Ήλθε η ώρα της ΕΚΤ

Στατιστικά, κάθε 23 χρόνια, συμβαίνει μια μεγάλη τραγωδία για τον ελληνισμό. Το 1922, οι εμμονές κάποιων συνέβαλαν ώστε οι έμποροι Έλληνες στην Μικρά Ασία να εξοβελιστούν δια παντός από έναν χώρο που θυμίζει Ελλάδα όπως λ. χ στην Αρχαία Έφεσο. Το 1945, πάλι είχαμε εμμονές και βγάλαμε τα μάτια μας μ ένα αιματηρό εμφύλιο πόλεμο.

Και οι δυο αυτές ιστορικές περιπτώσεις μπορούν να χαρακτηριστούν ως αυτοκτονικές, σε κάθε περίπτωση, διότι την ίδια στιγμή τα υπόλοιπα κράτη ανασυντάσσονταν και έβαζαν τα θεμέλια για την ευημερία τους.

Δυστυχώς, για μας τα θεμέλια αυτά προέρχονταν δάνεια από τους ξένους.

Πρώτα ήταν η  Ούντρα, αργότερα το σχέδιο Μάρσαλ και αρκετά αργότερα τα Μεσογειακά προγράμματα.

Τι μάθαμε σ όλη αυτή την ιστορική διαδρομή ; Αν ζει σήμερα κάποιος Εγγλέζος ή αμερικάνος του 1940 και περπατήσει στους δρόμους της Αθήνας θα δει τις ίδιες εικόνες. Χωνιά τα έλεγαν τότε, ντουντούκες σήμερα. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν είναι τόσο οξύς ο διχασμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων για το που θέλουμε να πάμε ως χώρα. Είναι τέτοια η διαστροφή, ώστε 4 μήνες μετά τις εκλογές κάποιοι ισχυρίζονται ότι, δεν υπάρχει πολιτική νομιμοποίηση !!!   
 
Σήμερα, που εξαρτώμαστε πάλι από τους ξένους, στα χέρια του πρωθυπουργού βρίσκεται το κλειδί για να αλλάξει πορεία η χώρα.

Με βάση τα μεγέθη, το χρέος δεν βγαίνει ύστερα από τέτοια συρρίκνωση του ΑΕΠ. Ήλθε η ώρα να πληρώσει ο επίσημος τομέας ( ΕΚΤ ) να πληρώσει το μερίδιο του στην κρίση που επωμίστηκε ελληνικός λαός. Αρκετά, κέρδισε η ΕΚΤ, αρκετά κέρδισε η Deutsche Bank τη συμβολή του ΓΑΠ. Όταν θα συμβεί η αναδιάρθρωση του χρέους, τότε θα υπάρξουν κεφάλαια που θα δανείσουν την Ελλάδα για να βγει από το τούνελ. Ο El Arian μας περιμένει….  Όσο για τους τυχοδιώκτες των άκρων, ας μην φαντασιώνονται εξουσίες. Απλώς θα γεμίσουν τους λογαριασμούς τους, αν τους αφήσουμε.