Ο ελληνικός «χειμώνας της δυσαρέσκειας» θέλει αποφάσεις όπως της Γαλλίας (καύσιμα)

Οταν ορισμένες αποφάσεις κάνουν καλό δεν κοιτά κανείς αν είναι δεξιός ή σοσιαλιστής αυτός που τις πήρε. Απλώς, η χώρα στην οποία λήφθηκε η απόφαση είναι όντως προηγμένη διότι κατένειμε τα βάρη σωστά. Εξι λεπτά το λίτρο στην βενζίνη. Αυτό το αποτέλεσμα έχει μια απόφαση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών κ. Μοσκοβίσι ο οποίος μοίρασε το κόστος του δημοσίου σε συνεργασία με την ενεργειακή βιομηχανία.

Από τρία λεπτά ήταν το κόστος των φόρων που ανέλαβε έκαστος, δηλαδή το δημόσιο, και οι ιδιωτικές εταιρείες. Και το αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου αμελητέο, διότι στα 25 λίτρα, η εξοικονόμηση είναι 1,5 ευρώ. Οι Γάλλοι σοσιαλιστές οι οποίοι επικρίθηκαν για την απόφαση τους- από τους δεξιούς- ζημιώνουν με 300 εκατ. ευρώ λιγότερους φόρους, αλλά το αποτέλεσμα είναι καλύτερο για τους πολίτες.

Διότι τα χρήματα δεν πάνε στην «γκανιότα». Δεν θα πάνε δηλαδή για φόρους ή στις πετρελαϊκές αλλά θα μείνουν στην τσέπη τους για να κινηθεί η οικονομία.
Υπολογίστε το ποσό που εξοικονόμησαν για τους πολίτες σε ετήσια βάση. Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει πόσο χρειάζεται να προσπαθήσει η Ελλάδα-ιδιαίτερα εν όψει ενός δύσκολου και επίπονου χειμώνα.

Οταν, όμως, οι πολίτες δοκιμάζονται τότε πρέπει να παρθούν ανάλογες αποφάσεις. Παρομοίως, δεν πρέπει να κοπούν 30 ευρώ από τις συντάξεις των 700 ευρώ ή και χαμηλότερα. Δεν μας ενδιαφέρει, λοιπόν, αν ο Μοσκοβίσι είναι σοσιαλιστής ή δεξιός.
Βρήκε τον τρόπο για να μην πηγαίνουν τα χρήματα στην «γκανιότα» του δημοσίου και των ιδιωτών. Με έξι λεπτά του ευρώ, όμως, έδωσε μια λύση για εκατομμύρια συμπολίτες του.

Ολα τα παραπάνω σε θλίβουν όταν στην Ελλάδα, πολιτικοί όπως ο κ. Κουβέλης, επαναλαμβάνουν μονότονα για «κόκκινες γραμμές» αγνοώντας ότι, εδώ και 1,5 χρόνο οι Έλληνες ματώνουν στον ιδιωτικό τομέα. Τα ίδια ισχύουν και για τον κ. Ε. Βενιζέλο που υπαναχωρεί την τελευταία στιγμή . Ολα τα παραπάνω πρέπει να προσεχθούν από την κυβέρνηση Σαμαρά διότι στην γωνία ή καλύτερα στους δρόμους περιμένει να συναντήσει την κοινωνία, ο Σύριζα.

Και η χώρα δεν έχει ανάγκη «συναντήσεων» στους δρόμους, αλλά να αλλάξει οριστικά σελίδα και να προχωρήσει στον ελληνικό χειμώνα της «δυσαρέσκειας». (Winter of discontent - Αγγλία 1978-1979 Θάτσερ ). Οι περισσότεροι – κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι- θα δυσαρεστηθούν τον ερχόμενο χειμώνα. Το ζήτημα, εν τέλει είναι η χώρα τον ερχόμενο Ιούλιο να βρίσκεται σε μια ροή δίχως τον εφιάλτη της ύφεσης κατά 10%.