Καλύτερα γεροντόφιλοι παρά νεκρόφιλοι

Μπα  τίποτα απ  όλα  αυτά.  Οκτώ  στους  δέκα-ύστερα από  δική μου αυτοσχέδια έρευνα-  ταλαιπωρούν το μυαλουδάκι τους με την  αβυσσαλέα διαφορά ηλικίας που χωρίζει την Μπριζίτ από  τον  Εμανυέλ. Οπως περίπου  συμβαίνει με το «Survivor». Τι  θα φάνε,  τι θα πουν, ποιοι  θα  αλληλοεξοντωθούν και ποιος «κοιμάται» με ποιον!

Μα είναι  δυνατόν! Λένε έκπληκτοι.  Σχεδόν αποσβολωμένοι. Σαν  κεραυνοβολημένοι. Τι θέλει η  «γριά» με  το  «παιδί»; Μα τόσο άρρωστοι είναι;  Μπας κι εκείνος είναι γκέι και  η γριά παριστάνει την  βιτρίνα που  βαστάει  φανάρι;  Το καλύτερο που έχει να κάνει ο  τύπος είναι επειγόντως να πάει σε  ψυχίατρο. Τώρα αμέσως!

Κι εσένα μωρέ  τι σε κόφτει;  Εσύ ξαπλώνεις στο κρεβάτι με την «γρια»; Και  ποιος είσαι εσύ; Μπας και έχεις την αυταπάτη ότι είσαι τζόβενο; Μπας και το λες αυτό επειδή  γουστάρεις μωρά; 

Με απλά  λόγια, κανείς  δεν έχει το  δικαίωμα να παριστάνει  τον μπάτσο στο κρεβάτι και στο  σώβρακο του άλλου. Καθένας με τις προτιμήσεις  του. Με τις ορέξεις του. Με τα γούστα του. Με την γυναίκα που του αξίζει. Με το  σεξ που του  ταιριάζει. Και με τα «παιχνίδια»  που τον ξεσηκώνουν!

Εντελώς και παγερά αδιάφορο με  αφήνουν  οι κρεβατικές προτιμήσεις των πολιτικών. Γιατί  θυμάμαι  τότε που κάποιος βουλευτής της   δεξιάς  σχολίαζε δημοσίως και απαξιωτικά τις ομοφυλοφυλικές προτιμήσεις κάποιου ευρωπαίου πολιτικού. Εμείς οι τάχα μου  οι  άντρες  με το  μεγάλο μήκος έχουμε καταντήσει την Ελλάδα  πτυελοδοχείο. Εκείνος όμως ο  γκέι είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που καλοπερνάει και πέρα  βρέχει!

Θέλετε κάτι ακόμα; Εντελώς κολακευτικά  τα σχόλια  για την  αβυσσαλέα   ηλικιακή  διαφορά  του Ντόναλντ Τραμπ από την Μελάνια. Πάνω κάτω  η ίδια με την αντίστοιχη του Εμανυέλ με την Μπριζίτ Τορνιέ. Πάνω κάτω  είκοσι τέσσερα χρόνια. Ομως για τον γέρο Ντόναλντ «έμπαινε μεγάλε». Για τον Μακρόν «το παιδί είναι άρρωστο».  Για  την Μελάνια «να χαρώ  εγώ μωρό».   Και  για την Μπριζίτ «κοίτα  πόσο   χαλασμένη είναι αυτή   η γρια»!

Μεγάλος ο  Τραμπ. Διεστραμμένος ο Μακρόν. Αρρωστη  η   γριά. Ιδού  το πορτραίτο του καθημερινού  φασισμού.  Ο  απόλυτος ορισμός ενός  υπερμεγέθους, ασυγκράτητου και νεοελληνικού  σεξοφαλλοκρατισμού!

Και που   σαι ρε μάγκα.  Για να  έχουμε καλό  ρώτημα. Εσύ  ας πούμε, τα βράδια με τι το βρίσκεις; Με την Interrnetική  πορνογραφία; Με   βιζιτούδες;  Με την  χούφτα; Με την ανυπαρξία; Με την  βαρεμάρα; Με μια  γυναίκα που σε  χαλάει αλλά κι εκείνη  χαλιέται με την καταθλιπτική  σου παρουσία;

Μωρέ  ας κάνει κάτι καλό ο Μανώλης    για τους  Γάλλους και  την  Ευρώπη κι ας  γουστάρει  ακόμα και κτηνοβασία. Με την ελληνική αντρίλα είδαμε και πάθαμε. Ας ρισκάρουμε-που λέει ο λόγος- και με την  γεροντοφιλία.Στο κάτω κάτω της γραφής  χίλιες  φορές  γεροντόφιλοι  παρά αιωνίως νεκρόφιλοι!