«H ληστεία του τρένου»

Δεν είναι δυνατό να γνωρίζουμε αν τα ποσά στους λογαριασμούς των συγγενών του κ. Παπακωνσταντίνου είναι νόμιμα ή αν έχουν φορολογηθεί. Οι κατηγορίες, όμως, εναντίον του κ. Παπακωνσταντίνου – έστω και κακουργηματικές – μοιάζουν σαν πλημέλημμα σε όσα ολέθρια έγιναν μεταξύ Οκτωβρίου 2009-Μαϊου 2010. Τα γράφουμε 3 χρόνια, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.

Όταν ο πρώην τσάρος και υπουργός Οικονομικών δεν  πήγαινε- από αλαζονεία ; - στο ραντεβού με τον πρόεδρο της Pimco στο Λονδίνο, κάποιοι θα μπορούσαν, ακόμη και τότε, να εικάσουν ότι η χώρα όδευε προς το Μνημόνιο. Όταν ο κ. Παπακωνσταντίνου και η παρέα του άφηναν το spread να καλπάζει δεν μπορούν να είναι αθώοι του αίματος.

Όπως θα θυμούνται πολύ λίγοι, την  ημέρα της αίτησης προς τον  μηχανισμό στήριξης την επιστολή της Ελλάδας την γνώριζαν κάποιοι, πριν ακόμα αυτή ανακοινωθεί επισήμως, ένα μικρό δείγμα του πόσο διάτρητο ήταν το σύστημα.

Ο άνθρωπος λοιπόν που αιτήθηκε 110 δισ. ευρώ από ΕΕ και ΔΝΤ δεν μπορεί να κατηγορείται μόνο για τα όσα λάθος έχει κάνει στην υπόθεση Λαγκάρντ.

Η χώρα φορτώθηκε υπέρογκο χρέος  το οποίο έφθασε στα 350 δισ. ευρώ και εγκληματικά όλοι περίμεναν να πουλήσουν οι γερμανικές τράπεζες τα ελληνικά ομόλογα. Ζημίες υπέστησαν οι χιλιάδες ομολογιούχοι, οι τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία. Μάλιστα, ο ίδιος ο Παπακωνστινίνου ανακοίνωσε έλλειμμα 12,5% από 9% - Μια υπόθεση για την οποία διεξάγεται μια ολόκληρη δικαστική έρευνα στην ΕΛ.ΣΤΑΤ.

Η ολέθρια πολιτική του κ. Παπακωνσταντίνου που περίμενε επιστροφή στις αγορές το 2011, δεν μπορεί να καταλήγει ως φαρσοκωμωδία με τη λίστα Λαγκάρντ. Δεν μπορείς δηλαδή όταν «έχεις κάνει την ληστεία του τρένου» να κατηγορείσαι για κάποια χρήματα συγγενών τα οποία ίσως να εξήχθησαν και νομίμως. Σαν να σε έπιασαν για το εισιτήριο στο τρένο.

Δεν μπορεί επίσης ο Γ. Παπανδρέου να λείπει από το «κάδρο», αν και εκτιμούμε βάσιμα ότι η  διαδικασία που ξεκίνησε για τον  «τσάρο» θα είναι πολύ χειρότερη  για τον πρώην πρωθυπουργό.  

Στην διάρκεια της  ληστείας του τρένου, κάποιοι σε Ελλάδα και εξωτερικό έχασαν πολλά χρήματα. Και είναι τσαντισμένοι. Όσο και αν ακούγεται ως συνομοσιολογία αποτελεί ένα μέρος της πραγματικότητας.

Είναι ευκαιρία για τον  ΣΥΡΙΖΑ, να συσπειρώσει τους αντιμνημονιακούς και να ζητήσει προανακριτική για το μνημόνιο. Δίχως συμβιβασμούς όπως λέγεται ότι υπάρχουν για τον Παπανδρέου. Σ αυτό το πεδίο μόνο να κερδίσει μπορεί διότι η κυβέρνηση Σαμαρά έχει ξεχάσει τι κατηγορούσε.