Δημήτρης Δανίκας

Η πραγματικότητα εντελώς διαφορετική Μας αρέσει  δεν μας αρέσει, η  κοινωνία  χωρίζεται σε πολλά  επίπεδα. Οχι μόνο  των πλουσίων και  των  φτωχών. Αλλά και  των πρωτοπόρων και των μαζών. Των πρώτων, των μεσαίων και  των «χαμηλών».  Πως να το κάνουμε  δηλαδή. Εσύ μπορείς,  εγώ  δεν μπορώ!

Η πρωτοπορία  αποτελείται από  εκείνα  τα χαρισματικά  άτομα που για  την επίτευξη των  στόχων  τους επενδύουν  άφθονο κόπο και  πολλές θυσίες.  Εσύ έχεις στρώσει τον πισινό σου   στο  διάβασμα. Εγώ σκοτώνω  τον  χρόνο μου  στις καφετέριες και τις παραλίες. Οταν ρωτήθηκε  ο  μακαρίτης  Σουηδός και σοφός  σκηνοθέτης Ινγκμαρ Μπέργκμα  ποιο είναι το  μυστικό  ενός  καταξιωμένου, διεθνώς,  δημιουργού είπε «δέκα τοις εκατό ταλέντο και ενενήντα  τοις εκατό αφοσίωση και  δουλειά»

Πάμε στο  ψητό. Με  αφορμή  τις προτάσεις  του  υπουργού Παιδείας. Τα πράγματα  απλά. Είσαι με την  ευρωπαική κανονικότητα; Απόδειξη! Τι σημαίνει αυτό; Μα φυσικά ότι  πρέπει να περιοριστούν  τα φροντιστήρια. Γιατί παραπαιδεία  και  Ευρώπη πράγματα  ασυμβίβαστα. Πως  θα γίνει αυτό; Με πολλούς  τρόπους.  Με  καλύτερους καθηγητές. Αρα  η αυστηρή  αξιολόγηση είναι προαπαιτούμενο. Κρίσιμο και  εντελώς απαραίτητο!

Με την  αναδιάρθωση της  διδακτέας  ύλης.  Λιγότερα μαθήματα. Με  περισσότερες απαιτήσεις. Και  διδακτέα ύλη  που  θα  είναι συγχρονισμένη  με τις  σημερινές και αυριανές απαιτήσεις. Ακόμα με λιγότερους μαθητές  κατά τμήμα. Και κυρίως με μια αυστηρή επιλογή  των μαθητών για τις   τάξεις της δεύτερης και  τρίτης Λυκείου. Οι μαθητές που θα δρασκελίζουν το κατώφλι  αυτών  των δύο τελευταίων τάξεων   θα προετοιμάζονται   για Ανώτερες πανεπιστημιακές σπουδές. Και ανάλογα  με  τους βαθμούς  τους θα εισάγονται   στις  σχολές  των προτιμήσεών τους!

Μόνο  με τέτοιες αποφασιστικές και  ριζικές  τομές  θα  δημιουργηθούν προυποθέσεις  για την κατάργηση  των  ψυχοφθόρων Πανελλαδικών εξετάσεων. Γιατί  δεν είναι   δυνατόν  έτσι μια κι έξω να  επιλέγονται οι   καλύτεροι των μαθητών. Γιατί κάποιοι  άριστοι, κάτω από το βάρος ενός εφιαλτικού  άγχους, μπορεί να χάνουν την  ψυχραιμία  τους  και στο  τέλος οι επιδόσεις  τους να μην είναι ανάλογες  του επιπέδου τους  και των  γνώσεών  τους!

Και κάτι ακόμα. Σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση ιδεών  εντός των πανεπιστημιακών  ιδρυμάτων. Φυσικά οι ιδέες πρέπει να  διακινούνται ελεύθερα. Από   τους καθηγητές και τους  φοιτητές, Οχι από  διερχόμενους μπαχαλάκηδες. Επομένως, όπως συμβαίνει στην  Ευρώπη,  κάθε εισερχόμενος πρέπει να ελέγχεται. Και κάθε  φοιτητής να εισέρχεται με την  επίδειξη  της φοιτητικής του ταυτότητα!

Και  για να λέμε τα πράγματα  με το όνομά  τους.  Τα ελληνικά Πανεπιστήμια δεν  έχουν τόση ανάγκη από  την   ελεύθερη διακίνηση ιδεών.  Γιατί περισσεύει ελευθερία και περισσεύουν ιδέες. Ευτυχώς. Τα Πανεπιστήμια έχουν ανάγκη από καλύτερη διδακτέα ύλη, από   καλύτερους καθηγητές, από  επιστημονική έρευνα και  από  ακόμα  περισσότερους  άριστους  φοιτητές.Γιατί  η αναβάθμιση  των  Ανώτερων  Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Η αναβάθμιση του  ρόλου  των καθηγητών. Και η παραγωγή  περισσότερων  άριστων  φοιτητών είναι οι  βασικές προυποθέσεις για την μελλοντική αναβάθμιση  της χώρας. Καλύτεροι  σπόροι,  καλύτερο όργωμα,  καλύτερο χώμα, καλύτερα, ανώτερα «προιόντα»!