Κάποιοι ποντάρουν πάνω μας, και εμείς χωρίς κοινή γραμμή

Στο ελληνικό χρηματιστήριο δραστηριοποιούνται, εδώ και καιρό, μόνο αμερικανικά funds. Τα κύρια ευρωπαϊκά απουσιάζουν, ενώ η  περυσινή “επαναφορά” της Ελλάδας  στα ομόλογα και τις μετοχές, πραγματοποιήθηκε με πιονέρους ορισμένους Αμερικάνους  που δεν έγιναν απλώς πλουσιότεροι, αλλά άλλαξαν επίπεδο.

Την ίδια εθνικότητα συναντάμε  και στα funds που επανακάμπτουν τώρα δίδοντας επιλεγμένες εντολές.

Γιατί ποντάρουν πάνω μας οι Αμερικάνοι όταν μοιάζουμε όπως τα χαμένα “στοιχήματα” για το Bρετανικο μωρό ;

Η εξήγηση που δίνουν Έλληνες που τους γνωρίζουν είναι ότι, οι Αμερικανοί είναι καλύτερα πληροφορημένοι και  θεωρούν ότι, η Ελλάδα θα τα καταφέρει  ενω η Ευρώπη πρέπει στο τέλος να τυπώσει χρήμα ενω ο επίσημος τομέας να αναλάβει το μερίδιο του στο χρέος.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι  οι Ευρωπαίοι δεν μας εμπιστεύονται – έστω στο χώρο του χρηματιστηρίου- ενώ οι Αμερικάνοι βλέπουν  μακρύτερα εξαιτίας και της γεωστρατηγικής θέσης της Ελλάδας.

Ούτε, όμως, απέναντι σ  αυτή την διαφορετική αντιμετώπιση, δεν μπορούμε να διαμορφώσουμε μια  κοινή εθνική γραμμή. Να λέει τα ίδια ο πρωθυπουργός και τα ίδια με παραλλαγές ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν εξασφαλίζαμε τα μέγιστα από τις ΗΠΑ, για να αντιμετωπίσουμε  και τους δανειστές ; ( σ. σ οι οποίοι μην ξεχνάμε βρίσκονται και στις δυο πλευρές του Ατλαντικού ).

Περαιτέρω, θα μπορούσε κάποιος  να υπερθεματίσει  και να πεί ότι, θα έπρεπε ακόμη να εκμεταλλευτούμε  τις διαφορές μεταξύ ΗΠΑ- Γερμανίας.    

 Η έλλειψη, όμως, εθνικής γραμμής χαρακτηρίζει την χώρα από την επαύριο της Μικρασιατικής καταστροφής. Από τότε η Ελλάδα κατά κάποιο τρόπο, αυτοπεριοριζόταν, και ξόρκιζε οτιδήποτε θύμιζε την μεγάλη Ελλάδα. Τα αποτελέσματα μέρους αυτής της πολιτικής- αλλά και από την τότε ανικανότητα πολιτικών και στρατιωτικών- πληρώσαμε πικρά με την εισβολή της Κύπρου. Και την δεκαετία του 1990 ήλθαν και τα Σκόπια, ένα μικρό κρατίδιο, για να μας θυμίσουν πάλι την ανυπαρξία κοινής εθνικής γραμμής. Και για μια ακόμα φορά η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Κυβέρνηση, όμως, και αντιπολίτευση συμπεριφέρονται λες και η χώρα ήδη έχει δανειστεί πανηγυρικά από τις αγορές. Τα βιβλία της χώρας δεν θα παρθούν από τους δανειστές με κορώνες “θα καταργήσουμε το μνημόνιο”, αλλά όταν η οικονομική δύναμη της χώρας θα το επιτρέψουν.