Βάλτο στον κ@@@ σας

Μα φυσικά το  χρήμα. Μα φυσικά οι  επιχειρήσεις.  Μα φυσικά οι «επενδύσεις». Μα φυσικά η κολλητή «φιλία» του με τις τοπικές αρχές. Μα φυσικά το «στεφάνι»  του  «γάμου» του με τον Τσίπρα

Η γλώσσα  του σώματος  τα αποκάλυψε όλα. Εγώ  το  απόλυτο  αφεντικό. Εγώ κάνω ό,  τι   γουστάρω. Εγώ έχω  αγοράσει ολόκληρη την πόλη. Εγώ  η  ομάδα.  Εγώ το γήπεδο. Εγώ οι  φίλαθλοι. Εγώ οι    χουλιγκάνοι. Εγώ η Ελληνική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. Εγώ  το μεγαλύτερο  ξενοδοχείο. Εγώ η βιομηχανία τσιγάρων. Εγώ το λιμάνι. Εγώ το Δημαρχείο. Εγώ οι δημοτικοί σύμβουλοι. Εγώ οι  βουλευτές της Βόρειας Ελλάδας. Εγώ ο  περιφερειάρχης. Εγώ  η Αστυνομία. Εγώ οι  δικαστές.  Εγώ με τις εφημερίδες μου. Εγώ με το κανάλι μου. Εγώ  ο εργοδότης. Εγώ ο απόλυτος άρχων  της Θεσσαλονίκης

Η απόλυτη και ανεξέλεγκτη παραβατικότητα  του στηρίζεται αποκλειστικά στο «δούναι και λαβείν». Αγοράζω, εξαγοράζω, υποτάσσω, διατάζω, εξουσιάζω. Τόσο απλό και τόσο διαδεδομένο και εντελώς πειστικό

Στη θέση σας θα ευγνωμονούσα το  «αφεντικό». Γιατί   το μπουκάρισμά  του  αποκάλυψε τον αφάνταστο κυνισμό  του. Γιατί η  ασυδοσία του αποκάλυψε  το μέγεθος  και το βάθος της απόλυτης  εξουσίας  του. Και  γιατί  το  κουμπούρι του αποκάλυψε  την απόλυτη  κυριαρχία του

Αυτή  η πραγματική εικόνα της Σωρρακώσταινας. Ετσι  «αντιδρούν» οι αρχές. Και στα   σκουπίδια οι  κανόνες και οι νόμοι

Και μετά  ζητάνε τα ρέστα από τους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων. Μετά μας ενοχλεί η  ασυδοσία του Ρουβίκωνα. Και μετά  ζητάνε  τα ρέστα από τους συνδικαλιστές  του ΠΑΜΕ που μπουκάρουν  στα υπουργεία. Και  μετά απορούμε με την περιφρόνηση της Νεολαίας προς την πολιτική  εξουσία. Και μετά αναρρωτιόμαστε  για τον «μεγάλο ύπνο»  των τηλεθεατών μπροστά στου Surviror  την μικρή οθόνη 

Κι εμείς; Εμείς οι  τουρίστες! Οι παραθεριστές. Οι περαστικοί. Οι παρατηρητές.  Σα να μην μας αφορά. Σα να  βλέπουμε από   μακριά. Σα να αγναντεύουμε από ψηλά. Εμείς  οι  τάχα μου αθώοι. Οι καθαροί. Οι πάναγνοι. Οι   τηλεθεατές και ακροατές. Οι κινητολάγνοι. Εμείς που  σερφάρουμε  σε όλα  τα Social Media. Εμείς που με κάθε τέτοια  ευκαιρία αμολάμε ένα  διαρκές,  εκκωφαντικό «τσσσσσ».  Σα να μας ήρθε, προσωρινά, ο ουρανός σφοντύλι

Εμείς λοιπόν. Οι  νομοταγείς. Περιμένουμε από τους  «κάτω»  να  τηρούν  τους κανόνες και να σέβονται  τους νόμους. Εμείς που ανεχόμαστε τους από «πάνω»  να τα κάνουν όλα. Να διακορεύουν  αυτή τη  δύσμοιρη   χώρα χωρίς την παραμικρή συνέπεια, ούτε  την ελάχιστη   τιμωρία

Και  για να  τελειώνω. Οπως έλεγε και  ο  υιός  του κουμπουροφόρου «βάλτε  το   στον  κ@@ο» σας. Ετσι  κι  εγώ. Του το επιστρέφω. Γιατί την χυδαιότητα  μόνο με χυδαιότητα αντιμετωπίζεται σ αυτόν τον  τόπο!