Ευημερία Δυστυχία

Ο Τσίπρας με την παρέα του ακολουθούν  τις εντολές  των δανειστών. Κατά   γράμμα. Αυτό το λένε «μεταρρύθμιση». Αρκετοί  το  ονομάζουν «απορρύθμιση». Πάντως έτσι κι αλλιώς  αυτό που  έχει συντελεστεί και όσα πρόκειται να προκύψουν λίαν  συντόμως, δεν  έχουν γίνει, ούτε μπορούσαν να γίνουν, απ  όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων  σαράντα χρόνων

Ο «αριστερός»  Τσίπρας αναδιαρθώνει  το  σύστημα. Ατσαλα, ερασιτεχνικά, πρόχειρα, ανοργάνωτα.  Πάντως το επιχειρεί.  Τι σημαίνει αυτό;  Αναδιανομή του πλούτου.  Οχι   φυσικά υπέρ των  φτωχών, αλλά  υπέρ του οργανωμένου καπιταλιστικού κεφαλαίου

Φανταστείτε τον Αλέξη με  φακιόλη, ποδιά και σκούπα. Να  «καθαρίζει» ότι εμπόδιο  βρει μπροστά του. Κάτι σαν νοικοκυρά των δανειστών.  Πρώτα θα «καθαρίσει»  ώστε στη  συνέχεια να προκύψουν  νέοι παίκτες   για το μοίρασμα του πλούτου!

Κυρίως από την πλευρά των πολυεθνικών.  Αυτό  τον οδικό χάρτη  σηματοδοτεί  η «μετακόμιση»  αρκετών  ΔΕΚΟ  στο Υπερταμείο και στην  συνέχεια στη  αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος.  Αρκετές θα πουληθούν και  μερικές  θα  «μετασχηματιστούν» με νέες διοίκησεις. Είτε  θα εκχωρηθεί το πλειοψηφικό τους  πακέτο είτε το μάνατζμεντ είτε και τα  δύο. Σε κάθε περίπτωση   πολλοί  οργανισμού κοινωφελούς σκοπού θα ιδιωτικοποιηθούν!

Παράλληλα μ αυτόν   τον «μεταρρυθμιστικό εκσυγχρονισμό»  ο Τσίπρας οικοδομεί την  δική του  κρατική μηχανή. Με τους δικούς του ανθρώπους,  τους δικούς  του  διοικητές,  τα δικά του στελέχη, τα δικά  του «παιδιά»  και   τα  ταμεία  τα «αριστερά»

Σε όλα αυτά πρέπει  να προσθέσει κανείς δύο πράγματα  επώδυνα και αποκαλυπτικά. Το πρώτο  συντελείται με  την οριστική  κατεδάφιση των  εργασιακών σχέσεων.  Με «αριστερή»  ταφόπλακα  φυσικά.  Το δεύτερο με το ροκάνισμα  των  συντάξεων και  το ξεπουπούλιασμα των  ασφαλιστικών  ταμείων. Με   «αριστερή»   ταφόπλακα φυσικά!

Μεθερμηνευόμενα  όλα αυτά, φτηνή  «ελαστική» εργασία,   συρρίκνωση του  δημόσιου τομέα, περιορισμός  των  δαπανών, εκχώρηση  των  τραπεζών σε ξένα  χέρια και   για τους υποψήφιους επενδυτές «όλα  τα σκυλιά  δεμένα»

Οταν ολοκληρωθούν όλες αυτές οι «μεταρρυθμιστικές»  και «εκσυγχρονιστικές» αλλαγές, τότε ίσως προκύψει οικονομική ανάκαμψη. Τότε ίσως οι δείκτες να θεωρηθούν  θετικοί και τότε ίσως το  δημόσιο  χρέος να  «απομειωθεί»  με την μέθοδο της επιμήκυνσης!


Παρόλα αυτά όποιος  βιοπαλαιστής διακατέχεται από την  φρούδα ελπίδα μιας  κάποιας σχετικής ανακουφιστικής  ευημερίας  πλανάται πλάνη  φρικτή. Οι  πολυεθνικές ναι.  Οι νέοι «παικταράδες»  φυσικά.  Οι ξένοι επενδυτές  οπωσδήποτε. Ομως ο  λαός εκεί εκεί  στν Γ  εθνική!

Με απλά λόγια,  δίολου απίθανο εντός του  2017  να επιβεβαιωθεί η  ρήση του Γεωργίου Παπανδρέου, επονομαζόμενου και «γέρου της Δημοκρατίας»

Οταν  οι αριθμοί  ευημερούν, οι άνθρωποι  δυστυχούν!