Εκτός ελέγχου

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, το αφεντικό της Ευρωζώνης, απορρίπτει κάθε συζήτηση περί χρέους. Μετά βδελυγμίας. Απορρίπτει κάθε συζήτηση για χαμηλά πλεονάσματα. Και επιμένει στα μέτρα. Αποτέλεσμα η Σωρρακώσταινα στις μυλόπετρες Κριστίν και Βολφ. Και αν στο μεταξύ επέλθει συμβιβασμός, αυτός θα είναι προσωρινός, εύθραυστος και ατελέσφορος. Η δαμόκλειος σπάθη του εθνικού νομίσματος θα αιωρείται εις το διηνεκές!

Πάμε τώρα στη μικρή εικόνα. Που την απολαμβάνουμε από το καθημερινό τηλεοπτικό δελτίο σαδισμού και άφθονης τρομολαγνείας. Το Ελληνικό ως χωματερή μεταναστών. Πάσης φύσεως και πάσης προελεύσεως. Ελάχιστοι από τη Συρία, περισσότεροι από το Αφγανιστάν. Οι οποίοι, ως φιλοξενούμενοι και προστατευμένοι από βόμβες, χειροβομβίδες, νάρκες και σφαίρες «απαγορεύουν» στον αρμόδιο υπουργό να δρασκελίσει το κατώφλι το ελληνικό. Ο υπουργός να δακρύζει. Οι μετανάστες να ωρύονται. Και κοντά σε όλα αυτά κάποιος δασάρχης να εκδίδει φιρμάνι που λέει ότι μέρος του αεροδρομίου είναι προϊόν δασικής εκτάσεως!

Σε αυτό το σημείο δύο τινά μπορεί να προκύψουν. Μέσα στην ταραχή σου. Είτε να τρελαθείς και να καταλήξεις στο Δρομοκαΐτειο. Ωρυόμενος «Θεέ μου, βλέπω εφιάλτες. Σωτηρία από πουθενά». Είτε να οργανωθείς στη Χρυσή Αυγή. Με τους εξής σκοπούς: να εκτοξεύσεις κλούβια αυγά και σάπια ζαρζαβατικά σε κάθε αξιωματούχο, συμπεριλαμβανομένων και των εκπροσώπων της αντιπολίτευσης. Να μπαγλαρώσεις όλους τους μετανάστες που ζητάνε και τα ρέστα από πάνω. Να απολύσεις, με συνοπτικές διαδικασίες, τον δασάρχη. Να «παραιτήσεις» τον υπουργό. Να απολυμάνεις τον χώρο. Και να τον αποδώσεις, προς εκμετάλλευση, στους επενδυτές!

Καλώς ή κακώς το Ελληνικό εκποιήθηκε. Και πολύ καλώς η επένδυση από αυτή την «αξιοποίηση» είναι της τάξεως μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ. Με απλά λόγια, η Ελλάδα καίγεται. Οι μετανάστες ωρύονται. Ο υπουργός χτενίζεται! Και μεσούσης αυτής της απροσμέτρητης παράνοιας σκηνοθετείται μια δεύτερη, ακόμα μικρότερη, εικόνα από αυτό το φρενοβλαβικό ίδρυμα με την ονομασία Hellas. Ο Γεωργιάδης κραυγάζων για το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, το Παρίσι, τον Ερνέστο και την Disneyland. Το Μαξίμου να εκτοξεύει κατηγορίες για την παριζιάνικη λουσάτη κατοικία της συζύγου του Κυριάκου. Ο Γεωργιάδης να τα μαζεύει περί Disneyland και στη συνέχεια να απαιτεί προς δημοσιοποίηση τη λίστα των επιβατών.

Ο μισός πληθυσμός να γυρίζει την πλάτη του σε αυτή την κακοστημένη παράσταση τύπου «Δελφινάριου». Και ο άλλος μισός, των απανταχού της ελληνικής γης καφενείων, να πλακώνεται για την Μαρέβα και την εναέρια πρωθυπουργική βόλτα στο Παρίσι!
Μωρέ, καλά κάνουν και μας «μαστιγώνουν». Μωρέ, καλά κάνουν και μας χλευάζουν. Μωρέ, καλά κάνουν και ως πτυελοδοχείο μας εκλαμβάνουν. Μωρέ, καλά κάνουν και μας απειλούν διαρκώς με το σύνθημα «εκεί, εκεί στη Γ’ Εθνική αγκαλιά με τη δραχμή»! 

Κάθε περιοχή της Υποσαχάριας Αφρικής ανώτερη από αυτή την καλπάζουσα φρενίτιδα αδράνειας, παραλυσίας και παράνοιας. Η κατάσταση των ιθαγενών πολιτικών και πολλών ομάδων, όπως των αγροτών, με μια σκηνή μπορεί να ταυτοποιηθεί: όταν στις 15 Απριλίου του 1912 η ορχήστρα παιάνιζε, οι επιβάτες χόρευαν και ο «Τιτανικός» βυθιζόταν στον πάτο του ωκεανού. Τετέλεσται!