε όλα  είμαι  άψογος και νομοταγής, ε τότε  δεν σου πέφτει λόγος  για την τσέπη μου!

Που πάει να πει  ότι  όποιος με συνέπεια  πληρώνει  τις οφειλές του,  αυτός και ο φερέγγυος  και αξιόπιστος  υποψήφιος  καναλάρχης. Ανεξάρτητα από τον αριθμό των  καναλιών.  Αρκεί   φυσικά  η    εκάστοτε  κυβέρνηση να  ελέγχει τα  οικονομικά  των καναλιών.  Μόνο  αυτό!

Επομένως ο περιορισμός  των   τεσσάρων  καναλιών  με αναγκάζει να  σκεφτώ  ότι  υπάρχει  δόλος  και  ότι  στο βάθος,   ασφυκτικός, ιδεολογικός και πολιτικός έλεγχος του   νέου  τηλεοπτικού  σκηνικού.  Δηλαδή  μαζί με τα κρατικά  η  κυβέρνηση θα ελέγχει ασφυκτικά και τα ιδιωτικά. Και  δηλαδή  πάπαλα  η ελευθερία και η  αυτονομία των καναλιών!

Ετσι η  πειρατεία  αντικαθίσταται με «δικτατορία». Και η αυθαιρεσία με την  υποταγή. Που  σημαίνει  πάρε το ένα και βάρα το άλλο. Η  Ψωροκώσταινα στις  μυλόπετρες  της ανωμαλίας.   Τα  δικά  μου δικά μου και τα δικά σου   δικά μου!