Τα διακόσια του Διονύση

Τι γίνεται, όμως, με τη μουσική πτυχή της διαδρομής των 200 ετών της σύγχρονης Ελλάδας; Ποιος θα την αποθησαυρίσει, αποτιμήσει, αποτυπώσει και αναδείξει, υπηρετώντας και ενισχύοντας την ιστορική γνώση και μνήμη σε μια πορεία από το 1821 έως σήμερα;

Κάπου εδώ ανεβαίνει στη σκηνή ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ως μέλος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021»- η οποία εξελίσσει τις δράσεις της έως το τέλος της χρονιάς- ο «Νιόνιος» οργανώνει μια μουσική παρέλαση 200 ελληνικών τραγουδιών που κρατούν αδιάσπαστο το νήμα που ενώνει το ’21 με το τώρα. Και τη παρουσιάζει σαν με οδηγό τα λόγια «ν’ αναλαβαίνεις την πάσα ευθύνη», του Νίκου Καζαντζάκη

Έχει το χάρισμα ο Σαββόπουλος να ενοποιοί τα κατακερματισμένα βιώματα  σε μια υπερβατική γιορτή. Διαθέτει τη μουσική και ποιητική φλέβα ώστε να παντρεύει την παράδοση με τη νεωτερικότητα, να δένει δημιουργικά το  ελληνικό με το οικουμενικό, να συναρθρώνει το προσωπικό με το ιστορικό . 

Κοινωνός των αισθητικών και ιδεολογικών εντάσεων που διαπερνούν το σώμα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας έχει την ικανότητα να διαλέγεται με το χθες και  να αφουγκράζεται το σήμερα. Και ως δεινός αφηγητής και τραγουδοπαραμυθάς μετουσιώνει στην έκφραση του ένα λόγο αυτόνομο , απελευθερωτικό , χειραφετημένο, μελλοντικό.

Το κλειδί εξάλλου του έργου του, που προέρχεται από το μέσα του ταξίδι,  αγκαλιάζει το χρόνο Ατομικό και συλλογικό. Ανιχνεύει τις  απρόβλεπτες συμπράξεις τους ως στοιχείο της εθνικής ταυτότητας. Διαβάζει τη πορεία μας, με τα πάνω και τα κάτω μας, με τους ελιγμούς και τις περιστροφές μας, με τις αυτοαναιρέσεις και τις επανεφευρέσεις μας. 

Την σκαλίζει αυτή τη διαδρομή, την καλλιεργεί με στίχους, την εμπλουτίζει με μελωδίες, την οργώνει με τη μοναδική άδουσα εκφορά του και προσφέρει τους ευαίσθητους  καρπούς της στη κοινωνία. Ποτέ αποστασιοποιημένος, ποτέ πλέον στρατευμένος αλλά και ποτέ παραιτημένος συνεισφέρει  χωρίς διδακτισμούς στο δημόσιο διάλογο.

Αυτό πράττει και τώρα με τα «200 ΧΡΟΝΙΑ Κομμάτια» του. Ερωτικός και πολιτικός, ροκ και παραδοσιακός, εναλλακτικός και μέινστριμ, στοχαστικός και διονυσιακός ταυτόχρονα, παραδίδει μια μουσική συλλογή κεντημένη στο καμβά της ιστορικής συνέχειας. 

Δένει εφευρετικά τον Ικαριώτικο χορό με τις οπερέτες του Θεόφραστου Σακελλαρίδη, τα αρχοντορεμπέτικα του Σουγιούλ με το  «Ζορμπά» του Μίκη, τα μάμπο του Μουζάκη με τα Σμυρναίικα του Τούντα. Επωμιζόμενος όλο το ρίσκο ο τραγουδοποιός κομίζει μια πρόταση που διατυπώνεται με όρους κουλτούρας και η οποία ανταποκρίνεται στη ψυχοσύνθεση του ελληνικού λαού. 

Στο πολυεπίπεδο και πολύμορφο μουσικό σύμπαν του, άλλωστε, συναντάται μια ολόκληρη εγχώρια κληρονομιά. Τα τραγούδια της κλεφτουριάς, τα ρεμπέτικα της «Τετράδας, ξακουστής του Πειραιώς», τα  δημοτικά της Σαμίου, τα τροπάρια του Σίμωνος Καρὰ, τα λαϊκά του Τσιτσάνη και  του Καζαντζίδη, οι μπαλάντες του Χατζιδάκι, τα ταγκό του Γιαννίδη και του Αττίκ. 

 Και ακόμη στην ίδια παρακαταθήκη περιέχονται οι οργανοπαίκτες των πανηγυριών, τα χάλκινα των Βαλκανίων , το ρεπερτόριο του μπερντέ του Καραγκιόζη και του λυρικού θεάτρου των Επτανήσων. Όλα όσα ορίζει και υποδέχεται με το «Καλωσόρισες πουλί μου μοναξιά ελληνική μου, απ’ αγάπη φεύγεις έρχεσαι πηγαινοέρχεσαι σαν την πνοή μου»

Με τόσα θεμελιώδη μουσικά συστατικά στη βαλίτσα του ο Σαββόπουλος ως βάρδος της γενιάς του και τροβαδούρος κάνα δυο ακόμη επόμενων γενιών, δεν αναζητά αυτή τη φορά τη δυνατότητα έκφρασης αυτού που ακόμη μοιάζει ανείπωτο. 

Συγκεντρώνει ένα αυθεντικά αντιπροσωπευτικό μουσικό υλικό που σηματοδοτεί την ιστορική συνέχεια . Όχι διάσπαρτα νοσταλγικό σε ένα τοπίο ιδεολογικού  κενού , αλλά συντονισμένο οραματικά με κριτικό πνεύμα το οποίο συμβάλει στη πολιτισμική ανασύνθεσης του κοινωνικού. 

Το πρώτο επετειακό podcast διαρκείας 70 λεπτών  και  τίτλο «ΧΟΡΕΨΕΤΕ-ΧΟΡΕΨΕΤΕ», με τραγούδια του γλεντιού από το 1821 έως σήμερα, ξεκίνησε τη μετάδοση του την Κυριακή του Πάσχα από τον ιστότοπο της Επιτροπής www. greece2021.gr . Έπεται, σύντομα, η συνέχεια για να επιβεβαιώσει πως «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ».