Ο τάφος των φανατικών

Μόλις χτές το βράδυ πέφτω πάνω σε μια γνωστή μου. Οχι φίλη, απλώς γνωστή. Μεσο-απροσδιόριστης ηλικίας. Και από κούνια της δεξιάς παρατάξεως. Μονίμως με τη Νέα Δημοκρατία

Και μου λέει «πως σας φάνηκε η σύνθεση του κυβερνητικού συμβουλίου;» «Ελπίζω» της απαντάω. «Το ίδιο κι εγώ. Ομως αν δεν προχωρήσουν γρήγορα θα τους μαυρίσω»

Το ίδιο παντού. Γι αυτό ο Κυριάκος τοποθέτησε, ως υφυπουργούς, πολλούς τεχνοκράτες. Γι αυτό απευθύνθηκε σε όλους τους Ελληνες πολίτες. Γι αυτό χαμήλωσε τους τόνους. Γι αυτό ακόμα και ο Αδωνις Γεωργιάδης εγκατέλειψε τις φωνές και σήκωσε τα μανίκια

Ο λόγος απλός. Επειδή πρέπει να γίνει η «δουλειά». Επειδή ο χρόνος λειτουργεί εναντίον του Κυριάκου. Επειδή ανοχή μηδενική. Επειδή ψηφίστηκε ακόμα και από αριστερούς. Και επειδή όλοι, πλην των φανατικών, ελπίζουν πως επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει. Ποιος σώφρων δεν επιθυμεί να αυξηθεί ο πλούτος της χώρας, να ανοίξει η αγορά εργασίας και να γίνουν πολλές επενδύσεις. Ολοι αυτό επιθυμούν. Μόνο οι φανατικοί είναι αιχμάλωτοι και εγκλωβισμένοι στα κομματικά μαντριά

Με απλά λόγια τρία τα μαθήματα τα μνημονιακά. Το πρώτο ότι η πολιτική είναι μία. Η πολιτική εντός της ευρωζώνης. Μόνο μία. Με μικρές παραλλαγές. Το δεύτερο ότι γι αυτό το λόγο τα προγράμματα των περισσοτέρων κομμάτων συγκλίνουν προς την ίδια κατεύθυνση. Γι αυτό ο Τσίπρας έχει από τώρα ονομάσει το επερχόμενο συνέδριο του κόμματός του ως «συνέδριο μετασχηματισμού». Δηλαδή μετασχηματισμός με κατεύθυνση το κέντρο και την σοσιαλδημοκρατία

Και τρίτο, λόγω μονόδρομου και συγκλίσεων, περιορίζεται ο κομματικός ρόλος. Συρρικνώνονται οι ιδεολογίες. Επομένως όλο και περισσότεροι πολίτες με ευκολία μετακινούνται από το ένα στο άλλο κόμμα

Και γι αυτό οι περισσότεροι αναζητούν τα πρόσωπα που θα κάνουν σωστά τη «δουλειά». Είσαι αποτελεσματικός; Θα σε ψηφίσω. Είσαι ικανός να κάνει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις; Θα σε ψηφίσω. Μπορείς να μετακινήσεις την Σωρρακώσταινα προς την ευρωπαική κανονικότητα; Θα σε ψηφίσω

Εντελώς αδιάφορο η ονομασία του κόμματος και της παρατάξεως. Εντελώς αδιάφορο αν ο πρωθυπουργός κατάγεται, όπως ο Κυριάκος, από τζάκι πολιτικών η από απλή οικογένεια. Ολα αυτά δεν παίζουν πρώτο, βασικό ρόλο.

Πρωταγωνιστές η αποτλεσματικότητα, η αποφασιστικότητα, η ταχύτητα, η αξιοπιστία και οι πράξεις. Οπως έλεγε και ένας κινέζος σοφός «είσαι αυτό που κάνεις». Λιγότερα λόγια, περισσότερες πράξεις

Ολα αυτά είναι πλευρές μιας νέας εποχής. Τώρα, με το τέλος των Μνημονίων ολοκληρώνεται και η μεταπολιτευτική εποχή που άρχισε το 1974 με την «εκθρόνιση» της Χούντας. Γι αυτό υποστέλλονται οι κομματικές σημαίες. Γι αυτό, ακόμα και το γλέντι των οπαδών του Κυριάκου, την Κυριακή το βράδυ ήταν σύντομο και περιορισμένο. Και γι αυτό το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας χτύπησε ταβάνι όλων των μνημονιακών εκλογικών αναμετρήσεων

Ο «τάφος» κολλημένων και φανατικών είναι οξυγόνο ανάτασης των ελλήνων πολιτών.Το ερώτημα απλό. Από τα χείλη όλων των απλών ανθρώπων. Κυριάκο μπορείς; Απόδειξη!