Τι κράτος θέλουμε;

Τι κράτος θέλουμε; Ποιες είναι οι αρχές του πολιτεύματός μας και της κοινωνίας μας, που πρέπει να διεκδικήσουμε ως πολίτες, προκειμένου να εξέλθουμε οριστικά από την κρίση, που δεν είναι μόνο οικονομική, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά πρώτα και κύρια κοινωνική, κρίση αξιών, αρχών και θεσμών, κρίση δημοκρατίας.

Θέλουμε ουσιαστική Δημοκρατία

Θέλουμε λοιπόν, το αυτονόητο, ένα δημοκρατικό πολίτευμα, στο οποίο τα όργανα των τριών συνταγματικά κατοχυρωμένων εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική), στις βάσεις που έθεσαν ο Αριστοτέλης και συμπλήρωσε ο Μοντεσκιέ θα λειτουργούν ισοσκελισμένα, εξισορροπιστικά, ελέγχοντας η μία την άλλη. Μόνο έτσι, έχει από την ιστορία αποδειχθεί ότι θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του κράτους και τα δικαιώματα των πολιτών του, μέσα στα όρια του Συντάγματος και των Διεθνών Κανόνων Δικαίου.

Θέλουμε ένα κράτος Δικαίου, ένα κοινωνικό κράτος που θα εξασφαλίζει στους πολίτες αξιοπρεπή διαβίωση

Κοινή διαπίστωση των τελευταίων ετών, είναι ότι από τα μέτρα που λήφθηκαν υπό τη σκέπη του Μνημονίου, τα πλήττοντα πρωτίστως μεσαία κοινωνικά στρώματα, και είναι σχεδόν βέβαιο ότι τέθηκε εν αμφιβόλω η δυνατότητα όχι μόνο της αξιοπρεπούς διαβίωσης, αλλά της ίδιας της επιβίωσής τους. Με τον μη ισομερή καταμερισμό των βαρών, σε αντίθεση με ό,τι το σύνταγμά μας επιτάσσει, είναι βέβαιο ότι οι οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις θα διογκωθούν με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι ρυθμίσεις ξεχνούν πανανθρώπινα θεμελιώδη ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, τα οποία είναι αναγνωρισμένα από όλα τα σύγχρονα Συντάγματα, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Το δε Κράτος, αδυνατεί να εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του, για τις οποίες οι πολίτες επιβαρύνονται φορολογικά, ήτοι φαίνεται να βρίσκεται στο έλεος των συμφερόντων η δημόσια υγεία, η παιδεία, ο πολιτισμός.

Θέλουμε, λοιπόν, στην πράξη αυτό που ο Δυτικός Πολιτισμός ανέδειξε και το Σύνταγμά μας υπαγορεύει, ένα κράτος, που υπάρχει, λειτουργεί και αναπτύσσεται προς όφελος των πολιτών του, ανεξαρτήτως κοινωνικής ομάδος και οικονομικής καταστάσεως. Ένα κράτος, που λειτουργεί ρυθμιστικά, επιβάλλοντας δίκαιες συνθήκες εργασίας και όρους αμοιβών, που εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών του. Ένα κράτος, που εγγυάται επαρκή και αξιοπρεπή μισθό στους υπαλλήλους του, αξιοπρεπή σύνταξη στους συνταξιούχους. Ένα κράτος, το οποίο θα κατανέμει δίκαια τα δημοσιονομικά βάρη, με βάση την αρχή της αναλογικότητας, στηριζόμενο σε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Ένα κράτος, που παρέχει ικανές δομές υγείας και περίθαλψης. Ένα κράτος με αναβαθμισμένη δημόσια παιδεία, που προσφέρει πρόσβαση σε αξιόπιστα και αναβαθμισμένα κρατικά Πανεπιστήμια.

Θέλουμε μια Δημόσια διοίκηση στην υπηρεσία του πολίτη

Σαφώς και δεν επιζητούμε τη συντήρηση του κράτους τέρας - Λεβάθιαν το οποίο αφανίζει τους πολίτες του, αλλά συγχρόνως καταστρέφει τον ίδιο του τον εαυτό, όπου επικρατεί η αναποτελεσματικότητα και η διαφθορά. Αντιθέτως εκεί πρωτίστως θα αναμέναμε την ρυθμιστική πρωτοβουλία, ώστε να επιτευχθεί η περιστολή της σπατάλης και εξάλειψη της κακοδιοίκησης.

Θέλουμε, λοιπόν, τη χρηστή διοίκηση, που θα λειτουργεί γρήγορα και αποτελεσματικά, που θα εξυπηρετεί τον πολίτη και θα συμβάλλει παραγωγικά στην ανάπτυξη της οικονομίας, στην προσέλκυση επενδύσεων.

Θέλουμε τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος να ασκούνται από τους Έλληνες δια των νομίμων εκλεγμένων Κυβερνήσεων, οι οποίες αναλαμβάνουν την εξουσία με αυτή ως πρώτιστη υποχρέωση. Η συνεπής άσκηση της εξωτερικής πολιτικής, που θα προασπίζεται στο τραπέζι της διπλωματίας τα εθνικά μας θέματα, προϋποθέτει η εσωτερική πολιτική να καθορίζεται αυτόνομα από τις ελληνικές κυβερνήσεις και όχι να εκχωρείται σε εξωγενείς παράγοντες. Για να παράγεται, όμως αξιόπιστη πολιτική είναι αναγκαίο να λειτουργούν ορθά οι δημοκρατικοί θεσμοί που συνεχώς απαξιώνονται και παραγκωνίζονται.

Και πάνω απ’ όλα χρειαζόμαστε πολίτες ενεργούς, συνειδητοποιημένους, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης, με κριτική ικανότητα και πολιτική συνείδηση. Και οι πολίτες αυτοί είμαστε εμείς, ο καθένας από εμάς, στο κομμάτι που μας αναλογεί, μικρό ή μεγαλύτερο. Γιατί μέσα στην κρίση που βιώνουμε, εφόσον παραμείνουμε πιστοί στις πανανθρώπινες αξίες και στους δημοκρατικούς θεσμούς, τελικά υπάρχει η ευκαιρία, για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας, για μια καλύτερη ζωή, για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.

Ελπίζω με τη νέα Κυβέρνηση της Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη να σημειωθεί η ανάλογη πρόοδος.

*Πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών