Υλικά ευκαιρίας

Σε ένα χώρο κλειστοφοβικό και κακόγουστο όταν απουσιάζουν ορχήστρα, πίστα, αλκοόλ, μερακλώματα, λουλούδια. Κι έμελλε σε ένα κόμμα να κατεδαφιστεί εντός και εκτός του. Να ξηλωθεί ολότελα από τα μπετά. Σε στυλ ¨Ηλία ριχ΄το».

Για να παραδώσει τα συντρίμμια του στην δημόσια χλεύη και τη πολιτική απαξία. Με τα ξεκατινιάσματα, τους συτοεξευτελισμούς, τις αλληλοεξοντώσεις που προηγήθηκαν. Ανάμεσα στους παραδοσιακούς υπερασπιστές του οργανωτισμού στην από μέσα και τους σκέτους αδιαμεσολάβητους στην απ’΄ έξω.

Εντελώς προβλέψιμο σκηνικό για το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ. Πλήρως αναμενομένη και η παρωδία του Συνεδρίου του. Με τις μούφα πιστοποιήσεις, την ζούλα είσοδο με συνθηματικά, τους προπηλακισμούς των αλαλαζόντων «συντρόφων» στην εξώπορτα του μπουζουκτσίδικου.

Η πόλωση παρέπεμπε συμβολικά σε εξουθενωμένο αδέσποτο σκύλο που τα δυο επίδοξα αφεντικά του τον έσερναν με διαφορετικά λουριά. Σε αντίθετη κατεύθυνση. Με τρεκλίσματα και πισωπατήματα.

Αμφότεροι επιστράτευσαν μίσος, περιφρόνηση, δαιμονοποίηση, κυνήγι μαγισσών, εκδικητικότητα. Εν τέλει, φανατική τυφλότητα. Αναζητώντας στα σκοτεινά έκαστος για πάρτη του το ξεθυμασμένο μελάνι μιας θρυμματισμένης κομματικής σφραγίδας.

Τίποτε το παράδοξο για ένα πολιτικό οργανισμό εν μέσω ολοσχερούς ξεπεσούρας της εσωκομματικής του δημοκρατίας. Τίποτε το απροσδόκητο για ένα πολιτικά ματαιωμένο συνονθύλευμα όμορων φατριών, βαρονιών και τιμαριούχων γραφειοκρατών.

Μόνο αταβιστικές συμπεριφορές, απειλές και αναθέματα. Στο ρουτινιάρικό μοτίβο «ή εμείς ή αυτοί». Τύπου αδιάλλακτων ταλιμπάν. Καμία αίσθηση αποστολής, αγώνα, έντιμης υπαναχώρησης. Καμία παραδοχή σφάλματος, ανάληψη ευθύνης, αναγνώρισης της ολοκλήρωσης ενός ιστορικού κύκλου.

Δεν φταίνε αυτοί. Εκατέρωθεν τόσοι στο ιδεολογικό ανάστημα και τέτοιοι στη πολιτική ιδιοσυγκρασία είναι .Πραματευτές που πλασάρουν ένα μόρφωμα ως ριζοσπαστική αριστερά. Ικανοί να θάψουν κάθε λογοδοσία πεπραγμένων και αυτοκριτική


Συνέχισαν απτόητοι να αφηγούνται το ίδιο στολισμένο, με υπολείμματα παρελθούσας χρήσης, παραμύθι. Ακόμη κι υστέρα από τη περυσινή εκλογική τους συντριβή. Απέφυγαν συλλογικά να υιοθετήσουν τα στάδια του πένθους μετά τη συνθλιπτική τους ήττα.

Από τις περιόδους « άρνησης, θυμού, διαπραγμάτευσης, κατάθλιψης, αποδοχής», κράτησαν μόνο τις δυο πρώτες. Και τις εναποθέσαν σε ένα ξιπασμένο αλεξιπτωτιστή με «ποδόλουτρο» στις Σπέτσες και χλιδάτο διαμέρισμα στο Κολωνάκι.

Με αυτή τη συνταγή το ράγισμα της εσωτερικής του συνοχής προέκυψε αναπόφευκτο. Με δυο διασπάσεις μέσα σε ένα μόλις χρόνο ο καταρρέοντας ΣΥΡΖΙΑ σκορπίζει πλέον σε θρύψαλα και αποσπάσματα.

Απόρροια του πολιτικού, ηθικού και διανοητικού του φαλιρίσματος. Επακόλουθο των βαθιών εσωκομματικών χασμάτων που άνοιξαν τόσο τα τερτίπια της δογματικής νομενκλατούρας του όσο και οι γελοιογραφικές κατεργαριές της ανεπίγνωστης ηγεσίας του.

Από τούδε και στο εξής δεν έχει καμία σημασία για τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του τι ποσοστό θα λάβει στις προσέχεις εκλογές το κόμμα της Κουμουνδούρου. Είτε με επικεφαλής τον Γκλέτσο ή τον Φάμελο, τον Πολάκη ή τον Φαραντούρη.

Όπως είναι αδιάφορο τι θα αποκομίσει στις εθνικές κάλπες το νέο προσωποπαγές κόμμα του Ταύρου υπό το φιλόδοξο Κασσελάκη. Το ίδιο ισχύει και για τη Νέα Αριστερά των Χαρίτση Αχτσιόγλου, Τσακαλώτου κλπ.

Από τη στιγμή που η πολιτική μετακυλίεται στο πεδίο της αριθμητικής, γινεται ακόμη πιο ρηχή η ιδεολογική τους ταυτότητα. Το χειρότερο, προδιαγράφει για όλους τους προερχόμενους από την ιδία ρευστοποιημένη κομματική μήτρα χαμηλές πτήσεις και χαμηλότερες προσδοκίες.

Ο κατακερματισμός προμηνύει παροξυσμικές αντιπαλότητες, επικοινωνιακές υστερίες και αμοιβαία σιχτιρίσματα. Χώρια την αναμέτρηση όλων των εκδοχών ,εντός του κοινού καταγωγικού τους κάδρου, με τη Κωνσταντοπούλου και το Βαρουφάκη.

Άλλα έτσι συμβαίνει συνήθως σε οικοδομές που αναγέρθηκαν βιαστικά με πάσης φύσεως υλικά ευκαιρίας. Άλλα από αυτά μέτρια και άλλα σκάρτα Όλα, όμως, υπερτιμημένα. Και όλα με σύντομη ημερομηνία λήξης.

Αποδεικνύοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το ετερόκλητο μείγμα δεν κατάφερα να κτίσει συνεκτικό και συμπαγές μαγαζί. Μόνο πρόχειρες, ετοιμόρροπες παράγκες. Λογικά σωρεύει σήμερα ερείπια. Και ανοιχτά τραύματα.