Διάσκεψη και για Κύπρο, όχι στο Βερολίνο

Οταν η Ελλάδα συνεχώς ζητά τις υποστηρικτικές δηλώσεις της Ευρώπης, του Νατο, των Ηπα, για το Μνηνόνιο Τουρκίας- Σάρατζ ή οτιδήποτε άλλο, η πράξη της επίσκεψης αποτελεί μια απάντηση και προς τον “τρομοκράτη” της περιοχής την Τουρκία. Σημασία, όμως, για την Ελλάδα έχει η ευρύτερη εικόνα όπως λένε οι αρμοδιότεροι διπλωμάτες.

Εαν πρέπει να σταματήσει ο εμφύλιος στην Λιβυή, για την Ελλάδα και την Κύπρο πρέπει να επιλυθεί το Κυπριακό. H Kύπρος ήταν και παραμένει ο ζωτικός μας χώρος.

Η διάσκεψη του Βερολίνου, όμως, απο την οποία αποκλείστηκε η Ελλάδα ήταν μια ευκαιρία να θέσει το θέμα της κατοχής και εισβολής στο ψευδοκράτος στην Κύπρο. Η Λιβυή εξαιτίας του πολύχρονου εμφυλίου έχει ανάγκη ειρήνευσης η Κύπρος χρειάζεται επίσης μια ειρηνευτική διάσκεψη με την οποία θα αποχωρούσαν οριστικά τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής. Γιατί άραγε συζητά η Ευρώπη για την Λιβυή και αφήνει την Κύπρο κάτω από την διαρκή τουρκική απειλή ; Η οποία εκδηλώθηκε με την απειλή εξόρυξης εντός οριοθετημένου οικοπέδου.

Η Ελλάδα και η Κύπρος χρειάζονται επίσης μια διάσκεψη και επειδή μια Ιταλική και μια Γαλλική έχουν το οικόπεδο θα μπορούσαν να συμβάλλουν σ ένα χρόνιο πρόβλημα που δεν έχει επιλύσει ούτε οι Αμερικανοί, ούτε ο ΟΗΕ. Διάσκεψη λοιπόν όχι στο Βερολίνο, αλλά στην Ρώμη ή το Παρίσι. Και η τελευταία πρωτεύουσα θα ήταν προτιμότερη για τον δικτάτορα Ερντογαν δεδομένων των απόψεων του Γάλλου προέδρου Μακρόν.