The State of never mind

Εικαστικά, άλλωστε, παρότι πληκτικό το μόλις 40 δευτερολέπτων διαφημιστικό δεν είναι αδιάφορο. Πόσο μάλλον για τα σκουπίδια; Μπορεί με ένα μόνο πλάνο η παραλία Μεγάλη Άμμος, κοντά στο Μαρμάρι, να μην διαθέτει την αναγνωρισιμότητα ή το εντυπωσιακό φυσικό κάλος του Ναυαγίου, του Μπάλου, της Βοϊδοκοιλιάς, των Κουκουναριών κλπ, αλλά έχει τη δική της ιδιότυπη αφαιρετική γοητεία. Και ευτυχώς δεν βρίσκεται στη Κροατία, όπως διάφοροι ψεκασμένοι και βαρεμένοι υποπτεύονταν.

Μόνο που από την εικόνα λείπει ο ήλιος, ο ουρανός, η προοπτική, η ζωντάνια, α ναι και οι Πεταλιοί στο βάθος. Μικρό το κακό. Εξάλλου το drone, όπως και το μότο της καμπάνιας, εστιάζει στο φαντασιακό. Αλλά από εδώ ξεκινάει μια, σαγηνευτική είναι η αλήθεια, σύγχυση σε μια κάκιστη συγκυρία της τουριστικής σαιζόν λόγω πανδημίας.

Τι άραγε είχε στο νου το ο ποιητής όταν ΄πρόβαρε την ευδαιμονική φράση “Greek Summer is a State of Mind” που έντυσε φωνητικά το σποτ; Αν εννοούσε ότι το ελληνικό καλοκαίρι είναι στάση, συναισθήματα, νοοτροπία, διάθεση, αντίληψη, κοσμοθεωρία ή πνευματική κατάσταση, έχει πέρα ως πέρα δίκιο. Όλα είναι το καλοκαίρι μας. Σύμφωνοι. “Κι αυτά κι εκείνα,και κάτι που 'χουμε μες την καρδιά και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα” που έγραφε ο Ιωάννης Πολέμης στο ποίημα του “Τι είναι η πατρίδα μας;”.

Μόνο που το συγκεκριμένο κεντρικό σύνθημα του σποτ δεν αποτελεί προτροπή η οποία θα μετουσιωθεί και σε επιτόπου μετάβαση στο ελληνικό καλοκαίρι. Δεν σου λέει καν έμμεσα πχ. “Greek Summer matter” ή “The place you can breathe”. Δεν ποντάρει στην υγειονομική ασφάλεια και την οργάνωση περιορισμού της μετάδοσης του ιού από τη χώρα, την όποια αξίζει να την εμπιστευθεί ο τουρίστας. Αυτά τα αφήνει “φλου”, χτίζοντας, που λέει ο λόγος, στην υπενθύμιση του θερινού ονείρου και όχι στην επιθυμία να υλοποιηθεί αυτό άμεσα.

Απλώς, παρακινεί τον υποψήφιο επισκέπτη να έρθει αν όχι φέτος, του χρόνου, κάποτε στο μέλλον. Κοινώς “ζήσε Μάη μου”. Δεδομένου ότι με το λανσάρισμα της “νοητικής κατάστασης” δεν κόβεις εισιτήρια, δεν νοικιάζεις δωμάτια και δεν βάζεις συνάλλαγμα στο κουμπαρά. Ακόμη χειρότερα επιβεβαιώνει την υπέρβαση της ζωτικής για την οικονομία ανάγκης “γράφοντας” εύγλωττα στο καμβά του βίντεο το σλόγκαν «This year enjoy your Greek summer wherever you are»!

Με δυο λόγια “απόλαυσε φέτος το Ελληνικό καλοκαίρι, όπου κι αν είσαι”. Πάλι καλά που που δεν χτυπάει σειρήνα συναγερμού. Διότι μάλλον με νουθεσία υπονοεί “πού να τρέχεις τώρα στην Ελλάδα; Δεν χρειάζεται. Μπορείς “ταξιδέψεις” χωρίς να ταξιδέψεις εκεί πραγματικά. Να βιώσεις το ελληνικό καλοκαίρι στο κινητό, την οθόνη της τηλεόρασης ή του λάπτοπ, χωρίς να κουνήσεις ρούπι από τη χώρα σου.”

Με τέτοιο αμήχανο στυλ που στην ουσία αβαντάρει επικοινωνιακά την νοσταλγία, την υπομονή και την αναμονή, το περίεργο είναι πως το σποτ δεν πλαισιώθηκε μουσικά από το “Όλα σε θυμίζουν” της Αλεξίου, το “Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε” του Ανδρεάτου και το “ Όπου και να ‘σαι
θα με θυμάσαι” της Θεοδωρίδου.

Στη πραγματικότητα αν δεν έλθουν τουρίστες φέτος δεν θα φταίει, ασφαλώς, το σποτάκι. Η Ελλάδα όμως του “ότι κάτσει” το άφησε να συμβεί. Κανείς δεν πρόκειται να της ζητήσει τα ρέστα. Απλώς επικυρώνει για μια ακόμη φορά ότι και στα δύσκολα συνιστά ωχαδερφίστικα “The State of never mind”. Αρκεί που από τη μια λέει στο πελάτη να κάτσει “στ' αυγά του” και από την άλλη του κάνει τεμενάδες στρώνοντας κόκκινα χαλιά . Ειδικότερα όταν δρομολογεί στη πράξη την επανεκκίνηση του τουρισμού χωρίς υποχρεωτικά τεστ και καραντίνα , ο ντόρος με το σποτ κουκουλώθηκε στα αζήτητα.