Βλακεία εις το άπειρον

Αδιόρθωτο, μεγαλοπρεπές και ακατανίκητο το ελληνικό φρενοκομείο. Μα δεν γνωρίζουν; Μπορεί! Μα δεν έχουν ακούσει; Μπορεί! Μα δεν ενημερώνονται; Μπορεί! Μα δεν σκέφτονται; Πού να βρεθεί χρόνος. Από το «Survivor» στη Μακεδονολαγνεία. Με ενδιάμεση στάση πρέφα, καφενείο και τσίπουρο.

Στις διεθνείς ποδοσφαιρικές συναντήσεις (ας πούμε) γράφει η τηλεοπτική λεζάντα «Greece - Macedonia». Τι να κάνει ο δύστυχος ο σπορκάστερ, διορθώνει και αυτός «Ελλάδα εναντίον FYROM». Το τελευταίο αρχίγραμμα το Μ(ου) αμετάφραστο. Τι σημαίνει M; Μπας και είναι Μακάκας; Μπορεί.

Στις διεθνείς κινηματογραφικές συναντήσεις, στα φεστιβάλ φυσικά, η όποια ταινία από τη γειτονική χώρα, με σηκωμένη τη σημαία και με τη Macedonia ως τόπο προέλευσης. Μα καλά, ρωτάς, ακόμα και οι καλλιτέχνες εναντίον Ελλάδας; Ολοι; Μα, όλοι;

Α ρε, τους συνωμότες, τους ανθέλληνες. Ολοι επιβουλεύονται τη «σωματική» μας ακεραιότητα. Ουδείς, όμως, τολμάει, να χτυπήσει την πόρτα του αφεντικού τού τάδε φεστιβάλ και να απαιτήσει, εδώ και τώρα, την αλλαγή της ονομασίας. Αμα του κοτάει, ας πάει να φάει πόρτα.

Το ίδιο συνέβαινε και επί των ημερών όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Ολων των πράσινων και των γαλάζιων αποχρώσεων. Ουδείς Μακεδονομάχος αξιωματούχος απαιτούσε κάτι τέτοιο. Ας τολμήσει, ας πούμε, να το κάνει ο υπερπατριώτης Δημήτρης Καμμένος και θα σου πω εγώ μετά τι θα γίνει. Με την ουρά κάτω από τα σκέλια.
Η απάντηση των υπευθύνων όλων των διεθνών συναντήσεων, πάσης φύσεως, καλλιτεχνικής, επιστημονικής, αθλητικής, θα ήταν απλή: άμα δεν σας γουστάρει, ιδού η πόρτα και τα σκυλιά δεμένα.

Επομένως, η πρόταση που έχω να κάνω είναι απλή: να απαγορευτεί σε κάθε Ελληνα αθλητή, καλλιτέχνη, σκηνοθέτη, ηθοποιό, επιστήμονα, νομικό και σε κάθε άλλον με την οποιαδήποτε ιδιότητα να συμμετέχουν σε διεθνείς εκδηλώσεις όταν η FYROM αναγνωρίζεται ως Macedonia.

Και γιατί παρακαλώ να επιτρέπουμε στη φράου Μέρκελ να αναφέρεται σε αυτούς τους Σλάβους και βάρβαρους με την ονομασία «Macedonia»; Να φύγουμε και από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Να τα βάλουμε με τη Μέρκελ. Ας πούμε ο Αδωνις Γεωργιάδης, φανατικός υποστηρικτής των μνημονίων, άμα του κοτάει, να βγει και να ρίξει μπινελίκια εναντίον της Μέρκελ, του Ντόναλντ Τραμπ και του Εμανουέλ Μακρόν.

Αν είμαστε τόσο σίγουροι. Αν αισθανόμαστε ότι το δίκιο μας είναι κατοχυρωμένο και αναγνωρισμένο από την Ιστορία, από τα γεγονότα και από τον Μεγαλέξανδρο. Αν πράγματι πιστεύουμε, μέχρι τελικής πτώσεως, ότι οι ρακένδυτοι των Σκοπίων λεηλατούν το παρελθόν μας. Κι αν πραγματικά όλη αυτή η φασαρία γίνεται με κριτήριο την εθνική μας υπερηφάνεια και το πληγωμένο πατριωτικό μας φιλότιμο, ε, τότε να σηκώσουμε παντιέρα και να ορμήσουμε εναντίον όλων.

Γιατί, αγαπητέ Αδωνι, αγαπητοί ΠανοΔημητροΚαμμένοι, αν οι σύμμαχοί μας, αυτούς που εσείς εκτιμάτε και την προστασία τους ζητάτε, είχαν μπλοκάρει την ονομασία «Macedonia», τότε τα πράγματα για εμάς θα ήταν διαφορετικά, εύκολα και εντελώς φιλικά.

Αρα τα συλλαλητήρια «τόσο όσο». Αρα τα συλλαλητήρια για εκλογική πελατεία. Αρα και εσείς, πλαγίως, εκποιείτε και θυσιάζετε την ονομασία στον βωμό των επιθυμιών των συμμάχων και της διεθνούς προστασίας. Αρα, περίπου, όπως ο Τσίπρας. Αρα φτύνουμε τους από κάτω και γλείφουμε τους από πάνω. Αρα θέατρο και υποκρισία. Αρα μικροπολιτική και φασαρία. Και άρα η εξωτερική μας πολιτική χαράσσεται, ασκείται και επιβάλλεται από την Ουάσινγκτον και το Βερολίνο.
Και για να ολοκληρώσω σχετικά με την ονομασία. Οπως είχε πει και ο Αλμπερτ Αϊνστάιν: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος».

Εγώ θα διόρθωνα: «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ελληνική βλακεία. Για το πρώτο δεν είμαι και τόσο σίγουρος»!