Δημήτρης Δανίκας

Με Πολάκη. Με Καρανίκα. Με Σκουρλέτη. Με όλους αυτούς. Με τόσες κυβιστήσεις. Με συμφωνία Πρεσπών. Με τόσους αθώους απανθρακωμένους στο Μάτι. Με τόσους αθώους πνιγμένους στη Μάνδρα. Με στράγγισμα και με τη ψιλή το κούρεμα όλων των «μεσαίων». Με τα μεροκάματα τα μαύρα και τα άραχνα. Με τα «φραγκοδίφραγκα» της πέτσινης 13ης σύνταξης. Με τόσες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Με τόση αλαζονεία. Με Πανοκαμμένο. Με τους ακροδεξιούς. Με τον Πετσίτη, το σκάφος και τα πούρα. Κι όμως άντεξαν

Παρόλα αυτά. Παρά την κατραπακιά. Παρά την πανωλεθρία. Μυαλό ακόμα να βάλεις. Πάλι τα ίδια. Πάλι σου φταίει η αποχή. Πάλι η επικοινωνία. Πάλι τα «οργανωμένα συμφερόντα». Πάλι η συνωμοσία της «διαπλεκόμενης» δημοσιογραφίας

Η αποχή λοιπόν, είναι μέρος του «παιχνιδιού». Η αποχή είναι τεκμήριο περιφρόνησης, απογοήτευσης, χλευασμού, απελπισίας. Η αποχή είναι περίπου σαν ψήφος αρνητική. Δεν προσήλθαν όχι επειδή δεν σε κατάλαβαν. Ούτε επειδή δεν άκουσαν τις υποσχέσεις σου. Δεν ήρθαν επειδή δεν σε πίστεψαν. Να θυμάσαι τη λαική ρήση: μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη, τρεις του νοικοκύρη

Η επικοινωνία είναι κούφια. Η επικοινωνία όταν δεν είναι συμβατή με την πραγματικότητα και όταν δεν καταλήγει στα πορτοφόλια, είναι παγίδα. Οσα περισσότερα τάζεις, όσο τίποτα απ όλα αυτά δεν κάνεις, τότε όλα τα επικοινωνιακά έρχονται τούμπα και σε πλακώνουν στον «τάφο» κανονικά

Οσο για την «διαπλεκόμενη» δημοσιογραφία, τα νούμερα είναι συντριπτικά. Μα δεν το βλέπεις; Στραβομάρα έχεις; Μα όλες οι αντιπολιτευμένες εφημερίδες είναι πρώτες σε κυκλοφορία. Μα οι «δικές» σου είναι δεύτερες και καταιδρωμένες. Μα ο «σατανικός» Sky σκαρφαλώνει στις πρώτες θέσεις. Ελεος!

Μπας και όλους αυτούς τους αναγνώστες και τους τηλεθεατές, τους «πληρώνουν» εκδότες και καναλάρχες; Μπας και τα δύο τρίτα της κοινωνίας συνωμοτούν εναντίον σου;

Κάτι κάτι ακόμα. Οχι δεν είσαι αντισυστημικός. Με το σύστημα είσαι. Το σύστημα εξυπηρέτησες. Τα συμφέροντα του συστήματος ευεργέτησες. Στην Τρόικα υποκλίθηκες. Την Ανγκελα Μέρκελ αγάπησες. Τους ζάπλουτους προστάτευσες. Και για να ρίξεις στάχτη στα μάτια, επινόησες τα επιδόματα. Αντε κι εσύ φτωχέ και άραχνε. Πάρε μερικά φραγκοδίφραγκα για ένα πιάτο φασόλια και φακές. Αντε τυχερός είσαι

Με απλά λόγια πανίσχυρες οι συμμαχίες σου με τους «Αμερικανούς δολοφόνους των λαών». Πανίσχυρες οι συμμαχίες σου με το ΝΑΤΟ. Πανίσχυροι οι δεσμοί σου με την «ολιγαρχία». Ετσι τους φτωχούς και τους σκληρά εργαζόμενους τους μετέτρεψες σε τρόφιμους ενός απέραντου οίκου «απόρων κορασίδων»

Τίποτα δεν κατάλαβες. Και φοβάμαι πως τη νύχτα της 7ης Ιουλίου, όταν πέσει και δεύτερη, πιο ηχηρή κατραπακιά, θα ψελίζεις λαικά «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα». Αλλά θα ναι αργά. Πολύ αργά. Τα χρόνια της «χολέρας»!