Δημήτρης Χ. Παξινός

Η πρώτη ανήκε στο ΚΚΕ και στο σοβιετικό σύμπλεγμα και η δεύτερη στο ΠΑΣΟΚ που συνέπλεαν, αρκετά, για να μην φανεί ότι υστερεί σε μαχητικότητα και πρόοδο. Αργότερα συστάθηκε η ΚΙΠΑΕΑ από τον φιλελεύθερο χώρο με πρόεδρο τον Α. Ανδριανόπουλο, τον οποίο διαδέχθηκε ο Κ. Καραμανλής, σαν αντίπαλο δέος. Η ΕΕΔΥΕ λόγω ΚΚΕ ήταν αυτή που κινητοποιούσε χιλιάδες κόσμο για να διαδηλώσει υπέρ των σοβιετικών θέσεων παντού στον πλανήτη, για την ειρήνη, ύφεση, αποπυρηνικοποίηση, με υπεύθυνη πάντα τη Δύση. Ήταν μόνιμα η κακή της ιστορίας.

Πέρασε η εποχή, ανεπιστρεπτί και οι κινητοποιήσεις αυτού του είδους πέρασαν στο περιθώριο. Τα ανθρώπινα όμως δικαιώματα παραβιάζονται, πιο πολύ τώρα, γιατί δεν υπάρχει η «ισορροπία του τρόμου» που συγκρατούσε τους δύο κόσμους. Απλώς έχουν μεταφερθεί αλλού και παντού, με την σιωπηρή, συνήθως, συναίνεση των ισχυρών. Οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία, παίζουν χωρίς κανόνες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί αδύναμη, να ξεφύγει από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς της.

Εισβάλλουν και επιβάλουν την θέληση τους. Ο ισχυρός έχει πάντα δίκιο. Τα διεθνή μέσα δίνουν την γραμμή που έχει χαραχθεί. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα καθορίζουν τις τύχες των λαών και κατευθύνουν και επηρεάζουν την κοινή γνώμη. Οι κυβερνήσεις υποχωρούν και γίνονται δέσμιοι των παιχνιδιών που παίζονται ερήμην των αδύναμων λαών.

Η Ουκρανία είναι κραυγαλέο παράδειγμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Προηγήθηκαν κι άλλες πολλές παράνομες εισβολές σε άλλα κράτη, όπως Συρία, Ιράκ, Κύπρος, χωρίς κυρώσεις, χωρίς επιπτώσεις. Κι αυτό έδωσε έναυσμα και γι΄ άλλες ανάλογες, ατιμώρητες εκκαθαρίσεις. Τα γεωπολιτικά συμφέροντα καθορίζουν το μέλλον μας και ουδείς μπορεί να αισθάνεται ασφαλής.

Ο ισχυρός, όπως ο Ερντογάν, πάντα θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή σκακιέρα. Κι εν τω μεταξύ αυτός θα παραβιάζει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, όπως οι ισχυροί της γης, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.

Τα συμφέροντα τους και ο διαμελισμός εθνών, αν χρειασθεί, είναι το σημείο που τους ενώνει. Είτε είναι Αμερικανός, είτε Κινέζος, είτε Τούρκος, είτε Ρώσος. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, σημείο καμπής για λαούς πολιτισμένους, έχουν παραμερισθεί και καταφρονηθεί με την ένοχη σιωπή όλων αυτών των αρνητικών πρωταγωνιστών. Βία και βαναυσότητα κυριαρχεί μόνο που δεν μας πλησιάζει. Νομίζουμε. Άλλα διδάσκει η ιστορία. Χωρίς παραμορφωτικά κάτοπτρα.

Μέχρι να έρθει κι η σειρά του επόμενου. Ανάλογα με τις βλέψεις και την ανακατανομή εδαφών και πλούτου που, ίσως, σχεδιάζουν.