ΠΑΟΚ με προσωπικότητα και καλύτερες βάσεις από πέρσι!

Ο Λουτσέσκου που θέλει να είναι δίκαιος και λέει ότι χτίζει εκ νέου ομάδα σε νέα αποδυτήρια, ήθελε να παρατάξει έναν ΠΑΟΚ με τους παίκτες που είχε εδώ στη διάρκεια της διακοπής. Απέναντί του ένα σύνολο στο οποίο «πρέπει» να παίζουν δύο επιθετικοί, ενώ χθες μπήκε βασικός και ο Λαμέλα. Ήταν μάλλον μία καλή… φάση αυτή για τον ΠΑΟΚ.

Άλλο ζήτημα τακτικής για τον Δικέφαλο του Βορρά: Ειδικά με την ΑΕΚ είχε πρόβλημα να παίξει κανονικά το build up του. Αυτό είναι το σωστό τώρα που «χτίζει» ομάδα, χθες όμως αποφάσισε (όπως πέρσι στα τελευταία ματς) να πάει σε πιο άμεσο παιχνίδι και διεκδίκηση της δεύτερης μπάλας. Δικαιώθηκε από την εικόνα σε ομάδα που πρέπει να διαχειρίζεται ξεχωριστές καταστάσεις.

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ «ΒΑΡΒΑΡΟΣ»

Αυτά είχε να σκεφτεί και να αποφασίσει ο προπονητής πριν τον αγώνα και από την εικόνα δικαιώθηκε σε μεγάλο ποσοστό. Ο ΠΑΟΚ με κορυφαίο τον παραμένοντα Λόβρεν που έπαιξε τελικά βασικός αντί του Κόλεϊ και πολύ θετικούς τους άλλους αμυντικούς του, κατάφερε να ελέγξει καλύτερα από κάθε άλλη φορά ένα παιχνίδι μέσα στην έδρα της ΑΕΚ. Μαζί, ανταποκρίθηκε και στη συνταγή των γεμισμάτων από πλευράς γηπεδούχων, που ακόμη και φάουλ 40 μέτρα από την περιοχή επέλεξαν να τα σπαταλήσουν με μεγάλες μπάλες ψάχνοντας τα κεφάλια των ψηλών.

Η αμυντική οργάνωση του ΠΑΟΚ ήταν σχεδόν άψογη, λάθη δεν έγιναν, οι μεταβάσεις στην άμυνα ήταν απόλυτα προσεκτικές, η αντιμετώπιση των στημένων εξελίχθηκε τέλεια και απλά σε μία στιγμή ο Πιερό έκανε μία μπασκετική κίνηση επάνω στον Κεντζιόρα και δικαιώθηκε σε φάση περασμένων δεκαετιών. Κάπως έτσι σε μία καλή έδρα το ματς «έσβησε» από το 60΄. Ήταν επιτυχία του ΠΑΟΚ ο οποίος έβγαλε προσωπικότητα στο γήπεδο του αντιπάλου που για πρώτη φορά δεν μπορούσε να επιβάλει τον δικό του ρυθμό.

Ναι αλλά μία τέτοια ομάδα πρέπει να έχει και δημιουργικές απαιτήσεις. Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν πραγματικά καλό στο γρήγορο και συνδυαστικό παιχνίδι, από εκεί και πέρα καταγράφηκαν αρκετές ημιτελείς ενέργειες, αφού και πάλι οι ποιοτικοί μεσοεπιθετικοί μαζί με τον φορ δεν ήταν σε καλό βράδυ, ενώ γι ακόμη μία φορά ούτε οι αλλαγές ανέβασαν την ποιότητα των επιθέσεων.

Όπως και να έχει η ισοπαλία εκτός έδρας δεν είναι κακό αποτέλεσμα σε εξάποντο ντέρμπι, ενώ επειδή αυτοί είναι οι ανταγωνιστές με αυτούς γίνονται και συγκρίσεις, ακόμη και για περασμένα παιχνίδια μαζί τους. Πέρσι και πρόπερσι ο ΠΑΟΚ έπαιζε μήνα Οκτώβριο στην έδρα της ΑΕΚ και ήταν απογοητευτικός. Φέτος είχε τον έλεγχο, δεν κινδύνευσε και αφού έβγαλε ένα ακόμη ντέρμπι, παρέμεινε πρώτος στη βαθμολογία. Όλα αυτά με Τάισον, Ζίβκοβιτς, Ντέλια, Ντεσπόντοφ και φορ σε μέτρια κατάσταση.

Αντιλαμβανόμαστε τι βάσεις έχουν μπει νωρίτερα από τα άλλα χρόνια και πόσα περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν όταν φορμαριστούν οι πιο ποιοτικοί της ομάδας. Μέχρι τότε μπορούμε να απολαμβάνουμε τη σιγουριά που προσφέρει ο Λόβρεν, ο οποίος πραγματικά εντυπωσιάζει με τις τοποθετήσεις και τις επεμβάσεις του.

* Πριν τον αγώνα είχα παρατηρήσει και σημειώσει την αλλαγή… εποχής. Επί πολλά χρόνια είχαμε την προσπάθεια να φανεί ως γραφικός ο περίγυρος του ΠΑΟΚ και φυσικά όλος ο Οργανισμός με τις διαμαρτυρίες και όλες τις άλλες αντιδράσεις για διαιτησία, Ομοσπονδία, Λίγκα, αστυνομία, παρατηρητές και όλων των ειδών τις Αρχές.

Οι καιροί άλλαξαν, ο ΠΑΟΚ όλο και μεγαλώνει ενώ ασχολείται κυρίως με το ποδόσφαιρο και όλα τα παραπάνω… γύρω-γύρω αφορούν πλέον τους άλλους που αρέσκονται στον αποπροσανατολισμό. Τον Λουτσέσκου δεν τον υπερασπίζομαι ποτέ όταν χάνει την ψυχραιμία του, σε αντίθεση με όσους λένε μπράβο, ακόμη και αν ο προπονητής πιάσει τον υπεύθυνο της αθλητικής βίας από τον λαιμό!

Ο καθένας όπως μπορεί και πιστεύει. με τον οργανισμό της ΑΕΚ να έχει μεγάλη ανάγκη από έναν «βάρβαρο» για να συσπειρωθεί από όλα όσα αλλάζει η νέα ιδιοκτησία σε σχέση με την παλιά κι ο οργανισμός ΠΑΟΚ πρωταγωνιστής από όλες τις πλευρές για να ζούμε τέτοια πρωταθλήματα κατά τα οποία την όγδοη αγωνιστική πρώτος είναι ο Άρης και όλοι οι μικρομεσαίοι έχουν ευκαιρία και δικαιοσύνη μέσα στο γήπεδο να παίρνουν αποτέλεσμα απέναντι στους μεγάλους.

Πολλοί θα ήθελαν (πάρα πολύ) να γυρίσουμε πίσω στο 1990, το 2010 και σε όλες τις ποδοσφαιρικές εποχές που πήραν το όνομά τους από ιδιοκτήτες ΠΑΕ, αλλά… πάει πέρασε.