Δημήτρης Δανίκας

Ολοι εμείς που γράφαμε σε άλλες εφημερίδες, σε «αντίπαλα» έντυπα. Ολοι μα όλοι. Το πρώτο πράγμα που διαβάζαμε, και στη συνέχεια «ψαχνόμασταν» με την απορία «μα γιατί αυτός και όχι εγώ;» ήταν να πέφτουμε με τα μούτρα πάνω σε κάθε στήλη σχολίων του Θέμου Αναστασιάδη

Από τη θρυλική «μαύρη τρύπα» της μακαρίτισσας «Ελευθεροτυπίας». Μάλιστα είχα ακούσει από έγκυρη πηγή εκείνης της εφημερίδας, της ιστορικής «Ελευθεροτυπίας», ότι ο εκδότης της Κίτσος Τεγόπουλος όχι μόνο είχε αναγνωρίσει το σπάνιο και δαιμόνιο ταλέντο του Θέμου, αλλά είχε σκεφθεί να του προτείνει να αναλάβει αυτός την διεύθυνση της εφημερίδας

Από τη «μαύρη τρύπα» μέχρι κάθε άλλο έντυπο, τόσο στην «Καθημερινή» όσο και στο «Βήμα». Είναι αλήθεια, και ειλικρινή παραδοχή από τη μεριά μου, ότι η γραφή του με ξεπερνούσε. Οπως και των άλλων. Ανεξάρτητα αν τώρα δεν το παραδέχονται δημοσίως. Είναι αλήθεια ότι με ξεπερνούσε η αντισυμβατικότητα της γραφής του. Η τόλμη της σκέψης του. Η πλήρης, ολοσχερής και εντελώς ανανεωτική προσέγγιση της δημοσιογραφικής μανίας του. Η διαρκής, σαρωτική, ακαταπόνητη ανησυχία του. Και η πλήρης περιφρόνησή του προς τις συμβάσεις, τα πρωτόκολλα, τα αυτονόητα, τα οφθαλμοφανή, τα «αναίμακτα» και τα αδιάφορα.

Με απλά λόγια τα κείμενα του Θέμου ενεργοποίησαν το ερωτικό ενδιαφέρον των αναγνωστών. Μαστίγωναν τους αντιπάλους του. Και «σκότωναν» κάθε ίχνος πλήξεως και βαρεμάρας. Αν ένας, από το συνάφι της δημοσιογραφίας των εφημερίδων, κατάφερε να επαναπροσδιορίσει, να εκσυγχρονίσει και να επαναφέρει την δημοσιογραφία στο κέντρο της προσοχής των αναγνωστών αυτός ήταν ο Θέμος

Ελάτε τώρα Σε όλους εσάς το λέω. Που παριστάνετε τους αδιάφορους, τους τάχα μου αντικειμενικούς, τους κριτές και επικριτές, τους εισαγγελείς και τους αδέκαστους. Ανεξάρτητα με τις ιδεολογικές σας αφετηρίες και τις πολιτικές σας επιλογές. Να το παραδεχτείτε. Τα κείμενα του Θέμου ήταν εκείνα που άξιζε τον κόπο να διαβάσετε. Αυτά τα σχόλια τάραζαν την αθεράπευτη χειμερία νάρκη σας. Απ αυτά η όποια έμπνευσή σας. Απ αυτά η απόλαυσή σας. Απ αυτά ο (υπόγειος) θαυμασμός σας

Και τα γράφω όλα αυτά όχι επειδή είμαι επαγγελματικά εξαρτημένος από το «Πρώτο θέμα». Καθόλου μάλιστα. Τα γράφω όπως ακριβώς τα ένιωθα τότε. Οταν από άλλες εφημερίδες διάβαζα και εναερίως επικοινωνούσα: με εκείνη τη δαιμόνια γραφή του

Και η ολοκληρωτική απογείωση αυτής της απίστευτης πορείας συνέβη όταν μαζί με τον Τάσο και τον Μάκη, αποφάσισε, έτσι για πλάκα, να πάρει όλα τα ιστορικά εκδοτικά συγκροτήματα παραμάσχαλα και να τους αφήσει να χάσκουν με το στόμα ανοικτό από μια αναπάντητη, για όλους αυτούς, απορία:

Μα πως μπόρεσε σχεδόν με το τίποτα, να κατακτήσει τέτοια, πρωτάκουστη κυκλοφορία; Πως; Θα σου πω εγώ πως. Επειδή τα άλλαξε όλα. Μεθερμηνευόμενο όλο αυτό σημαίνει πως πριν από το χρήμα. Πριν από την παράδοση. Πριν από την καταξίωση. Πριν από κάθε κέντρο εξουσίας. Και πριν απ όλα, εκείνο που μετράει είναι ο ανθρώπινος παράγοντας, το μυαλό, το ταλέντο, η τόλμη, η διαφορετικότητα, η ανανέωση και η αλλαγή. Γι αυτό!