Αριστερή παρθενορραφή

Ας  υποθέσουμε, λοιπόν  ότι  η Ολγα Γεροβασίλη ακολούθησε  την νόμιμη  οδό.  Οτι κάθε  βουλευτής  νομίμως παρέχει υπηρεσίες έναντι αμοιβής προς τους  δημόσιους φορείς.  Εντάξει;

Καθόλου εντάξει. Επειδή έπρεπε πρώτα να  υπολογίσει το κόστος από την απώλεια   στοιχειώδους ηθικής.  Επειδή  είναι αριστερή. Επειδή πρέπει σε κάθε βήμα της, σε κάθε πράξη  της, πρέπει να  αποδεικνύει την ακεραιότητά της. Επειδή το πάρε δώσε με  δημόσιους οργανισμούς και με  ασφαλιστικά ταμεία  μοιάζει με  αόρατο «κομπρεσέρ»  που ανοίγει μεγάλη τρύπα.  Επειδή γι αυτήν , υποθέτω, δεν ισχύει   η θρυλική ρήση του Γιώργου Βουλγαράκη «κάθε νόμιμο είναι και ηθικό». Επειδή γνωρίζει  καλύτερα απ όλους εμάς τους «κοινούς θνητούς» ότι η   ζωή κάθε πολιτικού  σκανάρεται  ανηλεώς και  ότι αν στραβοπατήσει  θα καταντήσει η  χλεύη  του καθενός!

Θα  σας το περιγράψω  όπως συμβαίνει  στις σχέσεις  δημοσιογράφων με εταιριάρχες. Κάνεις παρέα μαζί τους;  Πληρώνουν τον καφέ σου; Πληρώνουν το ποτό σου,  το φαγητό σου;   Ε τότε  σκιές.  Τότε υποψίες τρελές. Τότε  χάνεις την  παρθενιά σου. Τότε χάνεις το πλεονέκτημά σου. Τότε είσαι αφερέγγυος. Ενεργούμενος. Ανθρωπος  των μεγάλων  συμφερόντων. Τότε μούντζες,  χριστοπαναγίες, «σφαλιάρες».  Τότε αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση προς τον «θάνατό»  σου!


Το  κόστος απ αυτή την  συναλλαγή  μεγάλο και  το κενό δυσαναπλήρωτο. Τι κατάφερε στο τέλος; Τι  θα πληρώσει στο  ταμείο  της  συλλογικής συνείδησης;  Μα φυσικά τα  δέοντα, τα αναμενόμενα.  Δηλαδή διαπομπεύθηκε,  γελοιοποιήθηκε, διασύρθηκε.  Τώρα με τα χέρια της    ανοίγει το καπάκι  της καταπακτής. Τώρα θα  τρέμει στην ιδέα να επισκεφτεί το  χωριό της. Τώρα η  εικόνα  της θολή και  κουρελιασμένη.  Τώρα κινδυνεύει από  γιαούρτια,  σάπια  ζαρζαβατικά και κλούβια  αβγά.  Τώρα άντε να αποδείξεις ότι δεν  είσαι ελέφαντας. Τώρα ¨δάσκαλε που  δίδασκες  και νόμο  δεν εκράτεις¨. Καλύτερα να σο βγει  το μάτι παρά το όνομά!

Οπως έλεγε και  ο Στέλιος  Κούλουγλο «στην  πολιτική  δεν αρκεί να είσαι  τίμιος πρέπει να το  δείχνεις κι όλας». Βαριά η  αριστερή καλογερική

Και κάτι  ακόμα. Σχετικά με   το λειτούργημα των  γιατρών. Θρυλικές  οι περιπτώσεις των αλτρουιστών,  μεγάλων  ανθρωπιστών,   εξαιρετικών επιστημόνων. Που δεν  έπαιρναν  δραχμή  από τους  φτωχούς. Που όχι μόνο αμοιβή και  φακελάκι αλλά  και τους  βοηθούσαν, οικονομικά, από πάνω. Ποιους να αναφέρω τώρα; Τον Πετραλιά  του νομού Ηλείας; Τον πατέρα  του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.  Που οι παλιοί   πίνουν, ακόμα νερό ατο όνομά του; Τον Πέτρο  Κόκκαλη;  Τον   Σπυρόπουλο; Δεκάδες οι περιπτώσεις. Δεκάδες τα  παραδείγματα ουμανισμού, αλληλεγγύης,  ευαισθησίας!

Κι  εσείς κυρία Γεροβασίλη μου από τα ααφαλιστικά  ταμεία; Κι εσείς κυρία  Γεροβασίλη μου  δεν  υπολογίσατε, ούτε μια στιγμή, το ηθικό ασυμβίβαστο της δικής σας «ιδιωτικής πρωτοβουλίας»  με το  διεφθαρμένο   δημόσιο;  Κι  εσείς  κυρία Γεροβασίλη μου  δεν σκεφτήκατε  του κόσμου τις υποψίες;  Οτι αφού η κυρία είναι πρωτοκλασάτο  στέλεχος του ΣΥ. ΡΙΖ. Α,  ε ας πιάσω κι  εγώ στασίδι.  Γιατί που  ξέρεις,  δύσκολες ώρες, εύκολες γνωριμίες. Νόμιμη η παρθενορραφή. Νόμιμη  αλλά εξαπάτηση κλασική!